آملی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

فيروزآبادى

[[خوانساری، سید محمدتقی|خوانسارى]]

[[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم كمپانى]]

|-

|برخی آثار

[[درر الفوائد، تعلیقة علی شرح المنظومة للسبزواری]]  

|- class="articleCode"

{{کاربردهای دیگر|آملی (ابهام زدایی)}}

'''محمدتقى آملى''' (1265-1349ش)، فقيهى محقق، عالمى مفسر و مجتهدى بزرگ و پارسا، از شاگردان [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياءالدين عراقى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[نائینی، محمدحسین|میرزای نایینی]]  

در روز چهارشنبه11 ذى قعده سال 1304ق ديده به جهان گشود.

پدرش آيت‌الله شيخ محمد آملى، از علماى بزرگ و با [[نوری، فضل‌الله|شهيد حاج شيخ فضل‌الله نورى]] و آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى همراه و همگام بود كه پس از شهادت [[نوری، فضل‌الله|شيخ فضل‌الله نورى]]، به حبس و تبعيد گرفتار شد. ولى دست از مبارزه خویش جهت دفاع از حق برنداشت.

محمدتقى در خانواده‌اى كه از نظر دينى، عقيدتى و سياسى، در مرتبه‌اى عالى قرار داشته، پا به عرصه هستى گذارده و تربيت شد و اولین معلمش هم پدر گرانقدرش بود.

اين عالم بزرگ، سپس از محضر اساتيد بزرگ تهران كسب فيض نمود تا اينكه از آيت‌الله شيخ عبدالنبى نورى، اجازه اجتهاد دريافت كرد.

ايشان با این همه موقعيت علمى، فقهى و اجتماعى، بسيار فروتن و متواضع بودند و پيوسته در جهت خودسازى و مبارزه با نفس تلاش می‌كردند.

ايشان در كنار تدريس، تبليغ و روشنگرى مردم، از تألیف كتب نيز غافل نمانده و توانست با اراده قوى و همت عالى خود، تأليفات ارزنده‌اى به يادگار گذارند.

==وفات==

سرانجام این عالم بزرگوار در 29 شوال سال 1391ق برابر با ۲۷ آذر ۱۳۵۰ش، جهان فانى را وداع گفت. پیکر ايشان به مشهد مقدس حمل و در جوار [[امام رضا(ع)]] در باغ رضوان، در مقبره حاج میرزا حسین سبزوارى، به خاک سپرده شد.

==آثار==

مهمترين تأليفات ايشان عبارتند از:

==وابسته‌ها==

{{وابسته‌ها}}

[[رده:زندگی‌نامه]]

[[رده:شاگردان آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]

[[رده:شاگردان آیت‌‌الله سید علی قاضی]]