وجود امام مهدی علیه‌السلام از منظر قرآن و حدیث

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    وجود امام مهدی (علیه السلام) از منظر قرآن و حدیث
    نام کتاب وجود امام مهدی (علیه السلام) از منظر قرآن و حدیث
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان رضوانی، علی‌اصغر (نويسنده)
    زبان فارسی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏104‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ر‎‏6‎‏ ‎‏1386‎‏الف
    موضوع محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث

    محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - جنبه‎های قرآنی

    ناشر مسجد مقدس جمکران
    مکان نشر قم - ایران
    سال نشر 1386 هـ.ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE13580AUTOMATIONCODE


    معرفى اجمالى

    «وجود امام زمان از منظر قرآن و حديث» اثر فارسى على‌اصغر رضوانى، از مجموعه كتاب‌هاى «سلسله مباحث مهدويت» بوده كه به اثبات ضرورت وجود امام معصوم(ع) در هر عصرى تا پايان جهان، پرداخته است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه ناشر در انتقاد از كسانى كه افكار و عقايد انحرافى را در جامعه ترويج مى‌كنند، آغاز و مطالب در دو بخش ارائه شده است.

    در استدالال‌ها، از متن كامل آيات و روايات، استفاده شده است.

    گزارش محتوا

    نويسنده در بخش اول، به تحقيق در ادله قرآنى كه به ضرورت وجود حجت و ولى خدا در هر زمان تا روز قيامت دلالت دارند، پرداخته و هشت آيه زير را مورد بررسى قرار داده است:

    1- آيات «ليله القدر»؛ كه مستفاد از آن‌ها بدين قرار است:

    - ضرورت وجود نظام و تقدير در عالم و وجود قدرت تنفيذى براى تقدير.

    - وجود حجت كه همان تنفيذ كننده و واسطه فيض الهى است.

    - استمرار اين سنت تا پايان تاريخ.

    2- آيه «امام»؛ كه ضمن تحقيق در اصطلاح قرآنى امام و صفات امام به حق، چنين استنباط شده است كه در هر زمانى، بايد امامى موجود باشد تا كسانى كه قصد هدايت و پيروى از حق را دارند، به او مراجعه كنند.

    3- آيات «شهادت و گواهى»؛ كه نويسنده با استناد به برخى از آن‌ها، اثبات مى‌كند كه خداوند در بين هر امتى، كسى را به عنوان شاهد و گواه قرار داده است تا در روز قيامت بر آن‌ها احتجاج كند.

    مؤلف با استفاده از اين آيات، صفاتى را براى شاهدان در قيامت برشمرده و آن‌ها توضيح داده است؛ از جمله: از جنس بشر بودن، يكى بودن در هر زمان، احاطه علمى ربانى داشتن و داراى علم كتاب بودن.

    4- آيه «انذار»؛ نويسنده از صريح اين آيه چنين استفاده كرده است كه به طور عموم، براى هر قومى، هدايت كننده‌اى است، به حق و حقيقت كه در هر زمانى بايد وجود داشته باشد.

    آيات «نذير، هدايت، صادقين و اولى الامر» از ديگر آياتى است كه با استفاده از آن‌ها چنين استنباط شده است كه بايد در هر زمانى در بين مردم، انذار كننده، هادى، قائل به حق و امامى معصوم باشد تا مردم او را اطاعت نمايند؛ اطاعتى كه از پيامبر، بلكه از خداوند است.

    مؤلف در دوم، به اثبات وجود امام مهدى(عج) از منظر احاديث پرداخته و در اين زمينه، شش روايت زير را مورد بررسى قرار داده است:

    1- حديث «ثقلين»؛ كه چند نكته از آن استفاده شده است:

    - عصمت و اعلميت اهل بيت(ع)

    - جامعيت كتاب و عترت

    - هدايت مطلق در عمل به آن‌ها و ضرورت تمسك

    - ضرورت بقاء عترت معصوم تا روز قيامت.

    2- «معرفت امام»؛ نويسنده معتقد است با تأمل در اين احاديث، پى مى‌بريم كه مقصود از امامى كه معرفتش واجب و بيعتش برگردن انسان است، همان امام معصومى است كه هيچ زمانى، زمين از وجود او خالى نيست.

    حديث «معرفت امام، دوازده خليفه، امان، سفينه و عدم خلو زمان از امام قرشى» از ديگر اين روايات، مى‌باشد.

    وضعيت كتاب

    فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.

    پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد.

    منابع

    مقدمه و متن كتاب.


    پیوندها

    مطالعه کتاب وجود امام مهدی (علیه السلام) از منظر قرآن و حدیث در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور