۱۳٬۶۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1413 ق یا 1993 م | | سال نشر = 1413 ق یا 1993 م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01061AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01061AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01061 | ||
| کتابخوان همراه نور =01061 | | کتابخوان همراه نور =01061 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۱: | ||
'''إظهار الحق''' تألیف [[دهلوی، رحمتالله|رحمتالله بن خلیل الرحمن هندی]] میباشد که در دفاع از اسلام و پاسخ به شبهات مسيحيان است. در قرن سيزدهم هجرى، مسلمانان هند بعد از ورود كمپانى هند شرقى و تسلط انگليس بر امور ادارى هندوستان با فوجى از مبلّغان و گروههاى تبشيرى روبهرو شدند كه در پى اثبات حقانيت مسيحيت و نقد اسلام و پيامبر آن بودند. در این مسير عالمان دينى وظيفه خود را دفاع از كيان اسلام ديده، با همیارى و همكارى هم به نقد مسيحيت و پاسخ به ايرادات آنها پرداختند. یکى از مشهورترين این آثار، كتاب اظهار الحق، تأليف شيخ [[دهلوی، رحمتالله|رحمتالله هندى]] است كه به زبان عربى در سال 1280 قمرى به نگارش درآمد. | '''إظهار الحق''' تألیف [[دهلوی، رحمتالله|رحمتالله بن خلیل الرحمن هندی]] میباشد که در دفاع از اسلام و پاسخ به شبهات مسيحيان است. در قرن سيزدهم هجرى، مسلمانان هند بعد از ورود كمپانى هند شرقى و تسلط انگليس بر امور ادارى هندوستان با فوجى از مبلّغان و گروههاى تبشيرى روبهرو شدند كه در پى اثبات حقانيت مسيحيت و نقد اسلام و پيامبر آن بودند. در این مسير عالمان دينى وظيفه خود را دفاع از كيان اسلام ديده، با همیارى و همكارى هم به نقد مسيحيت و پاسخ به ايرادات آنها پرداختند. یکى از مشهورترين این آثار، كتاب اظهار الحق، تأليف شيخ [[دهلوی، رحمتالله|رحمتالله هندى]] است كه به زبان عربى در سال 1280 قمرى به نگارش درآمد. | ||
== | ==انگیزه تأليف== | ||
مؤلف در مقدمه، مىنویسد: «بعد از ورود انگليس به هند، كشيشان به تبليغ مسيحيت پرداختند و رسائلى در رد اسلام نوشتند و بين مردم پخش كردند. من درخواست مناظره كردم. مناظره در سال 1270ق در اكبرآباد برپا شد و پيروزى در بحثِ تحريف و نسخ با ما بود. سپس به مكه آمدم و شيخ احمد بن زينى دحلان از من درخواست كرد كه این مطالب را به زبان عربى بنویسم، لذا اسمش را اظهار الحق | مؤلف در مقدمه، مىنویسد: «بعد از ورود انگليس به هند، كشيشان به تبليغ مسيحيت پرداختند و رسائلى در رد اسلام نوشتند و بين مردم پخش كردند. من درخواست مناظره كردم. مناظره در سال 1270ق در اكبرآباد برپا شد و پيروزى در بحثِ تحريف و نسخ با ما بود. سپس به مكه آمدم و شيخ احمد بن زينى دحلان از من درخواست كرد كه این مطالب را به زبان عربى بنویسم، لذا اسمش را اظهار الحق گذاشتم<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=4&viewType=html ر.ک: مقدمه کتاب، ص4]</ref>». | ||
==اهمیت كتاب== | ==اهمیت كتاب== | ||
جامع ترين و نيرومند ترين اثرى است كه تا كنون در نقد مسيحيت نوشته، و در تأييد يا رد آن نزدیک به پنجاه كتاب و رساله تأليف شده است. | جامع ترين و نيرومند ترين اثرى است كه تا كنون در نقد مسيحيت نوشته، و در تأييد يا رد آن نزدیک به پنجاه كتاب و رساله تأليف شده است. | ||
علمای اسلامی، اظهار الحق را ستودند و علاوه بر اقبال فراوان، به آن توجه خاصی مبذول كردند. تا جايي كه به زبان تركي ترجمه شد و حكومت | علمای اسلامی، اظهار الحق را ستودند و علاوه بر اقبال فراوان، به آن توجه خاصی مبذول كردند. تا جايي كه به زبان تركي ترجمه شد و حكومت عثمانی به ترجمه آن به چند زبان اروپايي پرداخت. | ||
مجامع مسيحي نيز از آن به ستوه آمدند، به طوري كه در روزنامه لندن تايمز انگلستان درباره آن آمده است: " اگر مردم این كتاب را بخوانند پيشرفت مسيحيت متوقف خواهد شد ". | مجامع مسيحي نيز از آن به ستوه آمدند، به طوري كه در روزنامه لندن تايمز انگلستان درباره آن آمده است: " اگر مردم این كتاب را بخوانند پيشرفت مسيحيت متوقف خواهد شد ". | ||
در بين علماى شيعى نيز این كتاب مورد توجه است. مرحوم علامه | در بين علماى شيعى نيز این كتاب مورد توجه است. مرحوم [[بلاغی، محمدجواد|علامه محمدجواد بلاغى]] در تفسير [[آلاءالرحمن في تفسير القرآن|آلاء الرحمن]] و كتاب [[الهدی إلی دين المصطفی|الهدى إلى دين المصطفى]] در مباحث تنازعات بين اسلام با مسيحيت به آن ارجاع میدهد. [[الهدی إلی دين المصطفی|الهدى]] در رد كتاب الهدايه است و الهدايه رد كتاب اظهار الحق مىباشد، مرحوم [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله خویى]] در [[البيان في تفسير القرآن|البيان]]، اظهار الحق را چنين مىستايد: «كتاب جليل نافع جدّا<ref>[https://noorlib.ir/book/view/2098/%D8%A7%D9%84%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%81%DB%8C-%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86?pageNumber=283&viewType=html ر.ک: خویی، البیان فی تفسیر القرآن، ج1، ص283]</ref>». | ||
[[شعرانی، ابوالحسن|علامه شعرانى]] و مرحوم [[معرفت، محمدهادی|آیتالله معرفت]] به این كتاب ارجاع دادهاند. | |||
مؤلف اظهار الحق اگر چه سنى است ولى در بعض موارد اختلافى، را ه انصاف را پيموده است، وى مسأله تحريف قرآن را طرح نموده و نسبت دادن این قول به شيعه امامیه اثنا عشريه را نسبتي ظالمانه و بي اساس دانسته و كلمات بزرگان شيعه را در این زمینه آورده، تصريح میكند كه اساس این نسبت جز روايات بي اعتباري كه در برخی از کتابهای قدما به چشم میخورد، چيز ديگری نيست و این را نمیتوان دليل و پايه اعتقاد یک ملت دانست، زيرا نقل روايتي كه دارای سندي ضعيف يا قابل تاویل باشد، نمیتواند مدرک | مؤلف اظهار الحق اگر چه سنى است ولى در بعض موارد اختلافى، را ه انصاف را پيموده است، وى مسأله تحريف قرآن را طرح نموده و نسبت دادن این قول به شيعه امامیه اثنا عشريه را نسبتي ظالمانه و بي اساس دانسته و كلمات بزرگان شيعه را در این زمینه آورده، تصريح میكند كه اساس این نسبت جز روايات بي اعتباري كه در برخی از کتابهای قدما به چشم میخورد، چيز ديگری نيست و این را نمیتوان دليل و پايه اعتقاد یک ملت دانست، زيرا نقل روايتي كه دارای سندي ضعيف يا قابل تاویل باشد، نمیتواند مدرک عقيده کسی قرارگیرد. | ||
==روش تأليف== | ==روش تأليف== | ||
مؤلف سعى دارد از پراكندگى و حاشيه پردازى پرهيز كند و بحث را به روشى متمركز و روشمند ارائه كند تا از موضوعات اصلى دور نشود. | مؤلف سعى دارد از پراكندگى و حاشيه پردازى پرهيز كند و بحث را به روشى متمركز و روشمند ارائه كند تا از موضوعات اصلى دور نشود. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
داراى چهار فصل است: | داراى چهار فصل است: | ||
الف)پيرامون نام و تعداد کتابهاى عهدين است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=39&viewType=html ر.ک: همان، ص39]</ref>. موارد تشكیک و ترديد آنها را بيان مىدارد و نتيجه | الف)پيرامون نام و تعداد کتابهاى عهدين است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=39&viewType=html ر.ک: همان، ص39]</ref>. موارد تشكیک و ترديد آنها را بيان مىدارد و نتيجه مىگیرد كه دينى كه در الهام و وحى بودن کتابهایش شك است، چگونه خود را حق مىداند؟! | ||
ب) به عدم تواتر در اسناد کتابهاى عهدين میپردازد، مىگوید: هنگامى كتابى آسمانى و واجبالتسليم است كه يقين داشته باشيم، این كتاب از فلان پيامبر و به سند متصل بدون تغيير و تبديل به دست ما رسيده است، اما هيچیک از کتابهاى عهدين اينگونه نيستند، پس چگونه مسيحيان ما را به پذيرش آن فرا مىخوانند؟<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=42&viewType=html ر.ک: همان، ص42]</ref> | ب) به عدم تواتر در اسناد کتابهاى عهدين میپردازد، مىگوید: هنگامى كتابى آسمانى و واجبالتسليم است كه يقين داشته باشيم، این كتاب از فلان پيامبر و به سند متصل بدون تغيير و تبديل به دست ما رسيده است، اما هيچیک از کتابهاى عهدين اينگونه نيستند، پس چگونه مسيحيان ما را به پذيرش آن فرا مىخوانند؟<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=42&viewType=html ر.ک: همان، ص42]</ref> | ||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
در این بخش در فصل اول به بيان معجزه بودن قرآن پرداخته، اثبات مىكند كه قرآن كلام خداست. در این زمینه از بلاغت، فصاحت، تحدى قرآن، اخبار به غيب، اخبار صحيح از اُمم سابق، كشف اسرار منافقان، وجود معارف جزئى، عدم وجود اختلاف و غلط در قرآن و الفاظ كم با معناى زياد، بهعنوان ادله اعجاز و كلام خدابودن قرآن ياد كرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=293&viewType=html ر.ک: همان، ص293]</ref>. | در این بخش در فصل اول به بيان معجزه بودن قرآن پرداخته، اثبات مىكند كه قرآن كلام خداست. در این زمینه از بلاغت، فصاحت، تحدى قرآن، اخبار به غيب، اخبار صحيح از اُمم سابق، كشف اسرار منافقان، وجود معارف جزئى، عدم وجود اختلاف و غلط در قرآن و الفاظ كم با معناى زياد، بهعنوان ادله اعجاز و كلام خدابودن قرآن ياد كرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=293&viewType=html ر.ک: همان، ص293]</ref>. | ||
در فصل دوم به پنج شبهه مهم مسيحيان بر قرآن اشاره كرده، به ردّ آنها | در فصل دوم به پنج شبهه مهم مسيحيان بر قرآن اشاره كرده، به ردّ آنها میپردازد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=312&viewType=html ر.ک: همان، ص312]</ref>. فصل سوم در اثبات صحت احاديث نبوى موجود در صحاح ستة بوده<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=337&viewType=html ر.ک: همان، ص 337]</ref>، و فصل چهارم در دفع شبهات مسيحيان نسبت به احاديث نبوى مىباشد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=351&viewType=html ر.ک: همان، ص 351]</ref>. | ||
باب ششم: اثبات نبوت پيامبر اسلام | باب ششم: اثبات نبوت پيامبر اسلام<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=381&viewType=html ر.ک: همان، ص381]</ref> | ||
مؤلف در فصل اول پنج دليل عمدهى اثبات نبوت پيامبر اسلام را آورده كه عبارت است از: 1- ظهور معجزات زياد ازقبيل اخبار به مغيبات، معراج، دو نيمكردن ماه (شقّالقمر) 2- اخلاق پيامبر كه مهمترين عامل در جذب عربها به وى بود. 3- شريعت كامل كه باعث كمال جسمى و روحى انسان مىشود، برخلاف مسيحيت كه رهبانيت را ترویج مىكند، ولى اسلام دنيا و آخرت را جمع كرده است. 4- گسترش ديناسلام در زمانى اندك با اينكه در میاناقوامىبود كه فرهنگىنداشتند. 5- بشارت انبياى پيشين به آمدن وى كه در كتب عهدين به آن اشاره شده، ولى مسيحيان نمىخواهند بپذيرند و آنها را بهسود خود تأویل كردهاند. | مؤلف در فصل اول پنج دليل عمدهى اثبات نبوت پيامبر اسلام را آورده كه عبارت است از: 1- ظهور معجزات زياد ازقبيل اخبار به مغيبات، معراج، دو نيمكردن ماه (شقّالقمر) 2- اخلاق پيامبر كه مهمترين عامل در جذب عربها به وى بود. 3- شريعت كامل كه باعث كمال جسمى و روحى انسان مىشود، برخلاف مسيحيت كه رهبانيت را ترویج مىكند، ولى اسلام دنيا و آخرت را جمع كرده است. 4- گسترش ديناسلام در زمانى اندك با اينكه در میاناقوامىبود كه فرهنگىنداشتند. 5- بشارت انبياى پيشين به آمدن وى كه در كتب عهدين به آن اشاره شده، ولى مسيحيان نمىخواهند بپذيرند و آنها را بهسود خود تأویل كردهاند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=383&viewType=html ر.ک: همان، ص383]</ref> | ||
نویسنده بعد از مطلب فوق، هيجده بشارت را بيان مىكند، برای نمونه، در باب 18 سفر تثنيه آمده است: «به زودى پيامبرى مثل تو در میان برادرانت مىفرستيم». | نویسنده بعد از مطلب فوق، هيجده بشارت را بيان مىكند، برای نمونه، در باب 18 سفر تثنيه آمده است: «به زودى پيامبرى مثل تو در میان برادرانت مىفرستيم». | ||
در فصل دوم به دفع مطاعن پرداخته | در فصل دوم به دفع مطاعن پرداخته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/1061/%D8%A7%D8%B8%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D9%82?pageNumber=480&viewType=html ر.ک: همان، ص 480]</ref>، ابتدا به ديدگاه پروتستانها در باب عصمت انبيا پرداخته و اثبات مىكند كه مسيحيان معتقدند كه انبيا گناه كبيره انجام مىدهند، بنا بر این برخى مطاعنى كه درباره حضرت محمد(ص) نقل كردهاند و نشان از عدم عصمت وى دارد، بنابر اصول آنها هيچ قدحى نسبت به ايشان محسوب نمىشود، اما وى به جواب آنها پرداخته، و ردّ مىنمايد. | ||
از جملهى آنها، ايراد بر رواج اسلام با شمشير، و تعدد زوجات پيامبر است كه به آنها پاسخ مىدهد. | از جملهى آنها، ايراد بر رواج اسلام با شمشير، و تعدد زوجات پيامبر است كه به آنها پاسخ مىدهد. | ||
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
چاپ موجود نيز در لبنان توسط دار الكتب العلمیه بيروت، بدون تصحيح و تحقيق در یک مجلد، در قطع وزيرى به طبع رسيده است. | چاپ موجود نيز در لبنان توسط دار الكتب العلمیه بيروت، بدون تصحيح و تحقيق در یک مجلد، در قطع وزيرى به طبع رسيده است. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۵: | ||
# مقاله گروه حشویه و شبهه تحريف، سايت آل البيت | # مقاله گروه حشویه و شبهه تحريف، سايت آل البيت | ||
# مجله نداى اسلام، بخش معرفى كتاب (سايت سنى آنلاين) | # مجله نداى اسلام، بخش معرفى كتاب (سايت سنى آنلاين) | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۴۴: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:احتجاجات درباره اسلام]] | [[رده:احتجاجات درباره اسلام]] | ||
[[رده:اردیبهشت (1401)]] |