إعجاز القرآن بين المعتزلة و الأشاعرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ')
    جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    | مکان نشر =اسکندریه - مصر
    | مکان نشر =اسکندریه - مصر
    | سال نشر = 1986 م
    | سال نشر = 1986 م
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02932AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02932AUTOMATIONCODE
    | چاپ =3
    | چاپ =3

    نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۲

    إعجاز القرآن بین المعتزلة و الأشاعرة
    إعجاز القرآن بين المعتزلة و الأشاعرة
    پدیدآورانسلطان، منیر (نویسنده)
    ناشرمنشاة المعارف
    مکان نشراسکندریه - مصر
    سال نشر1986 م
    چاپ3
    موضوعقرآن - اعجاز

    کلام اشعری

    کلام معتزله
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏86‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏8‎‏الف‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    اعجاز القرآن بين المعتزلة و الأشاعرة، نوشته دكتر منير سلطان، استاد در نقد و بلاغت و مدرس دانشكدۀ دخترانۀ دانشگاه عين شمس است. این کتاب به طرح مسألۀ اعجاز مى‌پردازد و آراى دو مكتب كلامى مشهور معتزلى و اشعرى را در ترازوى نقد مى‌گذارد. مؤلف در این کتاب آراى عبدالقاهر جرجانى، ابوبكر باقلانى و فخر رازى را در برابر آراء و انديشه‌هاى بزرگان معتزله؛ از جمله سكّاكى، جاحظ و زمخشرى قرار داده است. به ویژه به ابن راوندى یکى از دانشمندان معتزله كه از این مكتب بريد و بعدها کتاب‌هایى عليه آراء معتزله نوشت، پرداخته است.

    مباحث چهارگانۀ کتاب عبارتند از: علم كلام، معتزله و اعجاز قرآن، اشاعره و اعجاز قرآنى، آراى اشاعره و معتزله و نقد آنها.

    مؤلف به دور از گرايش‌هاى فرقه‌اى به نقد آراء این بزرگان و ديگر نامداران علم البلاغة و علم الكلام پرداخته و به خوبى شرايط و دلايل آراى آنها در زمینۀ اعجاز را تبيين نموده است.

    ساختار

    کتاب حاضر؛ مشتمل بر یک مقدمه چاپ سوم کتاب و نيز مقدمه چاپ اول آن و یک تمهيد و ابواب سه گانه مى‌باشد.

    گزارش محتوا

    ابواب این کتاب به شرح زیر است:

    تمهيد: «علم الكلام»[۱]؛ شامل موضوعات: النشأة و الازدهار[۲]، المعتزلة و الاشاعرة[۳] مى‌باشد.

    الباب الاول: «المعتزلة و إعجاز القرآن»[۴] داراى سه فصل ذيل مى‌باشد:

    1-النظام و الجاحظ[۵] 2-الجبائى و الرمانى[۶] 3-القاضى عبدالجبار[۷].

    الباب الثاني: «الأشاعرة و إعجاز القرآن»[۸] داراى دو فصل است:

    1-الباقلانى[۹] 2-عبدالقاهر الجرجاني[۱۰].

    الباب الثالث: «الاعجاز بين المعتزلة و الأشاعرة»[۱۱] سه فصل ذيل را دربر دارد:

    1-الزمخشرى[۱۲] 2-شخصيات أخيرة(ابن حزم الاندلسى، فخر‌الدين الرازى، السكاكى)[۱۳].

    3-اعجاز القرآن بين المعتزلة و الاشاعرة[۱۴].

    در پایان باب سوم نتايج حاصله از مباحث کتاب فهرست شده است.

    کتاب در انتها داراى فهرست‌هاى فنى[۱۵] است كه شامل فهرست مخطوطات و منابع[۱۶] و مآخذ، آيات قرآنى[۱۷]، أعلام[۱۸]، اشعار[۱۹]، اصطلاحات علم بلاغت[۲۰] و فهرست تفصيلى مطالب[۲۱] مى‌باشد.

    نسخه شناسى

    کتاب حاضر به قلم دكتر منير سلطان، استاد در نقد و بلاغت و مدرس دانشكدۀ دخترانه دانشگاه عين شمس و به زبان عربى نگارش يافته و در قطع وزيرى با جلد شومیز در 292 صفحه برای بار سوم در سال 1986م توسط انتشارات «منشأة المعارف» اسكندريۀ مصر منتشر شده است.


    پانويس


    منابع مقاله

    1. خرمشاهى بهاءالدين، دانشنامۀ قرآن، ج اول، ص256.
    2. مقدمۀ مؤلف و متن کتاب.


    وابسته‌ها