۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أثر التشيع على الروايات التاريخية في القرن الأول الهجري (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۳
، ۳ اوت ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
|||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در فصل اول، راویان غالی شیعه همچون: «حبه عرنی» (م 76ق)، «اسماعیل سدی» (م 127ق)، «سالم بن ابی‌حفصه» (م 137/140ق)، «حارث بن حصیره» (م 141-150ق) و «عمرو بن شمر جعفی» (م 157ق) را معرفی می‌نماید و با نقل روایاتی گزینشی از آنان، از قول رجالیان سنی آنان را جرح و نقد می‌کند. گفتنی است وی در این فصل، بین راوی، اخباری و مورخ تمایز قایل شده، اما دلایلش را بیان نکرده است. | در فصل اول، راویان غالی شیعه همچون: «حبه عرنی» (م 76ق)، «اسماعیل سدی» (م 127ق)، «سالم بن ابی‌حفصه» (م 137/140ق)، «حارث بن حصیره» (م 141-150ق) و «عمرو بن شمر جعفی» (م 157ق) را معرفی می‌نماید و با نقل روایاتی گزینشی از آنان، از قول رجالیان سنی آنان را جرح و نقد می‌کند. گفتنی است وی در این فصل، بین راوی، اخباری و مورخ تمایز قایل شده، اما دلایلش را بیان نکرده است. | ||
در فصل دوم، پس از تفاوت گذاشتن میان راوی و اخباری، اخباریان غالی را با همان شیوه فصل پیش نام برده است؛ مانند «[[سلیم بن قیس هلالی]] » (م حدود 85ق)، «اصبغ بن نباته حنظلی» (م بین 101-110ق)، «جابر بن یزید جعفی» (م 127/128ق)، «محمد بن سائب کلبی» (م 146ق)، ابومخنف (م 157ق)، ابان احمر (م حدود 200ق)، «محمد بن زکریا بن دینار غلابی» (م 298ق) و «منذر بن محمد بن منذر قابوسی» (م اوایل قرن 4ق) <ref>ر.ک: همان، ص102</ref>. | در فصل دوم، پس از تفاوت گذاشتن میان راوی و اخباری، اخباریان غالی را با همان شیوه فصل پیش نام برده است؛ مانند «[[سلیم بن قیس هلالی]]» (م حدود 85ق)، «اصبغ بن نباته حنظلی» (م بین 101-110ق)، «جابر بن یزید جعفی» (م 127/128ق)، «محمد بن سائب کلبی» (م 146ق)، ابومخنف (م 157ق)، ابان احمر (م حدود 200ق)، «محمد بن زکریا بن دینار غلابی» (م 298ق) و «منذر بن محمد بن منذر قابوسی» (م اوایل قرن 4ق) <ref>ر.ک: همان، ص102</ref>. | ||
===باب دوم=== | ===باب دوم=== | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
فصل نخست درباره راویان متهم به تشیع است؛ مانند «عبدالله بن شریک بن عدی عامری کلابی» (م پس از 100ق)، «سلمة بن کهیل بن حصین حضرمی» (44-121ق)، «اجلح بن عبدالله بن حجیه کندی» (م 125ق)، «سلیمان بن قرم بن معاذ تمیمی ضبی» (م پس از 100ق)، «جمیع بن عمیر بن عفاق تیمی» (تابعی)، «عبدالملک بن اعین» (م بین 121-130ق)، «موسی بن قیس فـراء حضـرمی» (م بین 136-158ق)، «فطر بن خلیفه مخزومی» (م 155/156ق) و «عبیدالله بن موسی بن ابی‌المختار باذام عبسی» (م 213ق). | فصل نخست درباره راویان متهم به تشیع است؛ مانند «عبدالله بن شریک بن عدی عامری کلابی» (م پس از 100ق)، «سلمة بن کهیل بن حصین حضرمی» (44-121ق)، «اجلح بن عبدالله بن حجیه کندی» (م 125ق)، «سلیمان بن قرم بن معاذ تمیمی ضبی» (م پس از 100ق)، «جمیع بن عمیر بن عفاق تیمی» (تابعی)، «عبدالملک بن اعین» (م بین 121-130ق)، «موسی بن قیس فـراء حضـرمی» (م بین 136-158ق)، «فطر بن خلیفه مخزومی» (م 155/156ق) و «عبیدالله بن موسی بن ابی‌المختار باذام عبسی» (م 213ق). | ||
فصل دوم درباره اخباریان متهم به شیعه‌گری است که «ابان بن تغلب ربعی کوفی» (م 140/141ق)، «[[واقدی، محمد بن عمر|محمد بن عمر واقدی]] » (م 207ق)، «عبدالرزاق بن همام صنعانی» (م 211ق) و «[[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید کوفی]] » (م 333ق) از این افرادند. | فصل دوم درباره اخباریان متهم به شیعه‌گری است که «ابان بن تغلب ربعی کوفی» (م 140/141ق)، «[[واقدی، محمد بن عمر|محمد بن عمر واقدی]]» (م 207ق)، «عبدالرزاق بن همام صنعانی» (م 211ق) و «[[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید کوفی]]» (م 333ق) از این افرادند. | ||
فصل سوم درباره راویان، اخباریان و مورخانی است که متهم به شیعه بوده، اما قطعاً سنی‌اند. او در این فصل «عمار بن معاویه دهنی» (م 133ق)، «محمد بن اسحاق بن یسار مطلبی» (م 151/153)، «سفیان ثوری» (م 161ق)، «ابن مدینی علی بن عبدالله بن جعفر بن نجیح سعدی» (م 234ق)، «نصر بن علی بن نصر جهضمی» (م 250ق)، «محمد بن علی بن حمزة بن حسین علوی» (م 286/287ق)، «[[نسائی، احمد بن علی|احمد بن علی بن شعیب نسائی]]» (م 303ق)، «[[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر بن یزید طبری]] » (م 310ق)، «[[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری محمد بن محمد بن عبدالله بن محمد بن حمدویه معروف به ابن البیع]] » (م 405ق) را نام برده است<ref>ر.ک: همان، ص103 و 104</ref>. | فصل سوم درباره راویان، اخباریان و مورخانی است که متهم به شیعه بوده، اما قطعاً سنی‌اند. او در این فصل «عمار بن معاویه دهنی» (م 133ق)، «محمد بن اسحاق بن یسار مطلبی» (م 151/153)، «سفیان ثوری» (م 161ق)، «ابن مدینی علی بن عبدالله بن جعفر بن نجیح سعدی» (م 234ق)، «نصر بن علی بن نصر جهضمی» (م 250ق)، «محمد بن علی بن حمزة بن حسین علوی» (م 286/287ق)، «[[نسائی، احمد بن علی|احمد بن علی بن شعیب نسائی]]» (م 303ق)، «[[طبری، محمد بن جریر|محمد بن جریر بن یزید طبری]]» (م 310ق)، «[[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری محمد بن محمد بن عبدالله بن محمد بن حمدویه معروف به ابن البیع]]» (م 405ق) را نام برده است<ref>ر.ک: همان، ص103 و 104</ref>. | ||
===باب سوم=== | ===باب سوم=== | ||
باب سوم شامل دو فصل درباره مورخان شیعه است: | باب سوم شامل دو فصل درباره مورخان شیعه است: | ||
فصل نخست درباره مورخان غالی شیعه است که در این فصل تنها «[[یعقوبی، احمد بن اسحاق|احمد بن ابی‌یعقوب اسحاق بن جعفر بن وهب یعقوبی]] » (م 292ق) و «[[مسعودی، علی بن حسین|علی بن حسین بن علی مسعودی]] » (م 346ق) را نام برده است. | فصل نخست درباره مورخان غالی شیعه است که در این فصل تنها «[[یعقوبی، احمد بن اسحاق|احمد بن ابی‌یعقوب اسحاق بن جعفر بن وهب یعقوبی]]» (م 292ق) و «[[مسعودی، علی بن حسین|علی بن حسین بن علی مسعودی]]» (م 346ق) را نام برده است. | ||
فصل دوم، درباره مورخان متهم به تشیع است که وی از «[[ابن اعثم کوفی، محمد بن علی|ابن اعثم احمد بن اعثم بن نذیر کوفی]] » (م اوایل قرن 4) و «[[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج علی بن حسین بن محمد اصفهانی]] » (م 356 یا پس از 360ق) یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص104</ref>. | فصل دوم، درباره مورخان متهم به تشیع است که وی از «[[ابن اعثم کوفی، محمد بن علی|ابن اعثم احمد بن اعثم بن نذیر کوفی]]» (م اوایل قرن 4) و «[[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج علی بن حسین بن محمد اصفهانی]]» (م 356 یا پس از 360ق) یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص104</ref>. | ||
===باب چهارم=== | ===باب چهارم=== | ||