۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه نخست، خلاصهای از تاریخ اسماعیلیان ارائه گردیده...<ref>مقدمه اول، ص8-5</ref> و در مقدمه دوم، به تعریف مختصر سلسله آقاخانها پرداخته شده است...<ref>مقدمه دوم، ص15-9</ref> | در مقدمه نخست، خلاصهای از تاریخ اسماعیلیان ارائه گردیده...<ref>مقدمه اول، ص8-5</ref>و در مقدمه دوم، به تعریف مختصر سلسله آقاخانها پرداخته شده است...<ref>مقدمه دوم، ص15-9</ref> | ||
آقاخانها از شاخه نزاری فرقه اسماعیلیه هستند که نسب آنها به رکنالدین حوز شاه، آخرین امیر اسماعیلیه الموت مىرسد. آقاخان اول پسر شاه خلیلالله رئیس اسماعیلیان کرمان بود که در حوالى بم و کرمان مریدانى داشت. شاه خلیلالله پسر ابوالحسن خان بود که در زمان زندیه حاکم کرمان بود و پس از انفصال از شغل خود، در محلات قم اقامت گزید. شاه خلیل در یزد اقامت کرد و فتحعلى شاه قاجار یکى از دختران خود را به حسنعلى شاه پسر شاه خلیلالله داد و او را به حکومت قم و محلات منصوب کرد که نام آقاخان محلاتى از آنجاست...<ref>ر.ک: مقدمه اول، ص8</ref> | آقاخانها از شاخه نزاری فرقه اسماعیلیه هستند که نسب آنها به رکنالدین حوز شاه، آخرین امیر اسماعیلیه الموت مىرسد. آقاخان اول پسر شاه خلیلالله رئیس اسماعیلیان کرمان بود که در حوالى بم و کرمان مریدانى داشت. شاه خلیلالله پسر ابوالحسن خان بود که در زمان زندیه حاکم کرمان بود و پس از انفصال از شغل خود، در محلات قم اقامت گزید. شاه خلیل در یزد اقامت کرد و فتحعلى شاه قاجار یکى از دختران خود را به حسنعلى شاه پسر شاه خلیلالله داد و او را به حکومت قم و محلات منصوب کرد که نام آقاخان محلاتى از آنجاست...<ref>ر.ک: مقدمه اول، ص8</ref> | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
وی در بیست سال اول زندگیاش، بین بمبئى و تپههاى اطراف آن در رفتوآمد بود. وی در 1898 اروپا را کشف کرد و این سفر اروپایى، بهویژه طرز تلقى اروپایى از سفر، اثر عمیقى روى او گذاشت. پیش از آقا، حتى هندیهاى ثروتمند نیز بهندرت سفر مىکردند. هندیها و آسیاییها سفر را به همان شکل که انگلیسیهاى زمان ویکتوریا یا اروپاییهاى قرن نوزدهم به آن توجه داشتند، نمىدیدند. این عقیده که سفر فکر را باز مىکند، آسیاییها را متعجب مىکرد. به عقیده آنها وطن نهتنها زیبا بلکه بهشت بود. او نخستین هندى بود که به مزایاى درجه اول و مهم مسافرت پى برد...<ref>ر.ک: همان، ص167</ref> | وی در بیست سال اول زندگیاش، بین بمبئى و تپههاى اطراف آن در رفتوآمد بود. وی در 1898 اروپا را کشف کرد و این سفر اروپایى، بهویژه طرز تلقى اروپایى از سفر، اثر عمیقى روى او گذاشت. پیش از آقا، حتى هندیهاى ثروتمند نیز بهندرت سفر مىکردند. هندیها و آسیاییها سفر را به همان شکل که انگلیسیهاى زمان ویکتوریا یا اروپاییهاى قرن نوزدهم به آن توجه داشتند، نمىدیدند. این عقیده که سفر فکر را باز مىکند، آسیاییها را متعجب مىکرد. به عقیده آنها وطن نهتنها زیبا بلکه بهشت بود. او نخستین هندى بود که به مزایاى درجه اول و مهم مسافرت پى برد...<ref>ر.ک: همان، ص167</ref> | ||
آقاخان سوم، در کتاب سوم معرفی شده است. وی جثهای بسیار بزرگ داشته و اهل خوشگذرانی بود...<ref>ر.ک: همان، ص281</ref> از جمله اتفاقات مهم زندگی وی، آن بود که در فوریه 1931م، به سمت نماینده کنفرانس خلع سلاح در ژنو منصوب شد. ظاهرا این یکى از انتصابهاى معدود دولت انگلستان بود که بنا به خواست آقا تعیین نشده بود؛ یا اگر آقاخان واقعا براى چنین انتصابى دامى گسترده بود، هیچ سابقه از آن در پروندهاش وجود ندارد...<ref>ر.ک: همان، ص385</ref> | آقاخان سوم، در کتاب سوم معرفی شده است. وی جثهای بسیار بزرگ داشته و اهل خوشگذرانی بود...<ref>ر.ک: همان، ص281</ref>از جمله اتفاقات مهم زندگی وی، آن بود که در فوریه 1931م، به سمت نماینده کنفرانس خلع سلاح در ژنو منصوب شد. ظاهرا این یکى از انتصابهاى معدود دولت انگلستان بود که بنا به خواست آقا تعیین نشده بود؛ یا اگر آقاخان واقعا براى چنین انتصابى دامى گسترده بود، هیچ سابقه از آن در پروندهاش وجود ندارد...<ref>ر.ک: همان، ص385</ref> | ||
کتاب چهارم و پنجم، به زندگینامه علی، فرزند آقاخان چهارم و نزاع برادرش کریم با او بر سر جانشینی آقاخان سوم اختصاص یافته است. | کتاب چهارم و پنجم، به زندگینامه علی، فرزند آقاخان چهارم و نزاع برادرش کریم با او بر سر جانشینی آقاخان سوم اختصاص یافته است. |
ویرایش