شرح صحیفه سجادیه (طبیب دزفولی)
| شرح صحیفه سجادیه (طبیب دزفولی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طبیب دزفولی ، علی بن مرتضی (نويسنده)
امام، فاطمه (گردآورنده) علی بن حسین (ع)، امام چهارم ( نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | شرح (طبیب دزفولی) |
| ناشر | جامعه الموصل. مدیریه دار الکتب للطباعه و النشر |
| مکان نشر | ایران - دزفول |
| سال نشر | 1373ش - 1415ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن حسین (ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. صحیفه سجادیه - نقد و تفسیر - دعاها - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1373 3023ص8ع 267/1 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح صحیفه سجادیه، اثر سید میر سید علی بن مرتضی طبیب موسوی (زنده در 1192 ق) که به شرح و ترجمه فارسی دعاهای امام سجاد (ع) با رویکردی معنوی، ادبی و تربیتی میپردازد.
انگیزه نگارش
نویسنده در مقدمه کتاب تصریح میکند که از آنجا که معانی الفاظ غریب کتاب صحیفه سجادیه برای بسیاری دشوار و نایاب بود، وی بر آن شد تا شرحی فارسی بر عبارات آن بنگارد. او هدف خود را تسهیل فهم این آیات و احادیث برای «مبتدیان» ذکر کرده تا با توجه به قواعد لغت، صرف، نحو، منطق و بیان، بدون نیاز به اطاله کلام، از معارف آن مستفیض شوند[۱].
ساختار
کتاب در یک جلد تدوین شده که پس از پیشگفتار و مقدمات مفصل، به شرح و ترجمه 19 دعای صحیفه سجادیه[۲] در قالب بخشهای مجزا میپردازد.
سبک نگارش
- ایجاز و اختصار: شارح بنا را بر «خیر الکلام ما قلّ و دلّ» گذاشته و از زیادهگویی پرهیز کرده تا مطالب برای خواننده مأنوس و محبوب باقی بماند [۳].
- فارسینگاری روان: برخلاف بسیاری از شروح که به زبان عربی هستند، این شرح به زبان فارسی نگاشته شده تا دایره مخاطبان آن گسترش یابد [۴].
اهمیت شرح یا ترجمه
- پیوند معارف با علوم طبیعی و کلامی: در لابهلای شرح دعاها، مباحث علمی و اعتقادی تحت عنوان «تحفه» مطرح شده که به تبیین حقایق هستی (مانند ماهیت فرشتگان یا پدیدههای جوی) میپردازد[۵].
- سهولت در آموزش معارف دین: این اثر به دلیل سادگی و پرهیز از پیچیدگیهای فنی، منبعی مناسب برای آموزش معارف صحیفه سجادیه به دانشآموزان و دانشجویان است[۶].
- جامعیت محتوایی: کتاب علاوه بر ترجمه، به جنبههای عرفانی، اجتماعی، سیاسی و عبادی ادعیه توجه داشته و آن را بهعنوان یک «نقشه راه» برای سعادت بشر معرفی کرده است[۷].
نوع شرح یا ترجمه
این اثر از نوع شرح و ترجمه مزجی و تحلیلی است که در آن ابتدا فرازهایی از دعا آورده شده و سپس ترجمه و تبیین معانی آن با شواهد قرآنی و روایی بهصورت منسجم ارائه میگردد[۸].
مهمترین ویژگی این شرح، استفاده از بخشهای «تحفه» برای توضیح مفاهیم پیچیده است؛ بهعنوانمثال، در ذیل دعای سوم (درود بر حاملان عرش)، نویسنده در بخش «تحفه» بهتفصیل درباره حقیقت عرش، معنای لغوی آن و حاملان هشتگانه عرش در قیامت با استناد به روایات ائمه (ع) سخن میگوید[۹]. همچنین در ذیل دعاهای مربوط به پدیدههای آسمانی، به تبیین ماهیت رعد، برق و باد از دیدگاه حکما و روایات میپردازد که نشاندهنده سبک تحلیلی کتاب است[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.