۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: حاشيه نويس' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type='authorfatherName'| | |data-type='authorfatherName'|آقاحسین محقق خوانساری | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|1092 هـ.ش یا 1125 هـ.ق یا 1713 م | |data-type='authorDeathDate'|1092 هـ.ش یا 1125 هـ.ق یا 1713 م- قبرستان تخت فولاد اصفهان | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''محمد بن حسین آقاجمال خوانساری'''، از علمای طراز اول و مدرسان برجسته قرن دوازدهم در اصفهان و عهده‌دار ریاست حوزه تدریس آن سامان بود. افرادی چون آقامحمد اکمل اصفهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند | '''محمد بن حسین آقاجمال خوانساری'''، از علمای طراز اول و مدرسان برجسته قرن دوازدهم در اصفهان و عهده‌دار ریاست حوزه تدریس آن سامان بود. افرادی چون آقامحمد اکمل اصفهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند.<ref>ر.ک: موسوی بجنوردی، کاظم، 1374، ج1، ص458</ref> | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
«آقاجمال خوانساری، جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد»، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش، آقاحسین محقق خوانساری، دایی‌اش، ملا محمدباقر محقق سبزواری نویسنده «ذخیره» و ملا محمدتقی مجلسی درس خواند و سپس در همان حوزه به تدریس معقول و منقول پرداخت | «آقاجمال خوانساری، جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد»، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش، آقاحسین محقق خوانساری، دایی‌اش، ملا محمدباقر محقق سبزواری نویسنده «ذخیره» و ملا محمدتقی مجلسی درس خواند و سپس در همان حوزه به تدریس معقول و منقول پرداخت. <ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==موقعیت علمی== | ==موقعیت علمی== | ||
وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از ملا محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ به‌گونه‌ای که خوانساری صاحب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» او را بسیار ستوده است | وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از ملا محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ به‌گونه‌ای که خوانساری صاحب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» او را بسیار ستوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==جایگاه اجتماعی== | ==جایگاه اجتماعی== | ||
به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم به‌گونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود | به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم به‌گونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
مشهور است که وی کتاب «کلثوم‌ننه» یا «عقائد النساء» را، که در آن رسوم و پندارهای معمول میان زنان آن روزگار ایران را به نقد کشیده، تألیف کرده است | مشهور است که وی کتاب «کلثوم‌ننه» یا «عقائد النساء» را، که در آن رسوم و پندارهای معمول میان زنان آن روزگار ایران را به نقد کشیده، تألیف کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در تاریخ 1125ق/1713م، دیده از جهان فروبست. [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] درگذشت او را در 1121ق/1709م، می‌داند که درست به نظر نمی‌رسد. او را در آرامگاه پدرش، که به‌وسیله شاه سلیمان صفوی در تخته فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند | وی در تاریخ 1125ق/1713م، دیده از جهان فروبست. [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] درگذشت او را در 1121ق/1709م، می‌داند که درست به نظر نمی‌رسد. او را در آرامگاه پدرش، که به‌وسیله شاه سلیمان صفوی در تخته فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
# کلثوم‌ننه یا عقائد النساء؛ | # کلثوم‌ننه یا عقائد النساء؛ | ||
# منشآت (ر.ک: همان). | # منشآت (ر.ک: همان). | ||
==پانویس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||