۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أربع رسائل (بلاغی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه'
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ه' به 'ی‌ه') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'بونه' به 'به‌گونه') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
محقق کتاب در مقدمه با ذکر روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بر اهمیت انتشار احادیث اهلبیت(ع) و تأثیر آن در تقویت عقاید مذهبی شیعه تأکید کرده است. آنحضرت در پاسخ به سؤال معاویة بن عمار از برتری عالمی که احادیث ایشان را روایت می‌کند و با این کار بنیه‌های اعتقادی شیعیان را استحکام می‌بخشد و عابدی که تنها به عبادت مشغول است، می‌فرماید: «راوی حدیث ما که قلوب شیعه ما را تقویت می‌کند از هزار عابد بهتر است»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/6 ر.ک: مقدمه محقق، ص6]</ref>. | محقق کتاب در مقدمه با ذکر روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بر اهمیت انتشار احادیث اهلبیت(ع) و تأثیر آن در تقویت عقاید مذهبی شیعه تأکید کرده است. آنحضرت در پاسخ به سؤال معاویة بن عمار از برتری عالمی که احادیث ایشان را روایت می‌کند و با این کار بنیه‌های اعتقادی شیعیان را استحکام می‌بخشد و عابدی که تنها به عبادت مشغول است، می‌فرماید: «راوی حدیث ما که قلوب شیعه ما را تقویت می‌کند از هزار عابد بهتر است»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/6 ر.ک: مقدمه محقق، ص6]</ref>. | ||
به اعتقاد محقق فعالیتهای علامه بلاغی از مصادیق حقیقی حدیث امام(ع) است. از بین چهار مقاله‌ای که در این کتاب منتشر شده است یکی از این مقالات | به اعتقاد محقق فعالیتهای علامه بلاغی از مصادیق حقیقی حدیث امام(ع) است. از بین چهار مقاله‌ای که در این کتاب منتشر شده است یکی از این مقالات پیش‌ازاین یک‌‌بار و دوتای دیگر بیش از یک‌‌بار در جاهای مختلفی منتشر شده است؛ اما چهارمی برای اولین بار منتشر شده و ضمن این مجموعه آمده است<ref>ر.ک: همان</ref>. او هدف از انتشار این چهار رساله در کتاب واحد -گذشته از نفیس بودن این آثار و اثر آن‌ها در بنای فکری شیعه، به‌ویژه در عصر حاضر- را استفاده آسانتر و بیشتر از آن‌ها دانسته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/7 ر.ک: همان، ص7]</ref>. | ||
در ابتدای اثر | در ابتدای اثر شرح‌حال نویسنده، شاگردان و آثار به‌تفصیل ذکر شده است. در بخشی از آن، سخنان علمای بزرگ شیعه در رابطه با شخصیت و جایگاه علمی و مذهبی علامه بلاغی گردآوری شده است. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شیخ آقابزرگ طهرانی]] درباره این شخصیت می‌نویسد: «او یکی از مفاخر عصر از جهت علم و عمل و از یگانه‌ها و نوادری بود که تمام زندگی و اوقاتش را به خدمت دین حنیف اختصاص داد و در حقیقت نمونه سلفی بود که وجودش در این زمان نادر بود»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/14 ر.ک: همان، ص15-14]</ref>. | ||
از جمله مسائل کلامی که شیعه امامیه را از دیگر مذاهب ممتاز می‌کند «بداء» است. مذاهب دیگر با جهل به ادله آن یا تجاهل نسبت به این اعتقاد، شیعه امامیه را محکوم می‌کنند. علمای شیعه اقدام به رد این اتهامات و شبهات کرده و در فرهنگنامههای حدیثی خود روایاتی که از عترت طاهره در زمینه «بداء» ذکر شده را آورده و فصول و مباحث خاصی از کتب کلامی و اعتقادی و غیر آن را به آن اختصاص داده‌اند. همچنین کتب و رساله‌های مستقلی در این موضوع نوشته‌اند. در حقیقت تقریباً هیچ کتابی که شیعه در موضوع عقاید و کلام نوشته از بحث بداء خالی نیست. این کثرت تألیف به‌گونه‌ای است که [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعه]] از 30 کتاب و رساله مستقل در این موضوع نام می‌برد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/44 ر.ک: همان، ص45-44]</ref>. | از جمله مسائل کلامی که شیعه امامیه را از دیگر مذاهب ممتاز می‌کند «بداء» است. مذاهب دیگر با جهل به ادله آن یا تجاهل نسبت به این اعتقاد، شیعه امامیه را محکوم می‌کنند. علمای شیعه اقدام به رد این اتهامات و شبهات کرده و در فرهنگنامههای حدیثی خود روایاتی که از عترت طاهره در زمینه «بداء» ذکر شده را آورده و فصول و مباحث خاصی از کتب کلامی و اعتقادی و غیر آن را به آن اختصاص داده‌اند. همچنین کتب و رساله‌های مستقلی در این موضوع نوشته‌اند. در حقیقت تقریباً هیچ کتابی که شیعه در موضوع عقاید و کلام نوشته از بحث بداء خالی نیست. این کثرت تألیف به‌گونه‌ای است که [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذریعه]] از 30 کتاب و رساله مستقل در این موضوع نام می‌برد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23932/1/44 ر.ک: همان، ص45-44]</ref>. | ||