پرش به محتوا

إعجاز القرآن و أسرار التنزيل الموسوم فتح الجليل للعبد الذليل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مشهور به'''' به 'مشهور به ''''
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'مشهور به'''' به 'مشهور به '''')
برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
| مکان نشر =دمشق - سوریه
| مکان نشر =دمشق - سوریه
| سال نشر = 1427 ق  
| سال نشر = 1427 ق  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11119AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11119AUTOMATIONCODE
| چاپ =3
| چاپ =3
خط ۲۹: خط ۲۸:


{{کاربردهای دیگر|إعجاز القرآن (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|إعجاز القرآن (ابهام زدایی)}}


'''اعجاز القرآن و اسرار التنزيل''' مشهور به '''فتح الجليل للعبدالذليل''' تأليف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] سال 1023 ه‍-ق با تحقيق و شرح [[عبدالقادر احمد عبدالقادر]] پيرامون قضاياى بلاغتى قرآن است.
'''اعجاز القرآن و اسرار التنزيل''' مشهور به '''فتح الجليل للعبدالذليل''' تأليف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] سال 1023 ه‍-ق با تحقيق و شرح [[عبدالقادر احمد عبدالقادر]] پيرامون قضاياى بلاغتى قرآن است.
خط ۴۴: خط ۴۱:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
به نظر ايشان در فقره '''«آمنوا»''' و '''«كفروا»''' '''«نور»''' و '''«ظلمات»''' جمع بين ضدين صورت گرفته<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: متن کتاب، ص30]</ref> و بين «الله و طاغوت» ولى و اولیاء، آمنوا و كفروا، من و إلى» مقابله است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص31]</ref> و معتقدند هشت مجاز در «يخرجهم، يخرجونهم، اصحاب النار، ظلمات و نور» وجود دارد و در مفرد آمدن نور و جمع بودن ظلمات، إفراد ولى المؤمنين و اولیاء، تفنّن و در سه مورد تقديم و تأخير است و جمله '''يخرجهم''' و '''يخرجونهم''' تفسير ولايت هستند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص69]</ref> كه البته اساتيد معانى آنرا استيناف بيانى مى‌گویند.
به نظر ايشان در فقره'''«آمنوا»''' و'''«كفروا»''''''«نور»''' و'''«ظلمات»''' جمع بين ضدين صورت گرفته<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: متن کتاب، ص30]</ref> و بين «الله و طاغوت» ولى و اولیاء، آمنوا و كفروا، من و إلى» مقابله است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص31]</ref> و معتقدند هشت مجاز در «يخرجهم، يخرجونهم، اصحاب النار، ظلمات و نور» وجود دارد و در مفرد آمدن نور و جمع بودن ظلمات، إفراد ولى المؤمنين و اولیاء، تفنّن و در سه مورد تقديم و تأخير است و جمله'''يخرجهم''' و'''يخرجونهم''' تفسير ولايت هستند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص69]</ref> كه البته اساتيد معانى آنرا استيناف بيانى مى‌گویند.


مؤلف پس از ذكر موارد ديگرى، قلب در لفظ طاغوت را به نقل از [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] بيان كرده امّا خود در «البيان في غريب اعراف القرآن» اعتراضى بر این مطلب دارد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص39]</ref>.
مؤلف پس از ذكر موارد ديگرى، قلب در لفظ طاغوت را به نقل از [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] بيان كرده امّا خود در «البيان في غريب اعراف القرآن» اعتراضى بر این مطلب دارد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص39]</ref>.


در '''«الله ولىّ الذين...»''' معتقد به حصر است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص40]</ref> يعنى هيچ ولى‌اى برای مؤمنين غير خداوند وجود ندارد و در '''«اولئك»''' خطاب را عام و احتمال هم مى‌دهد كه التفات باشد و مراد، نبى اكرم(ص) بوده از باب إضمار آنچه در ذهن است مثل '''(رفع بعضهم درجاتٍ)'''<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص43]</ref>، در توصيف احتباك مى‌گوید: ذكر دو جمله است كه از هر دو قسمتى كه در جاى ديگر آمده، حذف شده‌اند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص49]</ref> مثلاً تقدير '''«الله ولى الذين آمنوا»'''، الله ولى الذين آمنوا و هم اصحاب الجنه است. در ادامه بر فرائد، اتّساع، استعمال لفظ در حقيقت، ابداع، إرسال المثل، انواع جناس‌ها، استعاره اشاره و تمام استخراجات را زائيده فكر خود با استناد به قواعد علم بلاغت مى‌دانند غير از دو مورد كه در «ترديد» از ابوحيّان کتاب بحرالمحيط و در '''«الطاغوت»''' از [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] نقل كرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص39]</ref>.
در'''«الله ولىّ الذين...»''' معتقد به حصر است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص40]</ref> يعنى هيچ ولى‌اى برای مؤمنين غير خداوند وجود ندارد و در'''«اولئك»''' خطاب را عام و احتمال هم مى‌دهد كه التفات باشد و مراد، نبى اكرم(ص) بوده از باب إضمار آنچه در ذهن است مثل'''(رفع بعضهم درجاتٍ)'''<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص43]</ref>، در توصيف احتباك مى‌گوید: ذكر دو جمله است كه از هر دو قسمتى كه در جاى ديگر آمده، حذف شده‌اند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص49]</ref> مثلاً تقدير'''«الله ولى الذين آمنوا»'''، الله ولى الذين آمنوا و هم اصحاب الجنه است. در ادامه بر فرائد، اتّساع، استعمال لفظ در حقيقت، ابداع، إرسال المثل، انواع جناس‌ها، استعاره اشاره و تمام استخراجات را زائيده فكر خود با استناد به قواعد علم بلاغت مى‌دانند غير از دو مورد كه در «ترديد» از ابوحيّان کتاب بحرالمحيط و در'''«الطاغوت»''' از [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] نقل كرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11119/%D8%A7%D8%B9%D8%AC%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B2%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%81%D8%AA%D8%AD-%D8%A7%D9 ر.ک: همان، ص39]</ref>.


نگارنده با توجه به آيه، قائل به استعمال در حقيقت و مجاز، جواز وقوع معرّب در قرآن، جزء صيغه عموم بودن موصول و مضاف و دخول غايب در مغّيى شده‌اند.
نگارنده با توجه به آيه، قائل به استعمال در حقيقت و مجاز، جواز وقوع معرّب در قرآن، جزء صيغه عموم بودن موصول و مضاف و دخول غايب در مغّيى شده‌اند.
خط ۷۲: خط ۶۹:
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}


[[فتح الجليل للعبد الذليل]]


[[إعجاز القرآن]]
[[إعجاز القرآن]]