۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==منابع==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - 'كشف الظنون' به 'كشف الظنون') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
امالىنویسى از اواخر قرن سوم هجرى در میان دانشمندان اسلامى رواج پيدا كرد. أمالى، جمع املا است و در اصطلاح، کتابى را گویند كه استادْ تقرير كند و شاگردان بنویسند. | امالىنویسى از اواخر قرن سوم هجرى در میان دانشمندان اسلامى رواج پيدا كرد. أمالى، جمع املا است و در اصطلاح، کتابى را گویند كه استادْ تقرير كند و شاگردان بنویسند. | ||
[[كشف الظنون عن | [[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] مىنویسد: | ||
منظور از أمالى این است كه عالمى بنشيند و شاگردان وى با قلم و كاغذ در اطراف او قرار بگيرند، آن گاه، عالم - با استفاده از علمى كه خداوند در اختيار او نهاده است - شروع به سخن گفتن كند و شاگردان، آن مطالب را بنویسند. در نتيجه، کتابى حاصل مىشود كه آن را املا و أمالى مىنامند. | منظور از أمالى این است كه عالمى بنشيند و شاگردان وى با قلم و كاغذ در اطراف او قرار بگيرند، آن گاه، عالم - با استفاده از علمى كه خداوند در اختيار او نهاده است - شروع به سخن گفتن كند و شاگردان، آن مطالب را بنویسند. در نتيجه، کتابى حاصل مىشود كه آن را املا و أمالى مىنامند. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
أمالى عنوانى است كه غالباً برای بعضى از كتب حديث استفاده مىشود و آن کتابى است كه شامل احاديث شنيده شده از املاى شيخ حديث است. او(املاء كننده) يا آنها را از محفوظات خویش مىگوید يا این كه از روى نوشته مىخواند. ترتيب مطالب أمالى اكثراً به ترتيب نوبت شنيدن آنها است و به همین خاطر، به این کتابها، مجالس يا عرض المجالس نيز اطلاق مىشود. | أمالى عنوانى است كه غالباً برای بعضى از كتب حديث استفاده مىشود و آن کتابى است كه شامل احاديث شنيده شده از املاى شيخ حديث است. او(املاء كننده) يا آنها را از محفوظات خویش مىگوید يا این كه از روى نوشته مىخواند. ترتيب مطالب أمالى اكثراً به ترتيب نوبت شنيدن آنها است و به همین خاطر، به این کتابها، مجالس يا عرض المجالس نيز اطلاق مىشود. | ||
اين روش، كه استاد بنشيند و شاگردان هم دور او حلقه زده و مسموعات خود را از او بنویسند، روش فقيهان و محدثان و نيز اهل ادب و علوم ديگر بوده است و در بعضى كتب، از أمالى گوناگون علماى بزرگ و نيز غير معروف نام برده شده است. در [[كشف الظنون عن | اين روش، كه استاد بنشيند و شاگردان هم دور او حلقه زده و مسموعات خود را از او بنویسند، روش فقيهان و محدثان و نيز اهل ادب و علوم ديگر بوده است و در بعضى كتب، از أمالى گوناگون علماى بزرگ و نيز غير معروف نام برده شده است. در [[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] از أمالى ابن دريد، أمالى ابن حاجب، أمالى ابن الشجرى، أمالى [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] و... سخن به میان آمده است. همچنين در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] قريب 30 کتاب أمالى از تصانيف شيعه ذكر شده است. | ||
مهمترين أمالىها: أمالى أبومحمد ناصر كبير (م 304ق)، أمالى مهذب الدين همدانى (م 398ق)، أمالى أبوالفتح هلال بن محمد بغدادى (م 414ق)، أمالى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق)، أمالى [[شيخ صدوق]](م 381ق)، أمالى سيّد مرتضى (م 436ق) است. | مهمترين أمالىها: أمالى أبومحمد ناصر كبير (م 304ق)، أمالى مهذب الدين همدانى (م 398ق)، أمالى أبوالفتح هلال بن محمد بغدادى (م 414ق)، أمالى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460ق)، أمالى [[شيخ صدوق]](م 381ق)، أمالى سيّد مرتضى (م 436ق) است. |
ویرایش