۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'معرفى اجمالى' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1058AUTOMATIONCODE | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1058AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>===='''أصول الإيمان''' كه نام ديگر آن «أصولالدين» است، مهمترين کتاب كلامى [[عبدالقاهر ابن طاهر تميمى بغدادى]] و يكى از کتابهاى مهم كلام اشعرى به حساب مىآيد. | ||
==ساختار و گزارش محتوا==کتاب شامل؛ معرفى مؤلف، مقدمه و 15 اصل كه هر اصلى را مؤلف در 15 فصل يا مسئله بيان مىكند. | |||
==ساختار و گزارش محتوا== | |||
کتاب شامل؛ معرفى مؤلف، مقدمه و 15 اصل كه هر اصلى را مؤلف در 15 فصل يا مسئله بيان مىكند. | |||
الاصل الاول في بيان الحقائق و العلوم: مؤلف در اين اصل علم را تعريف كرده، آن را اثبات و اقسامش را بيان مىكند. در ادامه علوم نظريه را اثبات و طرق حصول علم را بيان مىكند و در همين راستا پس از توضيح اخبار متواتر و اخبار آحاد، شروط الزامى اخبار را جهت حصول علم متذكر مىشود. همچنين از قياس سخن گفته و به ادلۀ مخالفين قياس جواب مىدهد. | الاصل الاول في بيان الحقائق و العلوم: مؤلف در اين اصل علم را تعريف كرده، آن را اثبات و اقسامش را بيان مىكند. در ادامه علوم نظريه را اثبات و طرق حصول علم را بيان مىكند و در همين راستا پس از توضيح اخبار متواتر و اخبار آحاد، شروط الزامى اخبار را جهت حصول علم متذكر مىشود. همچنين از قياس سخن گفته و به ادلۀ مخالفين قياس جواب مىدهد. | ||
خط ۱۰۴: | خط ۹۵: | ||
او در مورد اعتقاد شيعيان به غيبت امام بحث مىكند؛ ولى جاى تعجب است كه او نظر شيعه را در مورد امام منتظر مختلف دانسته است. او مىگويد عدهاى قائلند محمد بن عبدالله بن حسن بن حسين بن على بن ابىطالب، امام منتظر مىباشد و حال آن كه از امام حسين پسرى به نام حسن ثابت نشده و آنچه ثابت است در نزد زيديه امامت محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن بن على(ع) مىباشد. مؤلف گرچه به هشت فرقۀ غير مشهور از شيعه اشاره كرده، به نظر مشهور شيعه كه غيبت حضرت حجة بن حسن عسکرى است، هيچ اشارهاى نكرده است. | او در مورد اعتقاد شيعيان به غيبت امام بحث مىكند؛ ولى جاى تعجب است كه او نظر شيعه را در مورد امام منتظر مختلف دانسته است. او مىگويد عدهاى قائلند محمد بن عبدالله بن حسن بن حسين بن على بن ابىطالب، امام منتظر مىباشد و حال آن كه از امام حسين پسرى به نام حسن ثابت نشده و آنچه ثابت است در نزد زيديه امامت محمد بن عبدالله بن حسن بن حسن بن على(ع) مىباشد. مؤلف گرچه به هشت فرقۀ غير مشهور از شيعه اشاره كرده، به نظر مشهور شيعه كه غيبت حضرت حجة بن حسن عسکرى است، هيچ اشارهاى نكرده است. | ||
==نسخه شناسى== | ==نسخه شناسى==اين کتاب براى اولين بار در سال 1346ق در استانبول توسط مطبعة الدولة، بدون هيچ تحقيق مقدمهاى در 343 صفحه به چاپ رسيده است. | ||
اين کتاب براى اولين بار در سال 1346ق در استانبول توسط مطبعة الدولة، بدون هيچ تحقيق مقدمهاى در 343 صفحه به چاپ رسيده است. | |||
همين نسخه براى بار دوم در بيروت توسط دار المدينه تجديد چاپ گرديد. | همين نسخه براى بار دوم در بيروت توسط دار المدينه تجديد چاپ گرديد. | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۰۱: | ||
اين کتاب بار سوم در سال 1401 ه.ق در لبنان توسط انتشارات دار الكتب العلميه به صورت افست به چاپ رسيده است. نسخۀ موجود در برنامه با تحقيق ابراهيم محمد رمضان در سال 2003م در بيروت توسط دار و مكتبة الهلال منتشر شده است. | اين کتاب بار سوم در سال 1401 ه.ق در لبنان توسط انتشارات دار الكتب العلميه به صورت افست به چاپ رسيده است. نسخۀ موجود در برنامه با تحقيق ابراهيم محمد رمضان در سال 2003م در بيروت توسط دار و مكتبة الهلال منتشر شده است. | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله==متن و مقدمه کتاب== پیوندها == | ||
متن و مقدمه کتاب | |||
== پیوندها == | |||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/10554 مطالعه کتاب اصول الایمان در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/10554 مطالعه کتاب اصول الایمان در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش