۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|آشنایی با تفاسیر- به ضمیمه مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنی | ! نام کتاب!! data-type='bookName'|آشنایی با تفاسیر- به ضمیمه مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر کتاب | ||
|data-type='otherBookNames'|مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنی | |data-type='otherBookNames'|مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنی | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
مفسران | مفسران | ||
وحی و الهام - | وحی و الهام - جنبههای قرآنی | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
مؤلف با بررسى روايات فصل الخطاب حاجى نورى ثابت ميكنند كه قول به تحريف از آنها استنتاج نمى شود، سپس به كلام 21 تن از علما مانند: شيخ جواد بلاغى، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] در ردّ فصل الخطاب اشاره، و | مؤلف با بررسى روايات فصل الخطاب حاجى نورى ثابت ميكنند كه قول به تحريف از آنها استنتاج نمى شود، سپس به كلام 21 تن از علما مانند: شيخ جواد بلاغى، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]] در ردّ فصل الخطاب اشاره، و تألیف 63 نفر از علماء بزرگ شيعه كه تصريح به عدم تحريف قرآن كرده را ذكر و بعد از اشاره به مصادر حاجى نورى، به بحث پيرامون اعتبار آنها ميپردازد و در نتايج دهگانه مى فرمايند: با صرف وجود اين روايات در كتب حديثى شيعه، نمى توان شيعه را متهم به قول تحريف قرآن نمود و سپس به معرفى 28 تفسير شيعه مى پردازند. | ||
معرفى اجمالى، جايگاه، سبك تفسيرى، ساختار، محتوا، مصادر روايى و پيشينه، مباحثى است كه پيرامون هر تفسير انجام ميگيرد. | معرفى اجمالى، جايگاه، سبك تفسيرى، ساختار، محتوا، مصادر روايى و پيشينه، مباحثى است كه پيرامون هر تفسير انجام ميگيرد. | ||
مؤلف تاكيد مىكند كه سبك تفسيرى از آغاز تا قرن 14 تغيير نكرده امّا تفسيرها تكامل پيدا كرده و از اين جهت با هم تفاوت دارند. | |||
معتقدند از زمان مرحوم مجلسى و فيض در تفاسير شيعه به روايات عنايات كامل شده و سبب تدوين تفسيرهاى روايى مانند برهان و نور الثقلين شد، سپس 30 تفسير ديگر شيعه را بدون ارزيابى نام مى برند. | معتقدند از زمان [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]] و فيض در تفاسير شيعه به روايات عنايات كامل شده و سبب تدوين تفسيرهاى روايى مانند برهان و نور الثقلين شد، سپس 30 تفسير ديگر شيعه را بدون ارزيابى نام مى برند. | ||
تفاسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، | تفاسير [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]]، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]]، سور آبادى، رازى، زاد المسير، بيضاوى، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، قرطبى، و غريب القرآن نيشابورى از اهل سنت را نيز به همان سبك بررسى مى كنند. | ||
در تاريخ تفسير قرآن، بعد از مطرح كردن پرسشهايى كه براى خوانندگان قرآن پيش | در تاريخ تفسير قرآن، بعد از مطرح كردن پرسشهايى كه براى خوانندگان قرآن پيش مىآيد در علت اين پرسشها مينويسد: طبيعتا اين پرسشها موجب شده كه از همان زمان نزول قرآن سئوالايى از رسول خدا(ص) بشود و پاسخ آنها را دريافت كنند، همين پاسخها و احيانا توضيحات بدون پرسش، تفسير قرآن شده است. ايشان مفاد آيه 19 قيامت و 44 سوره نحل را نياز آيات به تفسير دانسته، سپس عمدهى مصادرى را كه با مراجعه به آنها مى توان، با مفسرّان سده اول و دوم و سوم و کتابهاى آنان آشنا شد را بيان كردهاند. | ||
تفاسير از قرن چهارم تا عصر حاضر به سه روش ارزيابى تقسيم شده است: | تفاسير از قرن چهارم تا عصر حاضر به سه روش ارزيابى تقسيم شده است: | ||
1. تفسير روايى: روشى كه در آن رواياتى را ذيل آيات، بدون اظهار نظر جمع | 1. تفسير روايى: روشى كه در آن رواياتى را ذيل آيات، بدون اظهار نظر جمع كردهاند. | ||
2. تفسير باطنى و عرفانى: روشى كه در آن مطالبى به عنوان تاويل، باطن و يا مطلب عرفانى با استفاده از روايات و گفتار بزرگان ذيل آيات بيان شود. | 2. تفسير باطنى و عرفانى: روشى كه در آن مطالبى به عنوان تاويل، باطن و يا مطلب عرفانى با استفاده از روايات و گفتار بزرگان ذيل آيات بيان شود. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
در بحث قرآنى پس از بررسى اقوال در معاد به تحليل مفاد چهل آيه قرآن كه دلالت بر معاد جسمانى دارند پرداخته و معتقدند از آيات قرآن استفاده مى شود كسانى كه معاد را نمى پذيرند براى انكار دليلى ندارند بلكه فقط مى توانند بگويند در ثبوت آن شك داشته و علم نداريم. سپس حدود بيست تعبير از قرآن ذكر مى كنند كه روى هم رفته از آنها همين مطلب استفاده مى شود و اينكه مساله معاد از مسائلى است كه منكران هيچ دليلى برعدم آن ندارند. سپس دو روايت را كه مفادشان همين مطلب است ذكر كرده و در ادامه آيات متعددى دال بر معاد را مطابق محتوايشان به ده قسم، تقسيم و نمونه هايى از اين آيات دهگانه را مىآورند. قبل از استدلالهاى قرآنى، براى توجه به فطرى بودن معاد، به چهار مقدمه استناد مى كنند: | در بحث قرآنى پس از بررسى اقوال در معاد به تحليل مفاد چهل آيه قرآن كه دلالت بر معاد جسمانى دارند پرداخته و معتقدند از آيات قرآن استفاده مى شود كسانى كه معاد را نمى پذيرند براى انكار دليلى ندارند بلكه فقط مى توانند بگويند در ثبوت آن شك داشته و علم نداريم. سپس حدود بيست تعبير از قرآن ذكر مى كنند كه روى هم رفته از آنها همين مطلب استفاده مى شود و اينكه مساله معاد از مسائلى است كه منكران هيچ دليلى برعدم آن ندارند. سپس دو روايت را كه مفادشان همين مطلب است ذكر كرده و در ادامه آيات متعددى دال بر معاد را مطابق محتوايشان به ده قسم، تقسيم و نمونه هايى از اين آيات دهگانه را مىآورند. قبل از استدلالهاى قرآنى، براى توجه به فطرى بودن معاد، به چهار مقدمه استناد مى كنند: | ||
1. فطرت تحت تاثير عوامل جغرافيايى، زمانى، نژادى، سياسى و. .. قرار نمى گيرد. | 1. فطرت تحت تاثير عوامل جغرافيايى، زمانى، نژادى، سياسى و... قرار نمى گيرد. | ||
2. فطرت اشتباه | 2. فطرت اشتباه نمىكند. | ||
3. فطرت گرايش به راحتى دارد در حالى كه اين دنيا جاى راحتى نيست. | 3. فطرت گرايش به راحتى دارد در حالى كه اين دنيا جاى راحتى نيست. | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
4. ممكن نيست بشر فطرتا عاشق راحتى باشد ولى معشوق او در خارج نباشد. | 4. ممكن نيست بشر فطرتا عاشق راحتى باشد ولى معشوق او در خارج نباشد. | ||
در استدلالهاى قرآنى بر معاد معتقد به توقف معاد بر مبدا بوده و با توجه به کتابهاى كلامى با تكيه بر حكمت، عدالت، لطف و. .. چند دليل عقلى را ذكر و سپس آياتى را بر اين ادلّه تطبيق مى دهند. | در استدلالهاى قرآنى بر معاد معتقد به توقف معاد بر مبدا بوده و با توجه به کتابهاى كلامى با تكيه بر حكمت، عدالت، لطف و... چند دليل عقلى را ذكر و سپس آياتى را بر اين ادلّه تطبيق مى دهند. | ||
با استخراج 20 نوع ازانواع وحى با استناد به آيات قرآن در تعريف وحى مىفرمايد: «الوحى القاء المعنى بنحو يخفى على غير من قصد افهامه» و پس از ذكر اقسام پنجگانه وحى، متذكر مى شوند كه واژه وحى 87 بار در قرآن استعمال شده است. | با استخراج 20 نوع ازانواع وحى با استناد به آيات قرآن در تعريف وحى مىفرمايد: «الوحى القاء المعنى بنحو يخفى على غير من قصد افهامه» و پس از ذكر اقسام پنجگانه وحى، متذكر مى شوند كه واژه وحى 87 بار در قرآن استعمال شده است. | ||
در علم پيامبران و امامان به تاويل قرآن بر اين باور هستند كه: صرف نظر از رواياتى كه در تفسير '''«و ما يعلم تأويله الا الله و الراسخون | در علم پيامبران و امامان به تاويل قرآن بر اين باور هستند كه: صرف نظر از رواياتى كه در تفسير '''«و ما يعلم تأويله الا الله و الراسخون في العلم»''' ميتوان از آنها الهام گرفت، معناى راسخون منطبق بر اهل بيت ع بوده و 8 روايت در تاييد مى آورد. | ||
در بررسى سوره تكاثر، خوانندگان را متوجه اين مطلب ميكند كه آنچه در اسلام محكوم است بازماندن از ياد خدا به واسطه كثرت ثروت و اولاد است نه مطلق كثرت و معتقد در فقره '''«ثم لتسئلنّ يومئذ عن النعيم»''' تفسير نعيم به مال دنيا و سخنى از اهل بيت به ميان نياوردن از كمال بى سليقگى است. | در بررسى سوره تكاثر، خوانندگان را متوجه اين مطلب ميكند كه آنچه در اسلام محكوم است بازماندن از ياد خدا به واسطه كثرت ثروت و اولاد است نه مطلق كثرت و معتقد در فقره '''«ثم لتسئلنّ يومئذ عن النعيم»''' تفسير نعيم به مال دنيا و سخنى از اهل بيت به ميان نياوردن از كمال بى سليقگى است. | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
فهرست محتويات در ابتدا آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات، اختلاف نسخ، معرفى | فهرست محتويات در ابتدا آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات، اختلاف نسخ، معرفى بعضى اعلام، نكات و اصطلاحات، توضيح برخى نكات و عبارات اشاره شده است. | ||
== پیوندها == | |||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/6599 مطالعه کتاب آشنایی با تفاسیر- به ضمیمه مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنی در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | |||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تفسیر]] |
ویرایش