۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أخبار فخ و خبر يحيی بن عبدالله و أخيه إدريس بن عبدالله (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۶
، ۷ اکتبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
نویسنده، یک سخنرانى از «يحيى بن عبدالله» و دو سخنرانى از «حسين بن على فخى» را نقل كرده كه قبل از جنگ فخ در اردوگاه خود ايراد كرده‌اند. هدف از سخنرانى «يحيى بن عبدالله» كه سرشار از آيات الهى است، تحريض پيروان خویش به جنگ و قيام است.<ref>متن، ص152</ref> | نویسنده، یک سخنرانى از «يحيى بن عبدالله» و دو سخنرانى از «حسين بن على فخى» را نقل كرده كه قبل از جنگ فخ در اردوگاه خود ايراد كرده‌اند. هدف از سخنرانى «يحيى بن عبدالله» كه سرشار از آيات الهى است، تحريض پيروان خویش به جنگ و قيام است.<ref>متن، ص152</ref> | ||
آن‌چه كه در سخنرانى اول كه از «اسحاق بن | آن‌چه كه در سخنرانى اول كه از «اسحاق بن ابراهیم» روايت شده، به چشم مى‌خورد اسامى بزرگان زيديه است كه «حسين بن على فخى» در خلال سخنرانى از آنها به عنوان «سلف صالح» ياد كرده است كه بيانگر اعتقاد سياسى «حسين فخى» است. برخى از اسامى كه در كلام ايشان به چشم مى‌خورد عبارت است از: | ||
پيامبر خدا(ص)؛ حمزه سيدالشهداء؛ [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]؛ امام حسن(ع)، امام حسین(ع)؛ جعفر بن ابى‌طالب؛ عبدالله بن حسن؛ | پيامبر خدا(ص)؛ حمزه سيدالشهداء؛ [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]؛ امام حسن(ع)، امام حسین(ع)؛ جعفر بن ابى‌طالب؛ عبدالله بن حسن؛ ابراهیم بن عبدالله.<ref>متن، ص148</ref> | ||
مؤلف، چنين گزارش مى‌دهد كه يحيى و ادريس بن عبدالله پس از انصراف و جدايى از حبشه، دعوت‌هایى از شهرهایى مانند: مكه، كوفه داشتند. آنها پس از مشورت با ياران خود به سوى مغرب رفتند.<ref>متن، ص164</ref> | مؤلف، چنين گزارش مى‌دهد كه يحيى و ادريس بن عبدالله پس از انصراف و جدايى از حبشه، دعوت‌هایى از شهرهایى مانند: مكه، كوفه داشتند. آنها پس از مشورت با ياران خود به سوى مغرب رفتند.<ref>متن، ص164</ref> | ||
در پایان کتاب تتمه‌اى از کتاب «[[المصابيح]]» اثر «احمد بن | در پایان کتاب تتمه‌اى از کتاب «[[المصابيح]]» اثر «احمد بن ابراهیم حسنى» متوفاى 352ق آورده شده و در آن اخبار خروج «حسين بن على فخى» و اخبارى از «يحيى و ادريس بن عبدالله» ذكر شده است.<ref>متن، ص275</ref> | ||
در اخبارى كه پيرامون «حسين بن على فخى» ذكر شده او را مردى داراى صلاحيت، با فضل و كرامت، شجاع و سخاوتمند معرفى نموده است.<ref>متن، ص278</ref> | در اخبارى كه پيرامون «حسين بن على فخى» ذكر شده او را مردى داراى صلاحيت، با فضل و كرامت، شجاع و سخاوتمند معرفى نموده است.<ref>متن، ص278</ref> | ||