أسماء الأدوية: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف در این اثر ابتدا نام مشهور ادویه مفرده را مى‌نویسد و در ادامه نام معادل در زبان‌هاى ديگر را بيان مى‌كند. از آنجا كه این اثر برای دانش‌پژوهان هندى زبان به رشته تحرير درآمده است، مؤلف متعهد است كه هميشه معادل هندى مفردات را ذكر كند، ولى علاوه بر اين، معادل فارسی، عربى، تركى، سريانى، يونانى، رومى، قبطى، مصرى، شامى، عبرانى، سندى و گاه گویش‌هاى مختلف و لغات محلى یک كلمه از شهرهایى مانند: شيراز، اصفهان، بخارا، گرگان، تنكابن، طبرستان  .<ref>ر.ک: اسماء الادویه، ص59 و 63 و 65</ref>را بيان مى‌كند.

کتاب اسماء الادویه اثرى در نوع خود بسيار مفيد است. مؤلف در نگارش این اثر - همانند شيوه و سبک او در نگارش آثار ديگرش - از منابع و اقوال پزشکان بسيارى استفاده مى‌كند كه از آن جمله‌اند: غافقى  .<ref>همان، ص31</ref>، بغدادى  .<ref>همان</ref>، حكيم على گيلانى شارح قانون  .<ref>همان، ص33</ref>، حكيم عبدالحميد  .<ref>همان، ص37</ref>، حكيم علوى خان  .<ref>همان، ص38</ref>، حكيم مير محمد مؤمن  .<ref>همان، ص42</ref>، ابن بيطار  .<ref>همان، ص46</ref>، امين الدوله.<ref>همان، ص104</ref>، مؤلف اختيارات بديعى  .<ref>همان، ص104</ref>، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]]  .<ref>همان، 116</ref>، عقيلى خراسانى  .<ref>همان، ص155</ref>، داود انطاكى  .<ref>همان، ص176</ref>، حكيم غلام امام  .<ref>همان، ص178</ref>و يوسفى  .<ref>همان، ص179</ref>