۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'مىرسد' به 'مىرسد') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در مقدمه نخست، خلاصهای از تاریخ اسماعیلیان ارائه گردیده.<ref>مقدمه اول، ص8-5</ref>و در مقدمه دوم، به تعریف مختصر سلسله آقاخانها پرداخته شده است.<ref>مقدمه دوم، ص15-9</ref> | در مقدمه نخست، خلاصهای از تاریخ اسماعیلیان ارائه گردیده.<ref>مقدمه اول، ص8-5</ref>و در مقدمه دوم، به تعریف مختصر سلسله آقاخانها پرداخته شده است.<ref>مقدمه دوم، ص15-9</ref> | ||
آقاخانها از شاخه نزاری فرقه اسماعیلیه هستند که نسب آنها به رکنالدین حوز شاه، آخرین امیر اسماعیلیه الموت | آقاخانها از شاخه نزاری فرقه اسماعیلیه هستند که نسب آنها به رکنالدین حوز شاه، آخرین امیر اسماعیلیه الموت مىرسد. آقاخان اول پسر شاه خلیلالله رئیس اسماعیلیان کرمان بود که در حوالى بم و کرمان مریدانى داشت. شاه خلیلالله پسر ابوالحسن خان بود که در زمان زندیه حاکم کرمان بود و پس از انفصال از شغل خود، در محلات قم اقامت گزید. شاه خلیل در یزد اقامت کرد و فتحعلى شاه قاجار یکى از دختران خود را به حسنعلى شاه پسر شاه خلیلالله داد و او را به حکومت قم و محلات منصوب کرد که نام آقاخان محلاتى از آنجاست.<ref>ر.ک: مقدمه اول، ص8</ref> | ||
در اواخر سال 1253ق، مقارن حرکت محمد شاه به طرف هرات، حسنعلى شاه در بم سر به شورش برداشت، ولى با وساطت والى کرمان مورد عفو قرار گرفت و باز به حکومت قم و محلات رسید، اما مجددا در سال 1255ق، طغیان کرد و در بهار سال 1256ق، به کمک عمال انگلیس سپاه انبوهى گرد آورد و راه کرمان پیش گرفت، ولى پس از جنگهایى عاقبت شکست خورد و به طرف قندهار گریخت. در این کتاب به این نکته اشاره شده است که آقاخان پس از ورود به افغانستان مشغول توطئهچینى براى برانداختن حکومت و یا تسخیر قسمتى از ایران بهوسیله انگلیسیها شد. انگلیسیها چه در شورش افغانستان و چه در تسخیر ایالت سند در هندوستان و یا جمعآورى اخبار شمال غربى هند هممرز با روسیه تزارى از وجود آقاخان استفاده کردند و البته نتیجه و پاداش این خوشخدمتىها را بهصورت پول و مقررى و مقام و اعتبار و نشان به او دادند.<ref>ر.ک: همان</ref> | در اواخر سال 1253ق، مقارن حرکت محمد شاه به طرف هرات، حسنعلى شاه در بم سر به شورش برداشت، ولى با وساطت والى کرمان مورد عفو قرار گرفت و باز به حکومت قم و محلات رسید، اما مجددا در سال 1255ق، طغیان کرد و در بهار سال 1256ق، به کمک عمال انگلیس سپاه انبوهى گرد آورد و راه کرمان پیش گرفت، ولى پس از جنگهایى عاقبت شکست خورد و به طرف قندهار گریخت. در این کتاب به این نکته اشاره شده است که آقاخان پس از ورود به افغانستان مشغول توطئهچینى براى برانداختن حکومت و یا تسخیر قسمتى از ایران بهوسیله انگلیسیها شد. انگلیسیها چه در شورش افغانستان و چه در تسخیر ایالت سند در هندوستان و یا جمعآورى اخبار شمال غربى هند هممرز با روسیه تزارى از وجود آقاخان استفاده کردند و البته نتیجه و پاداش این خوشخدمتىها را بهصورت پول و مقررى و مقام و اعتبار و نشان به او دادند.<ref>ر.ک: همان</ref> |
ویرایش