۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آراء و مواقف تربوية و نفسية صائبة في التراث العربي الإسلامي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۵۹
، ۱۶ اکتبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ابیسفیان' به 'ابیسفیان'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابیسفیان' به 'ابیسفیان') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
نوری جعفر مقدمه کتابش را با این سخنی از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] که در زمین کلامی مفیدتر، جالب تر و شیرین تر و... از کلام عرب وجود ندارد، آغاز می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>، سپس کتب ادب عربی قدیم را ثروتی تاریخی و تربیتی دانسته که احاطه بر آن ممکن نیست و او تنها توانسته است تعدادی از آثار حرفه ای را مطالعه کند.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | نوری جعفر مقدمه کتابش را با این سخنی از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] که در زمین کلامی مفیدتر، جالب تر و شیرین تر و... از کلام عرب وجود ندارد، آغاز می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>، سپس کتب ادب عربی قدیم را ثروتی تاریخی و تربیتی دانسته که احاطه بر آن ممکن نیست و او تنها توانسته است تعدادی از آثار حرفه ای را مطالعه کند.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | ||
نویسنده سپس فصل اول کتاب را با این عبارت آغاز نموده که مایلم در ابتدا توضیح دهم که نظرات و مواضع آموزشی و روان شناختی درستی که این کتاب مختصر مشتمل بر آن است در منابع عربی اسلامی عموماً به صورت پراکنده و متفرق و اتفاقی در جریان بحث در مسائل متعلق به فلسفه و ادب و طب و نجوم ذکر شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>سپس توصیه‌های عتبة بن | نویسنده سپس فصل اول کتاب را با این عبارت آغاز نموده که مایلم در ابتدا توضیح دهم که نظرات و مواضع آموزشی و روان شناختی درستی که این کتاب مختصر مشتمل بر آن است در منابع عربی اسلامی عموماً به صورت پراکنده و متفرق و اتفاقی در جریان بحث در مسائل متعلق به فلسفه و ادب و طب و نجوم ذکر شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>سپس توصیه‌های عتبة بن ابیسفیان و‌هارون الرشید به مربیان فرزندشان را متذکر شده و با نقل داستان‌هایی اهمیت جایگاه اجتماعی معلم را گوشزد کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref> | ||
نوری، در ادامه به ذکر آراء سخنوران در جایگاه تعلیم پرداخته است. ابن سحنون (256-202ق) اولین شخصیتی است که به نظرات آموزشی او در رساله «آداب المعلمین» اشاره شده است. نویسنده با استناد به عباراتی چون «از بهترین عنایت‌های استاد به شاگردان رفاقت با آنهاست» و مانند آن دیدگاه ابن سحنون را در رابطه با شیوه صحیح تعلیم و تربیت تبیین نموده و بر معلم لازم دانسته است که دائماً با مهربانی با شاگردانش برخورد کند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | نوری، در ادامه به ذکر آراء سخنوران در جایگاه تعلیم پرداخته است. ابن سحنون (256-202ق) اولین شخصیتی است که به نظرات آموزشی او در رساله «آداب المعلمین» اشاره شده است. نویسنده با استناد به عباراتی چون «از بهترین عنایت‌های استاد به شاگردان رفاقت با آنهاست» و مانند آن دیدگاه ابن سحنون را در رابطه با شیوه صحیح تعلیم و تربیت تبیین نموده و بر معلم لازم دانسته است که دائماً با مهربانی با شاگردانش برخورد کند.<ref>ر.ک: همان، ص12</ref> | ||