استرآبادی، محمدجعفر

    از ویکی‌نور
    استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    نام استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    نام های دیگر ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار اس‍ت‍رآب‍ادی‌، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن‌ س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌

    ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن‌ س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن

    نام پدر
    متولد
    محل تولد استرآباد (مازندران)
    رحلت 1263 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح

    لب اللباب فی علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کد مولف AUTHORCODE1716AUTHORCODE


    شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف الدين الأسترآبادي،از عالمان قرن دوازدهم هجرى قمرى،در روستاى نوكنده از توابع استرآباد،شهرى ما بين سارى و گرگان در استان مازندران در سال 1198 ه - ق،زاده شد.

    وى با تشويق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خويش پرداخت .پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس سيد على طباطبايى صاحب رياض المسائل حاضر گشت.

    در همين زمان وى تقريرات درس استاد خويش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تاليف کتاب شوارع الأنام فى شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق،مورد تحسين استاد خويش قرار گرفت.

    وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش سيد على طباطبايى،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تاليف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه شهيد اول،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تاليف پرداخت.

    استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه،طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت.

    استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته صاحب الذريعه به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد.

    اساتيد

    آیت‌الله سيد على طباطبايى حائرى،صاحب رياض المسائل

    آیت‌الله وحيد بهبهانى

    سيد مهدى بحر العلوم

    مقدس كاظمى

    محقق قمى و....

    آثار

    از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه،اصول،كلام و عقائد،فلسفه،تاريخ،علوم قران و حديث،اخلاق،علم نجوم،رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در اين جا به عناوين برخى از آنها اشاره مى شود:

    مصابيح الأصول؛

    مشارع الأصول؛

    خزائن العلوم؛

    الردّ على الصوفية؛

    أصل الأصول؛به زبان فارسى

    البراهين القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة؛

    اصول الدين؛

    وصل الفصول؛

    مؤيّد العارفين و مغانم السالكين؛نسبة الکتاب إلى مؤلّفه


    وابسته‌ها

    البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح

    لب اللباب في علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده