۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'هايي' به 'هایی') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
1-عصر خلفاي راشدين 2- عصر اموی 3- عصر عباسي | 1-عصر خلفاي راشدين 2- عصر اموی 3- عصر عباسي | ||
در هر یک از فصول، امیران آن عصر به ترتيب زماني ذكر شده است. شيوه نگارشي نویسنده بدين گونه است كه ابتدا نسب آن امیر به طور كامل ذكر مى‌كند و سپس اطلاعات منابع مختلف را درباره او مى‌آورد. مطالب كه در رابطه با هر امیر آورده شده لزوماً به معناي شرح مدت خلافت او نيست و مطالبی ديگری از سوابق و خدمات و | در هر یک از فصول، امیران آن عصر به ترتيب زماني ذكر شده است. شيوه نگارشي نویسنده بدين گونه است كه ابتدا نسب آن امیر به طور كامل ذكر مى‌كند و سپس اطلاعات منابع مختلف را درباره او مى‌آورد. مطالب كه در رابطه با هر امیر آورده شده لزوماً به معناي شرح مدت خلافت او نيست و مطالبی ديگری از سوابق و خدمات و ویژگى‌های شخصيتي او نيز ذكر شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مقدمه نویسنده: | مقدمه نویسنده: | ||
كوفه در نتيجه مركزيت سیاسی مركزيت علمی و ادبي پيدا كرد و علما، نحویون، لغتشناسان و شعراي بزرگی در این شهر ظاهر شدند كه در این مقدمه در | كوفه در نتيجه مركزيت سیاسی مركزيت علمی و ادبي پيدا كرد و علما، نحویون، لغتشناسان و شعراي بزرگی در این شهر ظاهر شدند كه در این مقدمه در بخش‌های مجزا به اسامی برخی از آنها اشاره شده است. مطالبی درباره خط كوفه و نيز كلام امام علي(ع) و جهانگرداني؛ همچون ابن‌جبير و [[ابن بطوطه، محمد بن عبدالله|ابن‌بطوطه]] از ديگر مطالب مختصر و مفيد در این نوشتار مى‌باشد. | ||
فصل 1: | فصل 1: | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
معاویه بن ابى‌سفيان اولين امیر كوفه بود كه پس از صلح با امام حسن(ع) تا انتقال مركز حكومت به شام در سال بعد بر این شهر حكومت كرد. از كساني كه معاویه به امیري كوفه منصوب كرد، زياد بن ابيه بود. او در سال 49 هجری علاوه بر این شهر حكومت بصره را نيز به عهده گرفت و اولين کسی بود كه دو امارت در او جمع شد. اگر چه درباره سرگذشت او به تفصيل سخن رفته است؛ اما عجيب این است كه با وجود نگارش كتاب به قلم نویسنده شيعي از تأثيرگذاري او در ايجاد حادثه كربلا مطلبي ذكر نشده است. | معاویه بن ابى‌سفيان اولين امیر كوفه بود كه پس از صلح با امام حسن(ع) تا انتقال مركز حكومت به شام در سال بعد بر این شهر حكومت كرد. از كساني كه معاویه به امیري كوفه منصوب كرد، زياد بن ابيه بود. او در سال 49 هجری علاوه بر این شهر حكومت بصره را نيز به عهده گرفت و اولين کسی بود كه دو امارت در او جمع شد. اگر چه درباره سرگذشت او به تفصيل سخن رفته است؛ اما عجيب این است كه با وجود نگارش كتاب به قلم نویسنده شيعي از تأثيرگذاري او در ايجاد حادثه كربلا مطلبي ذكر نشده است. | ||
عدالملك بن مروان ديگر امیر كوفه بود كه در سال 72 هجری به آنجا وارد شد. حجاج بن يوسف ثقفي به او نوشت كه اگر دوست داري در این ملك بماني علي بن حسین را به قتل برسان. او جاسوس‌هایی را بر امام گماشته بود و آنها تمامی | عدالملك بن مروان ديگر امیر كوفه بود كه در سال 72 هجری به آنجا وارد شد. حجاج بن يوسف ثقفي به او نوشت كه اگر دوست داري در این ملك بماني علي بن حسین را به قتل برسان. او جاسوس‌هایی را بر امام گماشته بود و آنها تمامی رفتارهای شخصي و اجتماعی امام و حتي عبادات او را گزارش می‌كردند. ابن خلكان نقل كرده است كه عبدالملك به حجاج گفت كه هر كس به عيوب خودش آگاه است و در آن درخواست كرد كه عيب‌های خودش را بازگو كند و چيزي از آن را مخفي نكند. او گفت: «من لجوج و كينه‌اي هستم». عبدالملك گفت: «بنابراین بين تو و ابليس نسبتي هست». حجاج گفت: «شيطان اگر مرا ببيند تسليم من مى‌شود». | ||
برخی از امرايي كه پيش از آن شرح حال آنها آمده است و نویسنده مطلب جديدي درباره آنها نداشته است، تنها به ذكر سال خلافت آنها اكتفا شده است و در پاورقیبه نوشته پيشين ارجاع داده شده است. عبيدالله بن عباس كندي از آن جمله است. | برخی از امرايي كه پيش از آن شرح حال آنها آمده است و نویسنده مطلب جديدي درباره آنها نداشته است، تنها به ذكر سال خلافت آنها اكتفا شده است و در پاورقیبه نوشته پيشين ارجاع داده شده است. عبيدالله بن عباس كندي از آن جمله است. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
فصل 3: | فصل 3: | ||
در ابتداي فهرست امراي عصر عباسي ابوالعباس سفاح ديده می‌شود كه در سال 132 هجری برای كمتر از یک ماه امیر كوفه بود. در همین سال دو تن ديگر به | در ابتداي فهرست امراي عصر عباسي ابوالعباس سفاح ديده می‌شود كه در سال 132 هجری برای كمتر از یک ماه امیر كوفه بود. در همین سال دو تن ديگر به نام‌های داود بن علي و عيسي بن موسي نيز به امارت كوفه منصوب شدند. سفاح در ابتداي حكومتش اباسلمه خلّال را به وزارت خود برگزيد. او كه اولين وزير در دولت عباسي است، اولين وزير در اسلام نيز محسوب می‌شود، چرا كه منصب وزارت پيش از آن "حاجب" نامیده می‌شد. | ||
در این بخش نيز برخی از افراد در مقاطع مختلف زماني امیر كوفه شده‌اند. از جمله این افراد عيسي بن موسي و عيسي بن موسي هستند كه نویسنده در انتصابات دوم و سوم نسب آنها را ذكر نكرده و در پانوشت به قبل ارجاع داده است؛ اما در برخی موارد؛ مانند مورد 91 هيچ گونه اشاره‌اي به یکی بودن این فرد با امیر اولين سال تأسيس حكومت عباسي(132ق) نشده است و البته با فاصله زماني كه بين این دو وجود دارد، تذكر این مطلب لازم به نظر می‌رسد. | در این بخش نيز برخی از افراد در مقاطع مختلف زماني امیر كوفه شده‌اند. از جمله این افراد عيسي بن موسي و عيسي بن موسي هستند كه نویسنده در انتصابات دوم و سوم نسب آنها را ذكر نكرده و در پانوشت به قبل ارجاع داده است؛ اما در برخی موارد؛ مانند مورد 91 هيچ گونه اشاره‌اي به یکی بودن این فرد با امیر اولين سال تأسيس حكومت عباسي(132ق) نشده است و البته با فاصله زماني كه بين این دو وجود دارد، تذكر این مطلب لازم به نظر می‌رسد. | ||