أمالي المرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |'
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
| مکان نشر =قاهره - مصر
| مکان نشر =قاهره - مصر
| سال نشر = 1998 م
| سال نشر = 1998 م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10151AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10151AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| شابک =977-10-1111-1
| شابک =977-10-1111-1
| تعداد جلد =2
| تعداد جلد =2
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14917
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10151
| کتابخوان همراه نور =10151
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌ زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌ زدایی)}}
 
'''أمالى المرتضى'''، کتابى است به زبان عربى، تألیف [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، متكلم، اديب، فقيه و حديث‌شناس برجسته امامیّه در سده پنجم هجرى كه در آن نویسنده به تفسير آيات متشابه و مشكل و تبيين احاديث داراى لفظ يا معناى دشوار طى هشتاد مجلس پرداخته است.
'''أمالى المرتضى'''، کتابى است به زبان عربى، تألیف [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]، متكلم، اديب، فقيه و حديث‌شناس برجسته امامیّه در سده پنجم هجرى كه در آن نویسنده به تفسير آيات متشابه و مشكل و تبيين احاديث داراى لفظ يا معناى دشوار طى هشتاد مجلس پرداخته است.


اين کتاب داراى نام‌هاى ديگرى نيز هست كه از آن جمله‌اند:
اين کتاب داراى نام‌هاى ديگرى نيز هست كه از آن جمله‌اند:
خط ۳۵: خط ۳۴:
الامالى في التفسير، الغرر و الدرر، غررالفوائد و درر القلائد، التفسير، مجالس التاویلات، مجالس كشف الآيات و....
الامالى في التفسير، الغرر و الدرر، غررالفوائد و درر القلائد، التفسير، مجالس التاویلات، مجالس كشف الآيات و....


به گزارش ابویعلى جعفرى، فقيه معاصر و شاگرد [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]، در جمادى الاولى 413ق. از آن فراغت يافت.
به گزارش ابویعلى جعفرى، فقيه معاصر و شاگرد [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، در جمادى الاولى 413ق. از آن فراغت يافت.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۵: خط ۴۴:
[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] مى‌نویسد:
[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] مى‌نویسد:


منظور از أمالى این است كه عالمى بنشيند و شاگردان وى با قلم و كاغذ در اطراف او قرار بگيرند، آن گاه، عالم - با استفاده از علمى كه خداوند در اختيار او نهاده است - شروع به سخن گفتن كند و شاگردان، آن مطالب را بنویسند. در نتيجه، کتابى حاصل مى‌شود كه آن را املا و أمالى مى‌نامند.
منظور از أمالى این است كه عالمى بنشيند و شاگردان وى با قلم و كاغذ در اطراف او قرار بگیرند، آن گاه، عالم - با استفاده از علمى كه خداوند در اختيار او نهاده است - شروع به سخن گفتن كند و شاگردان، آن مطالب را بنویسند. در نتيجه، کتابى حاصل مى‌شود كه آن را املا و أمالى مى‌نامند.


در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] مى‌خوانيم:
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] مى‌خوانيم:
خط ۵۵: خط ۵۴:
مهم‌ترين أمالى‌ها: أمالى أبومحمد ناصر كبير (م 304ق)، أمالى مهذب‌الدين همدانى (م 398ق)، أمالى أبوالفتح هلال بن محمد بغدادى (م 414ق)، أمالى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق)، أمالى [[شيخ صدوق]](م 381ق)، أمالى سيّد مرتضى (م 436ق) است.
مهم‌ترين أمالى‌ها: أمالى أبومحمد ناصر كبير (م 304ق)، أمالى مهذب‌الدين همدانى (م 398ق)، أمالى أبوالفتح هلال بن محمد بغدادى (م 414ق)، أمالى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق)، أمالى [[شيخ صدوق]](م 381ق)، أمالى سيّد مرتضى (م 436ق) است.


أمالى معمولاً موضوعات بسيار متنوعى را در بر مى‌گيرد كه از آن میان، داستان‌هاى معتبر تاريخى، معنى أخبار، تفسير و تأویل آيات قرآنى، نكات ادبى و...را مى‌توان نام برد.
أمالى معمولاً موضوعات بسيار متنوعى را در بر مى‌گیرد كه از آن میان، داستان‌هاى معتبر تاريخى، معنى أخبار، تفسير و تأویل آيات قرآنى، نكات ادبى و... را مى‌توان نام برد.


از نظر قوّت اعتبار، أمالى مانند اصل است و احتمال سهو و نسيان و غلط در آن كم است. على‌الخصوص، وقتى كه املاى شيخ از روى کتاب مصحح يا از محفوظات قلبى خودش باشد؛ البته در مورد اخير، اگر به قوى حافظه، ضابط و متقن بودن او يقين داشته باشيم.
از نظر قوّت اعتبار، أمالى مانند اصل است و احتمال سهو و نسيان و غلط در آن كم است. على‌الخصوص، وقتى كه املاى شيخ از روى کتاب مصحح يا از محفوظات قلبى خودش باشد؛ البته در مورد اخير، اگر به قوى حافظه، ضابط و متقن بودن او يقين داشته باشيم.


اما [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در معرفى کتاب امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]، ذيل عنوان «غرر الفوائد و درر القلائد» مى‌نویسد:
اما [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در معرفى کتاب امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، ذيل عنوان «غرر الفوائد و درر القلائد» مى‌نویسد:


کتابى است در باب محاضرات، ادب، تفسير و تأویل آيات و همچنين شرح و توضيح احاديث كه در باب و موضوع خود کتابى گران قدر است و متعلّق به سيّد اجلّ شريف مرتضى، علم‌الهدى است. در آن کتاب، مجالس متعدّدى وجود دارد كه سيّد، آنها را در املاءات خود در آن مجالس بيان كرده است. موضوعات آنها عبارتند از: احوال بعضى از گذشتگان شعرا، معمّران و نيز تفسير آيات مشكل و احاديث معضل.
کتابى است در باب محاضرات، ادب، تفسير و تأویل آيات و همچنين شرح و توضيح احاديث كه در باب و موضوع خود کتابى گران قدر است و متعلّق به سيّد اجلّ شريف مرتضى، علم‌الهدى است. در آن کتاب، مجالس متعدّدى وجود دارد كه سيّد، آنها را در املاءات خود در آن مجالس بيان كرده است. موضوعات آنها عبارتند از: احوال بعضى از گذشتگان شعرا، معمّران و نيز تفسير آيات مشكل و احاديث معضل.
خط ۶۹: خط ۶۸:
آياتى را كه سيّد مرتضى انتخاب كرده و بر تفسير آنها همّت گماشته است، اكثراً از مواردى است كه در كتب ديگر به دست ما نرسيده است.
آياتى را كه سيّد مرتضى انتخاب كرده و بر تفسير آنها همّت گماشته است، اكثراً از مواردى است كه در كتب ديگر به دست ما نرسيده است.


او علاوه بر آيات، احاديثى را انتخاب كرده است كه آنها نيز چنين‌اند و معمولاً علما در تأویل آنها با هم اختلاف دارند. وى تعارض‌ها را آشكار كرده و تفسير و تأویل آنها را - همان گونه كه در تفسير آيات عمل مى‌كرد - بيان نموده و در این كار، از شواهد شعر و لغت كمك گرفته است. البتّه در این میان، مذهب اصحاب خود، يعنى اصحاب عدل را آشكار ساخته و دليل آنها را برتر دانسته است. در این موارد، على الخصوص با [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] و ابوعبيد قاسم بن سلاّم و [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]، مناقشات فراوانْ كرده است.
او علاوه بر آيات، احاديثى را انتخاب كرده است كه آنها نيز چنين‌اند و معمولاً علما در تأویل آنها با هم اختلاف دارند. وى تعارض‌ها را آشكار كرده و تفسير و تأویل آنها را - همان گونه كه در تفسير آيات عمل مى‌كرد - بيان نموده و در این كار، از شواهد شعر و لغت كمك گرفته است. البتّه در این میان، مذهب اصحاب خود، يعنى اصحاب عدل را آشكار ساخته و دليل آنها را برتر دانسته است. در این موارد، على الخصوص با [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] و ابوعبيد قاسم بن سلاّم و [[ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]، مناقشات فراوانْ كرده است.


علاوه بر اين‌ها در علم كلام هم مسائلى را طرح كرده كه در آنها مشاجره وجود دارد و مناظرات بسيار رخ داده است؛ مطالبى مانند مسئله رؤيت خدا، خلق، افعال بندگان، اراده خدا بر زشتى‌ها... كه در آنها بر ردّ دشمنان دليلْ آورده است. او در این مناقشات، مهربان و در گفتارش عفيف است.
علاوه بر اين‌ها در علم كلام هم مسائلى را طرح كرده كه در آنها مشاجره وجود دارد و مناظرات بسيار رخ داده است؛ مطالبى مانند مسئله رؤيت خدا، خلق، افعال بندگان، اراده خدا بر زشتى‌ها... كه در آنها بر ردّ دشمنان دليلْ آورده است. او در این مناقشات، مهربان و در گفتارش عفيف است.
خط ۱۰۸: خط ۱۰۷:
تنوع و گونونى بحث‌هایى كه در این کتاب وجود دارد، این کتاب را همانند دايرةالمعارفى مى‌نمايد كه نه تنها خواننده را خسته نمى‌كند، بلكه بر توان و ذوق و شوقش نيز مى‌افزايد.
تنوع و گونونى بحث‌هایى كه در این کتاب وجود دارد، این کتاب را همانند دايرةالمعارفى مى‌نمايد كه نه تنها خواننده را خسته نمى‌كند، بلكه بر توان و ذوق و شوقش نيز مى‌افزايد.


نسبت کتاب به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]  
نسبت کتاب به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]  


عبدالرزاق محى‌الدين در کتاب "ادب المرتضى من سيرته و آثاره" آمده است:
عبدالرزاق محى‌الدين در کتاب "ادب المرتضى من سيرته و آثاره" آمده است:
خط ۱۴۰: خط ۱۳۹:




#عباسى، مهرداد، شخصيت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]، کتاب امالى و احاديث آن، علوم حديث، زمستان 1380، ص96-123
#عباسى، مهرداد، شخصيت [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، کتاب امالى و احاديث آن، علوم حديث، زمستان 1380، ص96-123
#تفضلى، مريم، كهن‌ترين نسخه‌هاى خطى امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]]، فصلنامه کتاب، زمستان 1383، ش60، ص189-194.
#تفضلى، مريم، كهن‌ترين نسخه‌هاى خطى امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، فصلنامه کتاب، زمستان 1383، ش60، ص189-194.
#عليزاده، میرزا، آشنايى با امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]](ره)، علوم و معارف قرآن، بهار1375، ش1، ص121-145.
#عليزاده، میرزا، آشنايى با امالى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]](ره)، علوم و معارف قرآن، بهار1375، ش1، ص121-145.
#طارمى راد، حسن، فرهنگ آثار ایرانى - اسلامى، ج1، ص313-314.
#طارمى راد، حسن، فرهنگ آثار ایرانى - اسلامى، ج1، ص313-314.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}