أحاديث في السور القرآنية: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور  =  

این مضامین ثلاثه در واقع مقدمه‌ای است که خداوند متعال در این سوره مطرح می‌کند، سپس در سراسر قرآن کریم و در سایر سور، به‌تفصیل به آن می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>.

بِسْمِ‌ اللّٰهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌ الرَّحِيم که در ابتدای سوره‌های قرآن از جمله سوره حمد آمده است، پیامبر اکرم(ص) درباره آن فرموده است: آن، اسمی از اسماء خداوند است که همچون سیاهی چشم به سفیدی آن، بسیار نزدیک به اسم اعظم خداوند است. در جای دیگر باز پیامبر(ص) درباره آن فرموده است: این آیه شریفه فقط بر پیامبر(ص) و بر حضرت سلیمان(ع) نازل شده است. درباره این حدیث می‌توان چنین گفت که پیامبر(ص) اشاره به آیه شریف «إِنَّهُ‌ مِنْ‌ سُلَيْمٰانَ‌ وَ إِنَّهُ‌ بِسْمِ‌ اللّٰهِ‌ الرَّحْمٰنِ‌ الرَّحِيمِ» (نمل:30) دارد.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8</ref>.

بخش‌های زیادی از این سوره خطاب به یهودیان از اهل کتاب است، همان‌طور که در سایر سور طولانی قرآن کریم به موضوعاتی پیرامون این قوم پرداخته‌شده است و غالب این سوره‌ها در مدینه نازل‌شده است که در مورد بدرفتاری‌های این قوم با پیامبر اکرم(ص) و مسلمانان و ضدیت آن‌ها با پیشرفت اسلام و معارف دینی سخن به میان آمده است؛ همچون آیه شریفه: «و إِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُکُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً قَالُوا أَ تَتَّخِذُنَا هُزُواً قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ‌» (بقره: 67) و هنگامى كه موسى به قوم خود گفت: خدا به شما فرمان می‌‏دهد كه: ماده‌گاوی را سر ببرید، گفتند: آیا ما را به مسخره می‌کنی؟ گفت: پناه می‌برم به خدا كه [مبادا] از جاهلان باشم<ref>ر.ک: همان، ص11-14</ref>.

سوره آل‌عمران، سومین سوره مورد بحث در این نوشتار است، شأن نزول این سوره مبارکه در مورد ماجرای تعدادی از مسیحیان نجران است که برای تحقیق درباره اسلام و محاجّه با رسول خدا وارد مدینه شدند. برخی از آن‌ها از اشراف و بزرگان نجران بودند. پیامبر نماز عصر را با مسلمانان خوانده بود و آن‌ها هم طبق رسوم خودشان مشغول خواندن نماز شدند. پس‌ازآن با حضرت به گفتگو پرداختند. پیامبر آن‌ها را به دین اسلام دعوت نمود. ولی آن‌ها اجابت ننمودند و گفتند: مذهب ما حق است و ما از حق تجاوز نمی‌كنیم و بعد مدتی بحث و گفتگو با پیامبر اکرم(ص)، هشتاد آیه از سوره آل‌عمران بر پیامبر اکرم(ص) نازل گردید<ref>ر.ک: همان، ص15-18</ref>.

مباحث دیگری نیز درزمینه دعوت به ایمان، بیان سرگذشت گذشتگان، معرفی دشمنان و اهمیت هجرت در این سوره آمده‌اند؛ لکن بیشتر مباحث آن مربوط به زنان است.<ref>ر.ک: همان، ص18-20</ref>.

از دیگر ویژگی‌های این سوره این است که این سوره تنهای سوره‌ای است که داستان هابیل و قابیل در آن ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص21-23</ref>.

ششمین سوره قرآن که 165 آیه دارد و در مکه نازل شده است سوره انعام است دلیل نامگذاری این سوره این است که در این سوره از آیات 136 تا 142 نام چهارپایانی آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>.

هفتمین بخش از کتاب در مورد سوره شریفه اعراف است، این سوره ۲۰۶ آیه دارد. ابتدای این سوره به تسلی دادن پیامبر اکرم(ص) پرداخته‌شده و همانند دیگر سوره‌های مکی، محتوای این سوره پیرامون اعتقادات اساسی اسلام مانند مبدأ و معاد، توحید، مبارزه با شرک و بت‌پرستی و بیان جایگاه انسان در جهان است. سوره سرگذشت اقوام پیشین و پیامبران آنان را نیز شرح می‌دهد. حضرت موسی(ع) از جمله پیامبرانی است که سرگذشت او در این سوره آمده و شصت‌و‌هشت آیه از آن به خود اختصاص داده است.<ref>ر.ک: همان، ص27-29</ref>.

سوره مبارکه انفال هشتمین سوره بحث شده در این کتاب است. بیشتر محتوای این سوره درباره جنگ و مواجهه با دشمن است برای تثبیت دین اسلام در جهان و ایلام دین رحمت و سلام است، بخشی از سوره پیرامون غزوه بدر است که پیامبر اکرم(ص) یاران خویش را در خلال آن سفارش به تبعیت از اوامر الهی ازجمله تقوا، اصلاح نفس و اطاعت از خداوند می‌کرد، د راین سوره به مسائل مالی در اسلام ازجمله انفال و غنائم اشاره‌شده و مباحثی مانند صفات و ویژگی‌های مؤمنان و داستان غزوه بدر مطرح شده است. داستان هجرت پیامبر، جهاد، چگونگی تقویت مسلمانان، حکم خمس، احکام اسیران جنگی و درگیری‌ها با منافقان از دیگر مباحث این سوره است.<ref>ر.ک: همان، ص30-33</ref>.