پیشوائی از نظر اسلام

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پیشوائی از نظر اسلام، از آثار نویسنده، مفسر قرآن و مرجع تقلید شیعه معاصر؛ آیت‌الله جعفر سبحانی (متولد 1308ش.)، مسأله سرنوشت‌ساز امامت و رهبری را از دیدگاه اعتقادی تحلیل و بررسی می‌کند و ارزش و فواید علمی و عملی این باور را از نظر کلامی و سیاسی با استدلال‌های عقلی و نقلی روشن می‌سازد و به برخی از پرسش‌ها و شبهات دراین زمینه پاسخ می‌دهد.

پیشوائی از نظر اسلام
پیشوائی از نظر اسلام
پدیدآورانسبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده)
ناشرمکتب اسلام
مکان نشرایران
سال نشر1374ش
چاپ1
موضوعامامت,خلافت,علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت -۴۰ ق -- اثبات خلافت
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
BP ۲۲۳/س۲پ۹
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

«ممكن است خوانندۀ گرامى چنين بينديشد كه بحث دربارۀ خلافت و امامت و اينكه پس از پيامبر گرامى اسلام(ص) چه كسى لازم بود زمام امور را به دست بگيرد، يك بحث تاريخى است كه زمان آن سپرى گرديده است و چون چرخ زمان به عقب برنمى‌گردد، بحث در اين امور، جز جنبۀ تاريخى نتيجۀ ديگرى ندارد.» و آنگاه چنین پاسخ داده است:

  • امامت ابعاد گوناگونى دارد كه زمانِ يك بُعد آن سپرى گرديده است ولى هنوز ابعاد ديگر آن هم اكنون از بحث‌هاى مفيد و سازنده است و از ميان اين ابعاد به دو بُعد اشاره مى‌كنيم:
  1. بحث دربارۀ امامت، بحث در ماهيّت حكومت اسلام و شيوه فرمانروايى پس از درگذشت پيامبر(ص) تا عصر ما است و يك چنين بحثی، از بحث‌هاى مفيد و سازنده است كه با سرنوشت ما كاملاً ارتباط دارد.
  2. پس از درگذشت پيامبر(ص) مرجع اخذ احكام و پناهگاه امت، در مشكلات فكرى و عقيدتى كيست و بايد مردم در اين مسائل به كدام مقام مراجعه كنند؟ آيا امت بايد اصول و فروع خود را از صحابى و تابعى و پيشوايان چهارگانه‌اى مانند ابوحنيفه و شافعى و مالك و احمد بن حنبل بگيرند يا اينكه خود پيامبر گرامى(ص) در اين موارد پناهگاهى براى امت تعيين كرده است‌؟
  • در اين كتاب، هر دو موضوع مورد بررسى قرار گرفته است.... اميد است كه اين كتاب چراغى فراراه پويندگان راه حقيقت قرار دهد و نيز يادآور مى‌شويم كه اين بحث‌ها به گونه‌اى نوشته شده است كه در مراكز علمى و مدارس، به وسيلۀ استادان مبرّز ولايت، تدريس گردد. [۱]

ساختار و محتوا

  • این اثر از مقدمه و 26 فصل تشکیل شده است. مقدمه به اهمیت مبحث امامت و ضرورت بررسی آن برای زندگی مسلمانان می‌پردازد و اهداف «پیشوائی از نظر اسلام» را به‌صورت اجمالی معرفی می‌کند. در فصل‌های کتاب حاضر به ترتیب مباحث سودمندی آمده است که برخی از محورهای مهمّ آن عبارت است از:
  1. «امامت و خلافت»: گروه تندرو اين بحث‌ها را تحريم مى‌كنند، گامى در راه تقريب، تقريب است نه تذويب و مواردى كه لجنه افتاى ازهر از نظر شيعه پيروى كرده است.
  2. «با خصوصيات دو مكتب آشنا شويم»: سخنانى از نويسندگان اين مكتب، مقام امامت در مكتب ديگر، معرفى‌هاى فشرده‌اى از دو مكتب و تاريخ پيدايش اين اختلاف و از اين بحث و بررسى چه سودى مى‌بريم‌؟
  3. «امام، حافظ اصول و فروع اسلام و نگهبان دين»: قرآن پناهگاه امت، امام، حافظ احكام اسلام و حافظ سنت پيامبر.
  4. «سياست خارجى و داخلى اسلام يا خطر مثلّث»: آیا شرایط و مصالح سياست خارجى و داخلى اسلام ایجاب می‌کرد که امام از جانب خدا معرفی گردد و یا از جانب مردم انتخاب شود؟
  5. «پايۀ رشد سياسى و اجتماعى و ايمانى مسلمانان»: آیا مسلمانان از نظر اجتماعی و سیاسی و ایمانی به چنان رشدی رسیده بودند که بتوانند خودشان امام را انتخاب کنند؟
  6. «پايه آگاهى امت از احكام و فروع»: فرق اجتهاد بين دانشمندان شيعه و سنى و نمونه‌هايى از اين اجتهادها.
  7. «میزان رشد فكرى و قدرت دفاع علمى مردم از حریم عقاید»: آیا مردم می‌توانستند در برابر مناقشات یهود و نصارا، از عقاید خود دفاع کنند؟
  8. «برداشت پيامبر گرامى و ياران او از مسألۀ رهبرى»: اينك دو گواه تاريخى، قيافۀ امامت، پس از درگذشت پيامبر.
  9. «تكامل روحى در پرتو امام معصوم»: اگر وجود امام معصوم برای تکامل، ضروری است، آیا می‌شود خدای حکیم به تعیین چنین رهبری، بی‌اعتنا باشد؟
  10. «شيوه رهبرى در امت‌هاى پيشين چگونه بوده است‌؟»: با آنکه امامت در امتهای پیشین انتصابی بود، چرا شما می‌گوید که در اسلام انتخابی شده است؟!
  11. «آيا حكومت حقّۀ الهى بدون وجود امام معصوم امكان‌پذير است‌؟»: پاسخ مثبت نیست و بلکه وجود امام معصوم، لازم است.
  12. «سه طرح براى حلّ گره زعامت و رهبرى»: دو گواه روشن.
  13. «آيا در قرآن مجيد و احاديث پيامبر گرامى، كسى به عنوان رهبر امت، پس از پيامبر تعيين شده است‌؟»: مدارك اين سند تاريخى، كتمان حقايق تاريخى و پاسخ دو سؤال.
  14. «دومين آيه (سورۀ مائده، آيۀ 55)»: پرسش‌هايى پيرامون آيه و قرآن و شعر حسان به اين حادثه ابديت بخشيدند.
  15. «پيامبر اسلام در سخنان خود رهبرِ پس از خود را براى جهان اسلام معرفى مى‌كند»: حديث منزلت، بررسى سند و دلالت حديث منزلت.
  16. «حديث ثقلين»: بررسى سند و مفاد حديث و امير مؤمنان با حديث ثقلين استدلال مى‌كند.
  17. «حديث سفينه نوح»: بررسى سند و مفاد حديث.
  18. «حديث غدير»: رحلت پيامبر، غدير در حديث و تاريخ، دلايل بديت این واقعه.
  19. «مفاد حديث غدير چيست‌؟»: برخى از شواهد غدير، پاسخ به دو سئوال و مصادر احتجاج در الغدير علامه امينى.
  20. «خلفاى اثنى‌عشر در احاديث اسلامى»: صفات ائمه دوازده‌گانه از بيانات پيامبر(ص).
  21. «سكوت شكوهمند امام»: عُقده‌ها و كينه‌هاى ديرينه و سكوت امام(ع) از زبان خويش.
  22. «مكتب دوم، مكتب انتخاب»: گزينش امام از طريق افكار عمومى.
  23. «آيا انتخاب خلفا بر اساس مراجعه به افكار عمومى بود؟»: نحوۀ انتخاب ابوبكر، نحوۀ انتخاب خليفۀ دوم، انتخاب خليفه سوم از طريق شورا و راه‌هاى ديگر براى گزينش امام.
  24. «تراژدى سقيفه»: آغاز جريان، روحيات و بينش اجتماعى رأى‌دهندگان و دو شاهد زنده تاريخى.
  25. «سرگذشت سقيفه»: سخنرانى سعد، ابوبكر، حباب بن منذر، عمر و ابوعُبيده، ارزيابى انتخاب سقيفه، جز حكومت ظاهرى چيز ديگرى مطرح نبود، پيشنهاد ابوسفيان به على(ع) و منطق على(ع) در سزاوارى خويش براى خلافت.
  26. «پس از بيعت سقيفه»: پيكى به سراغ سعد بن عباده مى‌رود، دعوت بنى‌هاشم براى بيعت، يورش به خانۀ وحى، داورى تاريخ در هجوم به خانۀ وحى و چگونه على(ع) را به مسجد بردند؟

نمونه مباحث

  • «بررسى مفاد حديث سفینه نوح»: از اينكه حديث، مقام و موقعيت عترت را با ترسيم مثالى (كشتى نوح) بيان نموده است، معلوم مى‌شود كه پيروى از آنان مايۀ نجات و مخالفت آنها مايۀ نابودى است. اكنون بايد ديد كه آيا مفاد حديث اين است كه بايد تنها در موضوع حلال و حرام از آنان پيروى كرد و در مسائل سياسى و اجتماعى، نظر و رأى و گفتار آنان را كنار گذارد يا اينكه در تمام اين موارد بايد از آنان پيروى كرد و سخن آنان را بدون استثنا از صميم دل پذيرفت.

كسانى كه مى‌گويند پيروى از آنان مخصوص به احكام دين و امور مربوط به حلال و حرام است، بدون دليل موضوع پيروى را محدود نموده و از وسعت آن مى‌كاهند، در حالى كه در حديث چنين قيد و شرطى وجود ندارد. بنابراين حديث سفينه بسان ديگر احاديثى كه در اين زمينه وارد شده است، گواه بر تعيين آنان براى زعامت اسلامى است و اينكه جز آنان شخصى براى اين مقام لياقت ندارد. گذشته از اين، حديث يادشده روشن‌ترين گواه بر عصمت و مصونيت آنان از خطا و اشتباه و لغزش و گناه است، زيرا يك فرد خطاكار يا گنهكار كه خود بر لب پرتگاه سقوط و در وادى نابودى است، چگونه مى‌تواند ناجى ديگران و هادى گمراهان گردد؟

هر گاه يك نفر با كمال بى‌غرضى و بى‌نظرى، بدون پيش‌داورى، در مضامين احاديث سه‌گانه (منزلت، ثقلین و سفینه نوح) دقت كند، خواهد يافت كه پيامبر گرامى خلأ مقام و منصب رهبرى را با تعيين رهبرانى پر كرده و امت را به پيروى از افراد معين رهبرى نموده است. [۲]

پانویس

  1. مقدمه نویسنده، ص5- 6.
  2. متن کتاب، ص212.

منابع مقاله

  • مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها