رفیعی، یدالله

    از ویکی‌نور
    رفیعی، یدالله
    NUR71099.jpg
    نام کاملیدالله رفیعی
    لقبدکتر
    ولادت۱۳۴۵ شمسی
    محل تولدایران
    محل زندگیتهران
    همسرمتأهل
    دیناسلام
    پیشهاستاد دانشگاه، پژوهشگر، نویسنده
    منصبمعاون پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
    اطلاعات علمی
    درجه علمیدکتری، استادیار
    دانشگاهپژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
    علایق پژوهشیزبان و ادبیات عربی، بلاغت قرآن و نهج‌البلاغه، ادبیات تطبیقی
    برخی آثار

    یدالله رفیعی (متولد ۱۳۴۵ش) استادیار و پژوهشگر زبان و ادبیات عربی، معاون پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. وی دارای دکترای زبان و ادبیات عربی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران است و سال‌ها سابقه تدریس در دانشگاه‌های آزاد تبریز و پژوهشگاه علوم انسانی را دارد. حوزه تخصصی پژوهش‌های او بلاغت قرآن و نهج‌البلاغه، ادبیات تطبیقی و تاریخ علوم در اسلام است.

    ولادت

    یدالله رفیعی در ۱۸ آذرماه سال ۱۳۴۵ هجری شمسی متولد شد.[۱]

    تحصیلات

    وی دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات عربی از دانشگاه تهران (۱۳۶۹)، کارشناسی ارشد از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی (۱۳۷۱) و دکترای زبان و ادبیات عربی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران (۱۳۷۶) است.[۲]

    فعالیت‌ها

    یدالله رفیعی از سال ۱۳۷۱ به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مشغول به کار شد و مناصبی چون مدیریت گروه زبان و ادبیات عرب، ریاست دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی و عضویت در شوراهای مختلف دانشگاهی را بر عهده داشت. از سال ۱۳۹۰ به پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتقل شده و در سمت‌های معاونت پژوهشی پژوهشکده زبان و ادبیات، مدیریت گروه پژوهشی ترجمه و عضویت در شوراهای پژوهشی فعالیت دارد. وی علاوه بر تدریس دروس تخصصی عربی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، راهنمایی ده‌ها پایان‌نامه، داوری مقالات و مجلات علمی و اجرای طرح‌های پژوهشی متعدد را در کارنامه خود دارد. او به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی تسلط دارد.[۳]

    آثار

    تألیف:

    • استعاره و تمثیل در کلمات قصار نهج البلاغه (۱۳۹۴)
    • تاریخ علوم در اسلام (با همکاری رمضان رضایی) (۱۳۹۳)
    • ادبیات عرب ۳ (بررسی صرفی، نحوی، لغوی و بلاغی خطبه اول نهج البلاغه) (با همکاری رمضان رضایی و سکینه مرادی) (۱۳۹۱)
    • برگزیده‌ی متون نظم دوره‌ی اول عباسی (۱۳۸۶)
    • قطره‌ها (۱۳۹۵)
    • فرهنگ اصطلاحات پزشکی به سه زبان فارسی-عربی-انگلیسی (با همکاری رمضان رضایی، زهرا نصیری و مریم آرمان) (۱۳۹۵)[۴]

    مقالات: او مقالات متعدد علمی-پژوهشی در مجلات داخلی و بین‌المللی در حوزه‌های ادبیات تطبیقی (شعر فارسی و عربی)، بلاغت قرآن و نهج‌البلاغه، تاریخ ادبیات و نقد کتاب منتشر کرده است. برخی از این مقالات در مجلاتی مانند «بهارستان سخن»، «پژوهش‌نامه علوی»، «مطالعات قرآنی»، «آفاق الحضارة الاسلامیة» و «کهن‌نامه ادب پارسی» به چاپ رسیده‌اند.[۵]

    پانويس

    منابع مقاله

    وابسته‌ها