۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
کتاب با تمهيدى از مؤلف آغاز و مطالب در یک مقدمه، چهار فصل و خاتمه، تنظيم شده است. | کتاب با تمهيدى از مؤلف آغاز و مطالب در یک مقدمه، چهار فصل و خاتمه، تنظيم شده است. | ||
در سلسله درسهاى مطرحشده در | در سلسله درسهاى مطرحشده در این کتاب، راویان و کتابهاى روايى معتبر و شناختهشده شيعه، به بحث و بررسى رجالى گذاشته شده و نویسنده با دقت بسيار، به تضعيف و توثيق راویان احاديث آنان و آن کتابها پرداخته است. وى در مباحث خود، به نظريات عالمان گذشته در این باره اشاره كرده و نظريات آنان را در برخى موارد، تأييد و در برخى ديگر، رد كرده است.<ref>ر.ک: حديث، ص231-232</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
- آيا توثيقات عامه، مانند توثيقات خاصه بوده يا با آن متفاوت است؟.<ref>ر.ک: همان، ص25-28</ref> | - آيا توثيقات عامه، مانند توثيقات خاصه بوده يا با آن متفاوت است؟.<ref>ر.ک: همان، ص25-28</ref> | ||
از آنجايى كه بنا بر نظر مشهور اخباریون و بيشتر مجتهدين، روايات كتب اربعه صحيح و قابل اعتماد مىباشد، نویسنده در فصل اول، به بررسى صحت روايات «[[الکافی]]» تأليف شيخ [[كلينى]]، «[[منلايحضرهالفقيه]]» اثر [[شيخ صدوق]] و «[[الاستبصار]]» و «[[تهذیب الاحکام|التهذيب]]» نوشته [[شيخ طوسى]] پرداخته و طرق مختلف تصحيح روايات | از آنجايى كه بنا بر نظر مشهور اخباریون و بيشتر مجتهدين، روايات كتب اربعه صحيح و قابل اعتماد مىباشد، نویسنده در فصل اول، به بررسى صحت روايات «[[الکافی]]» تأليف شيخ [[كلينى]]، «[[منلايحضرهالفقيه]]» اثر [[شيخ صدوق]] و «[[الاستبصار]]» و «[[تهذیب الاحکام|التهذيب]]» نوشته [[شيخ طوسى]] پرداخته و طرق مختلف تصحيح روايات این كتب را، به بحث گذاشته است.<ref>همان، ص31-115</ref> | ||
در فصل دوم، به تحقيق و معرفى كتب روايى ديگرى پرداخته شده كه مىتوان صحت روايات آنها را اثبات و به احاديث آن، اعتماد نمود. | در فصل دوم، به تحقيق و معرفى كتب روايى ديگرى پرداخته شده كه مىتوان صحت روايات آنها را اثبات و به احاديث آن، اعتماد نمود. این كتب، عبارتند از: «[[مستطرفات السرائر]]» [[محمد بن ادريس حلى]]؛ «[[نوادر الحكمة]]» [[محمد بن احمد بن يحيى]]؛ «[[دعائم الإسلام]]» قاضى [[ابوحنيفه نعمان بن ابىعبدالله محمد بن منصور تميمى]]؛ «[[فلاح السائل و نجاح المائل]]» [[على بن طاووس حلى]]؛ «[[تفسیر علی بن ابراهیم|تفسير]]» [[على بن ابراهيم قمى]]؛ «[[كامل الزيارات]]» [[ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسى بن قولویه]]؛ «[[المقنع]]» [[شيخ صدوق]]؛ «[[بشارة المصطفى لشيعة المرتضى]]» [[عمادالدين محمد بن ابىالقاسم محمد بن على طبرى]]؛ «[[المزار الکبير]]» [[شيخ محمد بن مشهدى]]؛ «[[المصباح]]» [[شيخ تقىالدين ابراهيم كفعمى]]؛ «[[الاحتجاج]]» [[شيخ طبرسى]] و «[[عوالي اللئالي]]» [[محمد بن ابىجمهور احسائى]].<ref>همان، ص117-233</ref> | ||
فصل سوم، داراى دو مقام است. در مقام اول، روايت از دو جهت زير، مورد بحث قرار گرفته است: | فصل سوم، داراى دو مقام است. در مقام اول، روايت از دو جهت زير، مورد بحث قرار گرفته است: | ||
الف)- طرق تحمل روايت: نویسنده، اقسام متصور تحمل روايت را در هشت قسمت توضيح داده است. | الف)- طرق تحمل روايت: نویسنده، اقسام متصور تحمل روايت را در هشت قسمت توضيح داده است. این اقسام عبارتند از: سماع؛ قرائت؛ اجازه؛ مناوله؛ اعلام؛ کتابت؛ وصيت و وجاده.<ref>همان، ص243-259</ref> | ||
ب)- كيفيت نقل روايت: نویسنده در شش قسم، به تشريح كيفيت نقل روايت پرداخته است كه عبارتند از: کتاب يا اصل، نسخه، رسائل، مسائل، نوادر و روايات.<ref>همان، ص260-265</ref> | ب)- كيفيت نقل روايت: نویسنده در شش قسم، به تشريح كيفيت نقل روايت پرداخته است كه عبارتند از: کتاب يا اصل، نسخه، رسائل، مسائل، نوادر و روايات.<ref>همان، ص260-265</ref> | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در مقام دوم، در دو مبحث زير، به تحقيق پيرامون كتب و اصولى پرداخته شده است كه مرجع و مستند فقيه در مراجعه به روايات بوده و صاحب «[[وسائل الشيعة]]» و «[[مستدرك الوسائل]]» اقدام به جمعآورى آنها نمودهاند: | در مقام دوم، در دو مبحث زير، به تحقيق پيرامون كتب و اصولى پرداخته شده است كه مرجع و مستند فقيه در مراجعه به روايات بوده و صاحب «[[وسائل الشيعة]]» و «[[مستدرك الوسائل]]» اقدام به جمعآورى آنها نمودهاند: | ||
در مبحث اول، به دنبال بررسى مصادر کتاب «وسائل الشيعة» اثر [[حر عاملى]]، ابتدا به | در مبحث اول، به دنبال بررسى مصادر کتاب «وسائل الشيعة» اثر [[حر عاملى]]، ابتدا به این نكته اشاره شده است كه ايشان، مصادر کتاب خود را به سه قسمت (كتبى كه مباشرتا از آن نقل كرده است، كتبى كه با واسطه از آن نقل كرده و كتبى كه به آنها استناد كرده، ولى به اسم آن، تصريح نشده است) تقسيم كرده و سپس هفتاد کتاب از مصادر ايشان، معرفى گرديده است. در انتها، ضمن اعتباربخشى به تمام این مصادر، هفت کتاب از ميان آنها، برگزيده شده و بهصورت مفصل، تحقيق و بررسى شده است. این هفت کتاب عبارتند از: «[[تحف العقول (حسن زاده)]]»؛ «[[کتاب سليم بن قيس]]»؛ «[[طب الأئمة(ع)]]»؛ «[[صحيفة الرضا(ع)]]»؛ «[[تفسير الإمام الحسن العسكري(ع)]]»؛ «[[کتاب الغارات]]» و «[[تفسیر فرات کوفی|تفسير]]» [[فرات كوفى]].<ref>همان، ص269-309</ref> | ||
در مبحث دوم، در دو قسمت، به بررسى مصادر کتاب «مستدرك الوسائل» اثر [[محدث نورى]] پرداخته شده است: | در مبحث دوم، در دو قسمت، به بررسى مصادر کتاب «مستدرك الوسائل» اثر [[محدث نورى]] پرداخته شده است: | ||
در قسمت اول، كتبى كه در اعتبار و وثاقت آنها، اشكالى وجود ندارد كه مجموعا بيست و سه کتاب مىباشند، معرفى شده است. از جمله | در قسمت اول، كتبى كه در اعتبار و وثاقت آنها، اشكالى وجود ندارد كه مجموعا بيست و سه کتاب مىباشند، معرفى شده است. از جمله این كتب عبارتند از: «[[لب اللباب]]»، «[[کتاب الدعوات]]» و «[[فقه القرآن]]» [[راوندى]]؛ «[[الهداية]]» و «[[المقنع]]» [[شیخ صدوق]]؛ «[[سعد السعود]]»، «[[كشف اليقين]]» و «[[فلاح السائل]]» [[سيدبن طاووس]].<ref>همان، ص315-319</ref> | ||
در قسمت دوم، به معرفى كتبى پرداخته شده كه اعتبار آنها، داراى بحث و مناقشه است. برخى از | در قسمت دوم، به معرفى كتبى پرداخته شده كه اعتبار آنها، داراى بحث و مناقشه است. برخى از این كتب كه شمار آنها به چهل عدد مىرسد، عبارتند از: «[[الجعفريات]]» (كه به «الأشعثيات» نيز معروف است) محمد بن محمد بن اشعث؛ «[[کتاب درست بن أبىمنصور]]»؛ «[[کتاب أبىسعيد عباد عصفرى]]» و.<ref>همان، ص320</ref> | ||
در آخرين فصل، به توثيقات عامه پرداخته شده است. مباحث | در آخرين فصل، به توثيقات عامه پرداخته شده است. مباحث این فصل، عبارتند از: اصحاب اجماع، مشايخ ثقات، بنوفضال، اصحاب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، روات در كتب «الرحمة» و «المنتخبات»، مشايخ اجازه، وكالت از امام(ع)، روايت اجلاء، ترحم و ترضى و كثرت روايت از امام(ع).<ref>همان، ص385-495</ref> | ||
در خاتمه، به تحقيق پيرامون چهارده تن از روات پرداخته شده است. | در خاتمه، به تحقيق پيرامون چهارده تن از روات پرداخته شده است. این افراد به ترتيب حروف الفبا عبارتند از: احمد بن محمد بن يحيى عطار؛ احمد بن محمد بن حسن بن وليد؛ احمد بن هلال عبرتائى؛ جابر بن يزيد جعفى؛ سهل بن زياد آدمى؛ سالم بن مكرم؛ داود بن كثير رقى؛ على بن ابىحمزه بطائنى؛ على بن حديد؛ عمر بن حنظله؛ محمد بن سنان؛ مفضل بن عمر؛ معلى بن خنيس و محمد بن اسماعيل.<ref>خاتمه، ص497-598</ref> | ||
برخى از ویژگىهاى کتاب، عبارتند از: | برخى از ویژگىهاى کتاب، عبارتند از: | ||
#در | #در این اثر سعى شده است بسيارى از روايات، بهویژه روايات کتابهاى چهارگانه، تصحيح و از ضعف و ارسال، خارج گردند؛ | ||
#تصحيح بسيارى از کتابها و ارائه راههايى كه به اعتماد آنها مىانجامد، مانند: «مستطرفات السرائر»؛ | #تصحيح بسيارى از کتابها و ارائه راههايى كه به اعتماد آنها مىانجامد، مانند: «مستطرفات السرائر»؛ | ||
#تحقيق درباره مصادر موسوعههاى روايى مهم، مانند وسائل و مستدرك؛ | #تحقيق درباره مصادر موسوعههاى روايى مهم، مانند وسائل و مستدرك؛ | ||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
#طرح اشكالهاى فراوان و پاسخ به آنها.<ref>تازههاى فقه، حقوق، اصول و رجال، ص490-491</ref> | #طرح اشكالهاى فراوان و پاسخ به آنها.<ref>تازههاى فقه، حقوق، اصول و رجال، ص490-491</ref> | ||
آنچه نشانگر اهميت و ارزش کتاب مىباشد، آن است كه | آنچه نشانگر اهميت و ارزش کتاب مىباشد، آن است كه این اثر، عنوان رتبه سوم برگزيدگان هفتمين دوره کتاب سال حوزه را از آن خود كرده است.<ref>برگزيدگان هفتمين دوره کتاب سال حوزه، ص87</ref> | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== |
ویرایش