۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = ' به '| پس از = | پیش از ='
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = ' به '| پس از = | پیش از =') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از =}} | ||
}} | |||
'''آشنايى با علوم قرآنى''' را [[على اصغر حلبى]] پيرامون مسائل مختلف علوم قرآنى نوشته شده است.مؤلف كه از قرآن پژوهان معاصر مى‌باشد در اين کتاب برخى از مسائل مهم علوم قرآنى را همچون: تفسير، تاويل، مصادر تفسير، اعجاز و...بررسى نموده است. وى در فصل اول، سه واژۀ تاويل، تفسير و تنزيل را توضيح داده، در فصل دوم منابع تفسير و شيوۀ طبقات اهل تفسير را در دو روش(نقلى و عقلى) تشريح نموده است در فصل سوم برخى از مفسران بزرگ اسلامى همچون طبرسى، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]،[[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] را همراه با شيوۀ تفسيرى آنها نام برده است. در فصل چهارم اسامى و اوصاف قرآن را بحث نموده است. در فصل پنجم مباحثى همچون محكم و متشابه، ناسخ و منسوخ، عام و خاص را توضيح مى‌دهد. در فصل ششم اعجاز قرآن و اقوال دانشمندان اسلامى، همراه با وجوه اعجاز مورد بررسى قرار گرفته است. در فصل هفتم از مخلوق يا قديم بودن قرآن سخن گفته، مختصرى از تاريخچه بحث آنرا نيز بيان كرده است. در فصل هشتم برخى از علوم مربوط به قرآن مانند علوم تجويد را توضيح مى‌دهد و در فصل نهم به بحث كلامى پرداخته، علم كلام را توضيح مى‌دهد. | '''آشنايى با علوم قرآنى''' را [[على اصغر حلبى]] پيرامون مسائل مختلف علوم قرآنى نوشته شده است.مؤلف كه از قرآن پژوهان معاصر مى‌باشد در اين کتاب برخى از مسائل مهم علوم قرآنى را همچون: تفسير، تاويل، مصادر تفسير، اعجاز و...بررسى نموده است. وى در فصل اول، سه واژۀ تاويل، تفسير و تنزيل را توضيح داده، در فصل دوم منابع تفسير و شيوۀ طبقات اهل تفسير را در دو روش(نقلى و عقلى) تشريح نموده است در فصل سوم برخى از مفسران بزرگ اسلامى همچون طبرسى، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]،[[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] را همراه با شيوۀ تفسيرى آنها نام برده است. در فصل چهارم اسامى و اوصاف قرآن را بحث نموده است. در فصل پنجم مباحثى همچون محكم و متشابه، ناسخ و منسوخ، عام و خاص را توضيح مى‌دهد. در فصل ششم اعجاز قرآن و اقوال دانشمندان اسلامى، همراه با وجوه اعجاز مورد بررسى قرار گرفته است. در فصل هفتم از مخلوق يا قديم بودن قرآن سخن گفته، مختصرى از تاريخچه بحث آنرا نيز بيان كرده است. در فصل هشتم برخى از علوم مربوط به قرآن مانند علوم تجويد را توضيح مى‌دهد و در فصل نهم به بحث كلامى پرداخته، علم كلام را توضيح مى‌دهد. | ||