السراج المنیر في علم النحو و الإعراب و التفسیر

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    السراج المنیر في علم النحو و الإعراب و التفسیر
    السراج المنیر في علم النحو و الإعراب و التفسیر
    پدیدآوراندیداری حسین‌آبادی، سجاد (نويسنده)
    ناشرمؤسسه انتشاراتی امام عصر (عج)
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1400ش - 1442ق
    چاپ1
    شابک978-600-385-137-5
    موضوعزبان عربی - نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    4س9د 6151 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    السراج المنير في علم النحو و الإعراب و التفسير، از آثار پژوهشگر معاصر ایرانی، سجاد دیداری حسین‌آبادی (متولد 1365ش)، پژوهشی نو برای آموزش دانش نحو با بهره‌گیری از آیات قرآنی است. نام و محتوای کتاب، نشان می‌دهد که نویسنده می‌کوشد ارتباط بین این دو دانش (نحو زبان عربی و تفسیر قرآن) را تقویت کند.

    هدف و روش

    • سجاد دیداری حسین‌آبادی با تأکید بر آنکه قرآن در بالاترین مراتب فصاحت و بلاغت قرار دارد و اکثر نحویان پیشین، به آیات استشهاد نکرده‌اند و از کلام و شعر عربی مثال آورده‌اند و از توجه به اسلوب‌های مهم ادبی، مانند سیاق و مقام نزول و اسرار بیان قرآنی غفلت ورزیده‌اند و یا در موارد اندکی شاهدی قرآنی آورده‌اند و یا نابجا استشهاد نموده‌اند، افزوده است:
    • البته برخی از نحویان و مفسران نهایت تلاش خود را کردند تا به قرآن اقتدا کنند و از آن بهره بگیرند و درهای حکمت و بیان را گشودند و به نوآوری ادبی پرداختند و قواعد جدیدی ساختند و ما از آنان در این کتاب استفاده کردیم. [۱]

    ساختار و محتوا

    • سجاد دیداری حسین‌آبادی در کتاب حاضر به همه مباحث نحوی مرتبط با اسم، فعل و حرف می‌پردازد و دوره مباحث نحوی را در 14 فصل ارائه می‌کند. محتوای این مباحث همان مطالب رایج در کتابهای نحوی است جز آنکه نویسنده می‌کوشد هر مبحثی را با استفاده از شواهد قرآنی، روشن‌تر و غنی‌تر کند.

    نمونه مباحث

    • سجاد دیداری حسین‌آبادی در توضیح تفاوت إعراب در داستان حضرت ابراهیم (ع) «وَ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ...» (آیه 69 سوره هود) و بیان تفاوت بین «سَلَامٌ» (مرفوع) و «سَلَاماً» (منصوب)، می‌گوید ازآنجاکه رفع بر ثبات و دوام دلالت دارد، اکرام و احترام بیشتر را می‌رساند و حضرت ابراهیم (ع) در مقابل تحیت، پاسخ نیکوتری داده است. [۲]

    پانویس

    1. مقدمه نویسنده، ص1- 6.
    2. ر.ک: متن کتاب، ص 33.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها