آشتیانی، محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - ' م ' به '‌م ')
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين')
خط ۴۵: خط ۴۵:
#شيخ محمود بن مرتضى آشتيانى (متوفاى 1401 ه‍)، از بزرگان فقه و از مراجع تهران و از متخصصين فلسفه در عصر خود، كه داراى تأليفات فقهى متعددى نيز مى‌باشد.
#شيخ محمود بن مرتضى آشتيانى (متوفاى 1401 ه‍)، از بزرگان فقه و از مراجع تهران و از متخصصين فلسفه در عصر خود، كه داراى تأليفات فقهى متعددى نيز مى‌باشد.
#يكى ديگر از اين بزرگان شيخ مهدى آشتيانى (متوفاى 1372 ه‍) برادر زاده و داماد شيخ محمد حسن آشتيانى و ملقب به ميرزاى كوچك، از مبرزترين فلاسفۀ شيعه و عرفاى اماميه و از بزرگان خاندان آشتيانى در تهران مى‌باشد. اگر چه او در فقه و اصول از فضلا و صاحب نظران بود اما فقط به تدريس فلسفه اشتغال داشت.
#يكى ديگر از اين بزرگان شيخ مهدى آشتيانى (متوفاى 1372 ه‍) برادر زاده و داماد شيخ محمد حسن آشتيانى و ملقب به ميرزاى كوچك، از مبرزترين فلاسفۀ شيعه و عرفاى اماميه و از بزرگان خاندان آشتيانى در تهران مى‌باشد. اگر چه او در فقه و اصول از فضلا و صاحب نظران بود اما فقط به تدريس فلسفه اشتغال داشت.
#:از شاگردان او مى‌توان ميرزا ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[مطهری، مرتضی|آیت‌الله مطهرى]] و [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال‌الدين آشتيانى]] را نام برد كه نشان از عظمت علمى ايشان مى‌دهد. او داراى تأليفات بسيارى نيز مى‌باشد.
#:از شاگردان او مى‌توان ميرزا ابوالحسن [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، [[مطهری، مرتضی|آیت‌الله مطهرى]] و [[آشتیانی، جلال‌الدین|سيد جلال‌ الدين آشتيانى]] را نام برد كه نشان از عظمت علمى ايشان مى‌دهد. او داراى تأليفات بسيارى نيز مى‌باشد.
#[[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] (متوفاى 1395 ه‍) چهارمين و كوچكترين فرزند ميرزا محمد حسن آشتيانى، از فقهاى مشهور در زمان ناصر‌الدين شاه و مظفر‌الدين شاه مى‌باشد. او از پنج مرجع زمان خود اجازۀ اجتهاد داشت كه عبارتند از:
#[[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] (متوفاى 1395 ه‍) چهارمين و كوچكترين فرزند ميرزا محمد حسن آشتيانى، از فقهاى مشهور در زمان ناصر‌ الدين شاه و مظفر‌ الدين شاه مى‌باشد. او از پنج مرجع زمان خود اجازۀ اجتهاد داشت كه عبارتند از:
#:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء‌الدين عراقى]]، ميرزا حسن نائينى، آیت‌الله حائرى، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى]].
#:[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء‌ الدين عراقى]]، ميرزا حسن نائينى، آیت‌الله حائرى، [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و [[بروجردی، حسین|آیت‌الله حاج آقا حسين بروجردى]].
#:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسى (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است.
#:آنچنان كه در مقدمۀ چهارده رسالۀ فارسى (تأليف آشتيانى) نقل شده، حدود 62 کتاب و رساله و تعليقه از او باقى مانده، كه 27 کتاب و رسالۀ آن چاپ شده و بقيۀ آثار آن دانشمند بزرگ هنوز به چاپ نرسيده است.


خط ۸۳: خط ۸۳:
از خصوصيات مهم ميرزا حسن آشتيانى بينش صحيح سياسى او است. او بعد از وفات شيخ اعظم، در مطرح شدن [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] نقش مهمى را ايفا كرد. وى و آقا حسن نجم‌آبادى و ميرزا عبدالرحيم و [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] بعد از ارتحال شيخ اعظم، [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] را معرفى كرده و درس و نماز او را برتر دانستند.
از خصوصيات مهم ميرزا حسن آشتيانى بينش صحيح سياسى او است. او بعد از وفات شيخ اعظم، در مطرح شدن [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] نقش مهمى را ايفا كرد. وى و آقا حسن نجم‌آبادى و ميرزا عبدالرحيم و [[رشتی، حبیب‎ الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] بعد از ارتحال شيخ اعظم، [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] را معرفى كرده و درس و نماز او را برتر دانستند.


در سال 1307 هجرى علماى تهران در كنار ميرزا حسن آشتيانى مبارزاتى را با ناصر‌الدين شاه به خاطر بخشيدن امتياز خريد و فروش تنباكو به شركتى انگليسى آغاز نمودند.
در سال 1307 هجرى علماى تهران در كنار ميرزا حسن آشتيانى مبارزاتى را با ناصر‌ الدين شاه به خاطر بخشيدن امتياز خريد و فروش تنباكو به شركتى انگليسى آغاز نمودند.


در ادامه، علماى تهران با شاه و نخست وزير او مباحثاتى داشتند و ضررهاى اين كار را به او اعلام كردند، ولى آن دو، گوش شنوايى براى شنيدن حرفهاى صحيح و منطقى نداشتند. بالأخره، در سال 1309 هجرى [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] با اعلان فتواى تحريم استعمال تنباكو، نهضت را به مرحلۀ جديدى وارد كرد.
در ادامه، علماى تهران با شاه و نخست وزير او مباحثاتى داشتند و ضررهاى اين كار را به او اعلام كردند، ولى آن دو، گوش شنوايى براى شنيدن حرفهاى صحيح و منطقى نداشتند. بالأخره، در سال 1309 هجرى [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] با اعلان فتواى تحريم استعمال تنباكو، نهضت را به مرحلۀ جديدى وارد كرد.
خط ۱۱۹: خط ۱۱۹:
# شيخ على اكبر نهاوندى (درگذشت 1369 هجرى)
# شيخ على اكبر نهاوندى (درگذشت 1369 هجرى)
# شيخ عيسى لواسانى (درگذشت 1364 هجرى)
# شيخ عيسى لواسانى (درگذشت 1364 هجرى)
# شيخ فياض‌الدين زنجانى (درگذشت 1360 هجرى)
# شيخ فياض‌ الدين زنجانى (درگذشت 1360 هجرى)
# سيد محمد بن محمد تقى بن عبدالمطلب حسينى تنكابنى
# سيد محمد بن محمد تقى بن عبدالمطلب حسينى تنكابنى
# ملا عبدالرسول فيروزكوهى معروف به نورى
# ملا عبدالرسول فيروزكوهى معروف به نورى
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش