أصل الشيعة و التشيع في الكتاب و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
مؤلف علاوه بر آیه شریفه مذکور، دو آیه شریفه ولایت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/33 همان، ص33]</ref> و تبلیغ<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/55 همان، ص55]</ref> را بر حقانیت مدعای خود آورده و با استفاده از آنها ثابت کرده است که خلیفه بعد از پیامبر(ص)، همان [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] بوده است.
مؤلف علاوه بر آیه شریفه مذکور، دو آیه شریفه ولایت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/33 همان، ص33]</ref> و تبلیغ<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/55 همان، ص55]</ref> را بر حقانیت مدعای خود آورده و با استفاده از آنها ثابت کرده است که خلیفه بعد از پیامبر(ص)، همان [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] بوده است.


روایت دار<ref>همان، ص63</ref>، منزلت<ref>همان، ص68</ref>، سفینه<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/88 همان، ص88]</ref> حدیث «علي مني و أنا من علي و علي ولي كل مؤمن بعدي»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/75 همان، ص75]</ref>، «يا علي من فارقني فارق الله و من فارقك يا علي فارقني»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/77 همان، ص77]</ref>، «من أطاع عليا فقد أطاعني و من عصی عليا فقد عصاني»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/82 همان، ص82]</ref>، «یکون بين الناس فرقة و اختلاف، فیکون هذا و أصحابه علی الحق»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/84 همان، ص84]</ref>، «علي مني و أنا من علي و لا یؤدي عني إلا أنا أو علي»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/85 همان، ص85]</ref> و... از جمله روایاتی است که مؤلف از لحاظ سند و دلالت مورد بررسی قرار داده و شبهاتی که ذیل آنها مطرح شده را پاسخ داده است.
روایت دار<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/63 همان، ص63]</ref>، منزلت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/68 همان، ص68]</ref>، سفینه<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/88 همان، ص88]</ref> حدیث «علي مني و أنا من علي و علي ولي كل مؤمن بعدي»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/75 همان، ص75]</ref>، «يا علي من فارقني فارق الله و من فارقك يا علي فارقني»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/77 همان، ص77]</ref>، «من أطاع عليا فقد أطاعني و من عصی عليا فقد عصاني»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/82 همان، ص82]</ref>، «یکون بين الناس فرقة و اختلاف، فیکون هذا و أصحابه علی الحق»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/84 همان، ص84]</ref>، «علي مني و أنا من علي و لا یؤدي عني إلا أنا أو علي»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/85 همان، ص85]</ref> و... از جمله روایاتی است که مؤلف از لحاظ سند و دلالت مورد بررسی قرار داده و شبهاتی که ذیل آنها مطرح شده را پاسخ داده است.


ایشان می‌گوید: بعد از وفات پیامبر، [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] برای حفظ وحدت [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] ین، از دنیای سیاست روگردان شد و گوشه‌نشینی را در زمان دو خلیفه اول ترجیح داد و به نصیحت و مشورت اکتفا نمود<ref>ر.ک: همان، ص118</ref>.
ایشان می‌گوید: بعد از وفات پیامبر، [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] برای حفظ وحدت [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] ین، از دنیای سیاست روگردان شد و گوشه‌نشینی را در زمان دو خلیفه اول ترجیح داد و به نصیحت و مشورت اکتفا نمود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/118 ر.ک: همان، ص118]</ref>.


مؤلف در بحث جلوگیری از نشر تشیع، به وقایع تاریخی‌ای - برگرفته از منابع اهل سنت - که به دنبال سقیفه اتفاق افتاد اشاره می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص119 و 132</ref>.
مؤلف در بحث جلوگیری از نشر تشیع، به وقایع تاریخی‌ای - برگرفته از منابع اهل سنت - که به دنبال سقیفه اتفاق افتاد اشاره می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33338/1/119 ر.ک: همان، ص119 و 132]</ref>.


مؤلف قسمتی از کتابش را به ذکر صحابه و تابعین شیعی به‌همراه روایاتی که دلالت بر شیعه بودنشان می‌کند، اختصاص داده است؛ از بین مردان به عمار، ابوذر، عبدالله بن عباس، اسید بن ثعلبه، ابوایوب انصاری، مالک اشتر، کمیل، محمد بن ابوبکر و از بین زنان می‌توان به دوتا از همسران پیامبر به نام ام‌سلمه و میمونه اشاره کرد.
مؤلف قسمتی از کتابش را به ذکر صحابه و تابعین شیعی به‌همراه روایاتی که دلالت بر شیعه بودنشان می‌کند، اختصاص داده است؛ از بین مردان به عمار، ابوذر، عبدالله بن عباس، اسید بن ثعلبه، ابوایوب انصاری، مالک اشتر، کمیل، محمد بن ابوبکر و از بین زنان می‌توان به دوتا از همسران پیامبر به نام ام‌سلمه و میمونه اشاره کرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش