تربیت برتر

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تربیت برتر؛ آنچه والدین و معلمان باید بدانند، اثر رضا فرهادیان (متولد 1327ش)، در موضوع کلی نقش ارتباط مؤثر و صحیح بین والدین و معلمان با کودکان و نوجوانان در تربیت اخلاقی و دینی و همچنین تأثیر ارزشیابی تحصیلی بر شخصیت آن‌هاست.

تربیت برتر
تربیت برتر
پدیدآورانفرهادیان، رضا (نويسنده)
عنوان‌های دیگرآنچه والدین و معلمان باید بدانند
ناشرمؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم)
مکان نشرایران - قم
سال نشر1390ش
چاپ8
شابک978-964-09-0419-0
موضوعتربیت خانوادگی (اسلام) - معلمان - روابط با شاگردان - والدین و کودک - کودکان - سرپرستی
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
ف4ت4 253/4 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

کتاب، در چهار بخش اصلی با زیرمجموعه‌های متعدد تنظیم شده است.

گزارش محتوا

  • نقش ارتباط در اولین جایگاه تربیت: این بخش، به اهمیت اساسی ارتباط در نهاد خانواده و نقش آن در شکل‌گیری شخصیت کودکان می‌پردازد. ارتباط صحیح بین پدر و مادر و روابط سالم آن‌ها با کودکان، مهم‌ترین زمینه رشد و پرورش اخلاقی نوجوانان تلقی می‌شود. مفاهیمی چون "سیستم"، "ارتباط" و "ارتباط سالم" تعریف شده، از مهم‌ترین وسیله ارتباط سخن به میان آمده و اهمیت کرامت انسانی و احترام متقابل در ارتباط تشریح ‌گردیده است. این بخش همچنین به بررسی نقش کلمات و واژه‌ها در انتقال مفاهیم و احساسات و تأثیر آن‌ها بر روحیه افراد می‌پردازد و اهمیت گفتار نیکو و گوش دادن صحیح را برجسته می‌کند. در ادامه، ویژگی‌های ارتباط سالم و ناسالم بین زن و شوهر و تأثیر آن بر تربیت فرزندان توضیح داده شده و راهکارهایی برای تقویت ارتباط عاطفی و گفتاری در خانواده ارائه می‌شود[۱].
  • روش‌های ارتباط با کودکان و نوجوانان: این بخش، شامل رهنمودهای عملی برای بهبود ارتباط با کودکان و نوجوانان است. هشت قدم اصلی برای ایجاد ارتباط مؤثر مطرح می‌شود که شامل: شناخت سطح درک و میزان فهم کودک، شناخت سطح درک اخلاقی کودک، شناخت موقعیت فعلی و آمادگی روانی کودک، گوش دادن کامل به سخنان و اظهار نظرهای کودک، پذیرفتن کودک آن‌چنان‌که هست، نه آن‌چنان‌که باید باشد، احساس همدردی و همدلی و ارزنده‌سازی و برانگیختن عزت نفس، است. همچنین این بخش به صورت‌های توهین و تحقیر کودکان اشاره کرده و رفتارهایی که والدین و مربیان باید از آن‌ها پرهیز کنند، مانند مقایسه کردن، سرزنش و تحقیر را بیان می‌کند[۲].
  • مراحل شکل‌گیری گرایش‌ها و ارزش‌های دینی در کودکان و نوجوانان: این قسمت، به بررسی نحوه شکل‌گیری گرایش‌ها و ارزش‌های دینی در کودکان و نوجوانان می‌پردازد و سه مرحله اصلی را برای پذیرش و درونی کردن این ارزش‌ها معرفی می‌کند:
  1. مرحله اول: پذیرش قوانین و مقررات دینی بر اساس پیامدهای جسمانی و آنی آن؛
  2. مرحله دوم: پذیرش قوانین و مقررات بر اساس انتظارات پدر و مادر و جامعه؛
  3. مرحله سوم: پذیرش مبتنی بر انتخاب آگاهانه و درک عمیق از منطق و ضرورت ارزش‌های دینی.

همچنین از مواجه کردن کودک و نوجوان با نتایج منطقی رفتار و نیز مواجه کردن آنها با معما و سؤال، برای درونی کردن ارزش‌های دینی سخن می‌گوید[۳].

  • نقش ارزشیابی تحصیلی در شخصیت کودکان: در این بخش، مباحثی همچون هدف از ارزشیابی و نقش آن در شخصیت کودکان، تأثیر برخورد با نتیجه ارزشیابی، هدف از ارزشیابی بعضی مدارس مطرح می‌گردد و در ادامه، تأکید می‌شود که هدف از تعلیم و تربیت، ایجاد تغییرات مطلوب در سازمان‌بندی ذهنی دانش‌آموزان، به‌منظور تحول در رفتار آنان است.

ارزشیابی، عبارت است از فرایندی منظم و مستمر برای سنجش تغییرات به‌وجودآمده در رفتار دانش‌آموز و ترغیب وی برای رسیدن به هدف‌های آموزشی و تربیتی و هدایت اصول یادگیری و تدریس. در این بخش همچنین نتیجه ارزشیابی تحصیلی، در ارتباط با دانش‌آموز، والدین و معلم بررسی می‌شود و اهدافی مانند تشخیص نقاط قوت و ضعف و ایجاد رغبت و انگیزه برای یادگیری و تلاش بیشتر، ایجاد رغبت و کسب عادت صحیح به مطالعه و... به‌عنوان اهداف ارزشیابی در ارتباط با دانش‌آموزان ذکر می‌شود و اموری همچون شناخت توان و استعداد و ظرفیت فرزند خود و تعدیل نظرات و سطح توقعات در حد منطقی مطابق با بنیه و توان کودک و.... به‌عنوان اهداف ارزشیابی در ارتباط با والدین و اموری مانند وسیله‌ای برای اصلاح روش‌ تدریس معلم، میزانی برای شروع مراحل بعدی تدریس و... به‌عنوان اهداف ارزشیابی در ارتباط با معلم ذکر می‌گردد[۴].

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص11-41
  2. ر.ک: همان، ص25-76
  3. ر.ک: همان، ص79-99
  4. ر.ک: همان، ص103-120

منابع مقاله

متن کتاب.


وابسته‌ها