استاد و درس (صرف و نحو)
| نام کتاب | استاد و درس (صرف و نحو) |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | صفایی حائری، علی (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | PJ 6203 /ص7الف5 |
| موضوع | زبان عربی - خود آموز
زبان عربی - صرف و نحو |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1381 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE4298AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«استاد و درس» اثر فارسى استاد على صفايى حائرى، كتابى است در مورد روش تدريس ادبيات عرب و مباحثى در علم صرف و نحو.
ساختار:
كتاب با مقدمه مولف آغاز و مطالب در دو بخش تنظيم شده است:
1. سبك و روش آموزش؛
2. اصل درس‌ها كه شامل تدريس علم صرف و نحو مى‌باشد.
شيوه بيان مطالب بسيار ساده و روان و همراه با مثال است.
گزارش محتوا:
مؤلف، در مقدمه، پيرامون ضرورت تغيير در مطالب و كتب درسى و هم‌چنين تغير در شيوه تدريس، توضيحاتى داده است.
بخش اول، به بيان سبك و روش تدريس و آموزش علم صرف و نحو اختصاص يافته است.
مؤلف، ابتدا عناوين را بيان نموده و سپس هر كدام را به صورت كامل شرح و توضيح داده است.
اولين عنوانى كه مؤلف به توضيح آن پرداخته، «هدف» است. وى در اين زمينه معتقد است هنگامى كه هدف روشن نباشد، بر فرض كه جنبش، شور، تقليد و سنتى باشد، اما اين‌ها ريشه‌اى بوده و باورى به‌وجود نمى‌آورد.
به باور وى، هدف، تزريقى و تحميلى نيست و مربى آن نيست كه هدف را به زور بقبولاند، بلكه مربى كسى است كه مقدمات تصميم را فراهم كرده و زمينه را مى‌چيند تا طرف، خود تصميم بگيرد و بيابد.
نظر نويسنده درباره تدريس آن است كه استاد مطالعه‌اش را در حضور شاگردان انجام دهد تا شاگردان از طرز شروع و حركت او، به روش و شيوه‌اش پى‌ببرند.
وى بيان مى‌كند كه اين روش، زودتر به نتيجه مى‌رسد و برداشت‌هاى عظيم‌تر و غنى‌ترى درپى خواهد داشت.
ساير عناوين بخش اول، عبارت‌اند از:
وظيفه؛ مراحل؛ مسائل؛ كليدها؛ ملاك‌ها؛ روش‌ها؛ تفسير؛ تاريخ؛ مرحله فكرى؛ قدرت روحى؛ طرح؛ برنامه.
بخش دوم، در دوقسمت زير، تنظيم شده است:
قسمت اول: صرف كه شامل دو مقدمه و دو فصل است.
مؤلف، در مقدمه اول، به توضيح واژه‌هايى از قبيل لفظ، كلمه، اسم، فعل، حرف، ماضى، مضارع، امر و... پرداخته است.
در مقدمه دوم، به تعريف صرف، فايده و موضوع آن و تقسيم‌بندى موضوع پرداخته شده است. مؤلف معتقد است كه صرف، چند فايده دارد:
الف) شناختن كلمه‌ها و در نتيجه ترجمه آن‌ها؛
ب) تلفظ صحيح آن‌ها؛
ج) ساختن واژه‌هاى جديد براى مقاصد جديد.
فصل اول، در دو بخش، اختصاص به اسم و فعل سالم دارد.
در بخش اول، وزن اسم‌هاى ثلاثى، اسم‌هاى رباعى، اسم‌هاى خماسى، اسم فاعل و اسم مفعول، صفت مشبهه، صيغه‌ى مبالغه، صفت تفضيلى توضيح داده شده است.
در اوزان افعال، اين موارد بيان گرديده است: فعل‌هاى ثلاثى مجرد؛ ثلاثى مزيد؛ وزن‌هاى رباعى.
مؤلف، در پايان اين بخش، راه شناخت معانى باب‌ها را بيان كرده است. به نظر وى، بهتر اين است كه يك كلمه را در چند باب بياوريم مثلا كَشَفَ؛ روشن كرد، اِكتشف؛ كشف را پذيرفت، اِنكشف؛ آشكار شد و...
در بخش دوم، قواعد ساخت افعال ماضى، مضارع، امر، نهى، معلوم، مجهول، نفى، جحد، استفهام، نهى و... توضيح داده شده است. مؤلف، هر كدام از اين موارد را به صورت كامل بيان كرده و سپس با مثال، به توضيح آن‌ها پرداخته است.
در فصل دوم، در هشت بخش، از غير سالم‌ها بحث شده است.
مؤلف، غير سالم‌ها را چنين توضيح داده است: «هرگاه با كلمه‌اى برخورد كنيم كه بر طبق اوزان ذكر شده باشد، بايد آن كلمه را به يكى از اوزان برگردانيم. هرگاه با كلمه‌اى برخورد كنيم كه بر طبق اين وزن‌ها نباشد، ناچار يا ابدال شده يا اعلال و يا ادغام».
وى در اين بخش‌ها، به بيان و بررسى مضاعف، معتل و مهموز پرداخته و هم‌چنين قواعد اعلال، ادغام و ابدال را تشريح كرده است.
قواعد ابدال، در بخش اول و قواعد ادغام و مضاعف، در بخش دوم آمده است:
مضاعف بر دو گونه است:
1. اصم، مثل مَدَّ و اَعَدَّ كه دو حرف از يك جنس در يك كلمه است؛
2. مطابق، مثل زلزلَ، وسوس كه در رباعى نمونه دارد و حرف‌هايش با هم برابرند.
عناوين ساير بخش‌ها عبارت‌اند از: اعلال مثال؛ اجوف؛ ناقص؛ لفيف مقرون؛ لفيف مفروق و مهموز.
مؤلف، در پايان قسمت صرف، مرورى كوتاه و اجمالى به مطالب بيان شده، نموده است.
قسمت دوم، به مباحث نحوى اختصاص داشته و در دو فصل حركت‌ها و تركيب‌ها، تنظيم شده است.
فصل اول، با توضيح در مورد حركات شروع شده است. حركت آخر كلمه‌ها يا ثابت است كه آن كلمه را مبنى مى‌گوييم و يا متغير است كه آن را معرب مى‌ناميم.
حركت آخر كلمه مبنى، چهار حالت دارد:
1. سكون؛
2. فتحه؛
3. ضمه؛
4. كسره.
مؤلف، تمام موارد معرب و مبنى را با مثال و به صورت كامل، مورد بررسى قرار داده است.
مفهوم اعراب؛ علايم و اقسام آن؛ اقسام معرب و عوامل اعراب، از جمله مباحث اين قسمت، مى‌باشند.
اعراب به حالتى مى‌گويند كه وضع كلمه را روشن مى‌كند كه آيا فاعل است يا مفعول يا مضاف اليه.
يكى از مطالب مهم فصل اول، عوامل اعراب است. مؤلف، عوامل اعراب را ابتدا با نمودار رسم كرده و سپس هر كدام را به صورت جدا، مفصل شرح داده است.
فصل دوم، مبحث تركيب‌ها را در خود جاى داده است.
مؤلف، تركيب‌ها را با دو مثال آغاز مى‌كند. مثال اول: جاء محمود، محمود آمد.
مثال دوم: حسنٌ رجلٌ حنونٌ، حسن مرد مهربانى است.
وى به اين نكته اشاره دارد كه هر تركيب، از موضوع و محمول و يا از مسند و مسند اليه تشكيل شده و متعلقاتى از قبيل مفعول به، مفعول له، مفعول فيه، جار و مجرور، حال، تميز و توابع، دارد.
مؤلف، مبحث تركيب‌ها را با اسناد آغاز نموده و در آن، اسناد تقيدى، تركيبى، مفرد، تثنيه و جمع، مفرد، مونث، فعل و نائب فاعل را همراه با مثال شرح و توضيح داده است.
از جمله مطالب مهم اين فصل، مبحث «مسند و مسند اليه» است كه يكى از مباحث آن، مبتدا و خبر مى‌باشد. مؤلف، در اين زمينه چنين توضيح مى‌دهد:
«مبتدا اسمى است كه با آن شروع كرده‌ايم تا توضيحى پيرامون آن بياوريم و خبر همان توضيح است كه براى اسم اول مى‌آوريم. مبتدا و خبر هر يك حالت‌هايى دارند.مبتدا دو قسم است، يكى معرفه‌اى كه از آن خبر مى‌دهيم و دوم صفتى، كه همراه با حرف استفهام و نفى بوده و فاعلش اسم ظاهر باشد. خبر گاهى مفرد است و گاهى جمله. خبر مفرد يا جامد است يا مشتق».
نواسخ؛ متعلقات؛ توابع؛ متعلقات مسند؛ حروف مشبهۀ بالفعل؛ افعال ناقصه؛ افعال مقاربه؛ افعال قلوب و حروف نفى؛ صفت؛ عطف بيان؛ عطف به حروف؛ تاكيد و بدل،از جمله مباحث اين قسمت مى‌باشند.
وضعيت كتاب:
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده و توضيحات به صورت كامل در پاورقى ذكر شده است.
منابع:
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب استاد و درس (صرف و نحو) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور