پرش به محتوا

آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن'
جز (جایگزینی متن - 'پایان' به '')
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن')
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
طه‍ران‍ی‌، آق‍اب‍زرگ‌
طه‍ران‍ی‌، آق‍اب‍زرگ‌


آق‍اب‍زرگ‌ الطهرانی
آق‍اب‍زرگ الطهرانی


منزوی، محمدمحسن بن علی
منزوی، محمدمحسن بن علی
خط ۴۳: خط ۴۳:
</div>
</div>


'''محمدمحسن بن‌ علی ‌بن‌ محمدرضا ‌بن‌ ‌محسن ‌بن‌ علی‌اکبر بن باقر منزوی تهرانی''' معروف به شيخ آقابزرگ تهرانى (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م) فقیه و کتاب‌شناس شیعی امامی که در بين مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگى‌اش «منزوى» است و این لقب را در سال 1350ق گرفت. خانواده‌اش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ايشان علم و تجارت را یکجا جمع كرده است.
{{کاربردهای دیگر|منزوی (ابهام زدایی)}}
 
 
'''محمدمحسن بن علی ‌بن محمدرضا ‌بن ‌محسن ‌بن علی‌اکبر بن باقر منزوی تهرانی''' معروف به شيخ آقابزرگ تهرانى (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م) فقیه و کتاب‌شناس شیعی امامی که در بين مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگى‌اش «منزوى» است و این لقب را در سال 1350ق گرفت. خانواده‌اش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ايشان علم و تجارت را یکجا جمع كرده است.


==ولادت==
==ولادت==
خط ۵۱: خط ۵۴:
==تحصيلات==
==تحصيلات==


مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و کتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسی و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانیت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجوید، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران این رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، میرزا محمود قمى، میرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيد‌‎عبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و میرزا ابراهيم زنجانى.
مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و کتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسی و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانیت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجوید، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران این رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، میرزا محمود قمى، میرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيد‌ ‎عبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و میرزا ابراهیم زنجانى.


==سفرها==
==سفرها==


سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد‌‎محمدكاظم يزدى]]، شيخ محمدكاظم خراسانى، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نورى]]، شيخ محمدطه نجف، سيد‌‎مرتضى كشمیرى، حاج میرزا حسین میرزا خليل، سيد‌‎احمد حائرى تهرانى، میرزا محمدعلى چهاردهى، [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|میرزا محمدتقى شيرازى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]].
سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد‌ ‎محمدكاظم يزدى]]، شيخ محمدكاظم خراسانى، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نورى]]، شيخ محمدطه نجف، سيد‌ ‎مرتضى كشمیرى، حاج میرزا حسین میرزا خليل، سيد‌ ‎احمد حائرى تهرانى، میرزا محمدعلى چهاردهى، [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|میرزا محمدتقى شيرازى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]].


وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهيم، برای زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند. پس از رحلت استادش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمدتقى شيرازى حضور يابد. ايشان برای تأليف کتاب عظيمش «الذريعة» تا سال 1335ق/1295ش، در همان جا ماند. در این سال به كاظمین سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337ق) و تا سال 1354ق در آنجا ماند.
وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهیم، برای زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند. پس از رحلت استادش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمدتقى شيرازى حضور يابد. ايشان برای تأليف کتاب عظيمش «الذريعة» تا سال 1335ق/1295ش، در همان جا ماند. در این سال به كاظمین سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337ق) و تا سال 1354ق در آنجا ماند.


در این سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ایران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد.
در این سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ایران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد.
خط ۶۸: خط ۷۱:
# محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛
# محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛
# عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛
# عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛
# ابراهيم بن احمد حمدى (از علماء مدينه منوره)؛
# ابراهیم بن احمد حمدى (از علماء مدينه منوره)؛
# عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛
# عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛
# عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر).
# عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر).
خط ۷۴: خط ۷۷:
==کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند==
==کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند==


# سيد‌‎آقا حسین بروجردى؛
# سيد‌ ‎آقا حسین بروجردى؛
# [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد‌‎عبدالحسين شرف‌الدين]]؛
# [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد‌ ‎عبدالحسين شرف‌الدين]]؛
# سيد‌‎عبدالهادى شيرازى؛
# سيد‌ ‎عبدالهادى شيرازى؛
# سيد‌‎محمدرضا آل ياسين؛
# سيد‌ ‎محمدرضا آل ياسين؛
# شيخ محمدحسن مظفّر؛
# شيخ محمدحسن مظفّر؛
# سيد‌‎هبة الدين شهرستانى؛
# سيد‌ ‎هبةالدين شهرستانى؛
# سيد‌‎شهاب‌الدين مَرعَشى؛
# سيد‌ ‎شهاب‌الدين مَرعَشى؛
# [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد‌‎محمدصادق بحرالعلوم]]؛
# [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد‌ ‎محمدصادق بحرالعلوم]]؛
# شيخ میرزا محمدعلى اردوبادى؛
# شيخ میرزا محمدعلى اردوبادى؛
# دكتر حسینعلى محفوظ.
# دكتر حسینعلى محفوظ.
خط ۹۱: خط ۹۴:
# [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة]]؛
# [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة]]؛
# طبقات أعلام الشيعة؛
# طبقات أعلام الشيعة؛
# هدية الرازى إلى المجدد الشيرازى (زندگی‌نامه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|میرزاى شيرازى]])؛
# هدية الرازى إلى المجدد الشيرازى (زندگی‌نامه [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شيرازى]])؛
# حياة الشيخ الطوسى (زندگی‌نامه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]])؛
# حياة الشيخ الطوسى (زندگی‌نامه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]])؛
# مصفّى المقال في مصنفي علم الرجال (مصنفان علم رجال)؛
# مصفّى المقال في مصنفي علم الرجال (مصنفان علم رجال)؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش