۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی'
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن را به آقابزرگ تهرانى منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
طه‍ران‍ی، آقابزرگ | طه‍ران‍ی، آقابزرگ | ||
آقابزرگ الطهرانی | |||
منزوی، محمدمحسن بن علی | منزوی، محمدمحسن بن علی | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدمحسن | {{کاربردهای دیگر|منزوی (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدمحسن بن علی بن محمدرضا بن محسن بن علی‌اکبر بن باقر منزوی تهرانی''' معروف به شيخ آقابزرگ تهرانى (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م) فقیه و کتاب‌شناس شیعی امامی که در بين مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگى‌اش «منزوى» است و این لقب را در سال 1350ق گرفت. خانواده‌اش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ايشان علم و تجارت را یکجا جمع كرده است. | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۴: | ||
==تحصيلات== | ==تحصيلات== | ||
مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و کتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسی و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانیت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجوید، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران این رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، میرزا محمود قمى، میرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيدعبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و میرزا | مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و کتابخانه (يا مكتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسی و ديوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانیت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجوید، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران این رشته‌ها تحصيل كرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زين‌العابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، میرزا محمود قمى، میرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيدعبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و میرزا ابراهیم زنجانى. | ||
==سفرها== | ==سفرها== | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۰: | ||
سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]]، شيخ محمدكاظم خراسانى، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نورى]]، شيخ محمدطه نجف، سيدمرتضى كشمیرى، حاج میرزا حسین میرزا خليل، سيداحمد حائرى تهرانى، میرزا محمدعلى چهاردهى، [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|میرزا محمدتقى شيرازى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]]. | سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيدمحمدكاظم يزدى]]، شيخ محمدكاظم خراسانى، [[نوری، حسین بن محمدتقی|میرزا حسین نورى]]، شيخ محمدطه نجف، سيدمرتضى كشمیرى، حاج میرزا حسین میرزا خليل، سيداحمد حائرى تهرانى، میرزا محمدعلى چهاردهى، [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|میرزا محمدتقى شيرازى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ‌الشريعه اصفهانى]]. | ||
وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى | وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهیم، برای زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند. پس از رحلت استادش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمدتقى شيرازى حضور يابد. ايشان برای تأليف کتاب عظيمش «الذريعة» تا سال 1335ق/1295ش، در همان جا ماند. در این سال به كاظمین سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337ق) و تا سال 1354ق در آنجا ماند. | ||
در این سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ایران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد. | در این سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ایران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد. | ||
| خط ۶۸: | خط ۷۱: | ||
# محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛ | # محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛ | ||
# عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛ | # عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛ | ||
# | # ابراهیم بن احمد حمدى (از علماء مدينه منوره)؛ | ||
# عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛ | # عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛ | ||
# عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر). | # عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر). | ||
| خط ۷۹: | خط ۸۲: | ||
# سيدمحمدرضا آل ياسين؛ | # سيدمحمدرضا آل ياسين؛ | ||
# شيخ محمدحسن مظفّر؛ | # شيخ محمدحسن مظفّر؛ | ||
# | # سيدهبةالدين شهرستانى؛ | ||
# سيدشهابالدين مَرعَشى؛ | # سيدشهابالدين مَرعَشى؛ | ||
# [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيدمحمدصادق بحرالعلوم]]؛ | # [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيدمحمدصادق بحرالعلوم]]؛ | ||