المجالس السنية في مناقب و مصائب العترة النبوية

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    المجالس السنية في مناقب و مصائب العترة النبوية
    المجالس السنية في مناقب و مصائب العترة النبوية
    پدیدآورانامین، محسن (نويسنده)
    ناشردار المرتضی
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1427ق - 2006م
    چاپ1
    شابک-
    موضوعاسلام - تاریخ - چهارده معصوم - حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - شیعه - تاریخ - واقعه کربلا، 61ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /‎‏الف‎‏8‎‏م‎‏3‎‏ 36 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المجالس السنیة فی مناقب و مصائب العترة النبویة، تألیف عالم بزرگ شیعی سید محسن امین عاملی (متوفی 1371ق/1330ش)، در فضائل اهل بیت(ع) برگرفته از منابع مورد اعتماد شیعه و سنی که در در دو مجلد به طبع رسیده است.

    سيد محسن امين، آيات، احاديث‌، اشعار، تاريخ، دعاها و هر آن چه را كه در زندگی تا شهادت امام حسين(ع) و بازگشت اهل بيت‌ به‌ مدينه‌ و زندگی تا شهادت ديگر ائمه اطهار(ع) را در بر می‌گيرد، بيان داشته‌ است‌.

    وی در پنج جزء، فضائل و مصائب خاندان پیامبر(ص) را مطرح کرده است. در جزء اول از ولادت، شهادت، عمر پربركت، مدت امامت‌، كنيه‌، لقب‌ و هر آن چه به شناسايی هرچه بهتر امام‌ حسين‌(ع) ياری می‌رساند، سخن به ميان آمده است. دويست و هفتاد خطبه با محوريت ‌ ‌عاشورا و حماسه ساز بزرگ كربلا به‌ رشته‌ تحرير‌ كشيده شده است.

    جزء‌ دوم و سوم و چهارم، مناقب اهل بيت(ع)، پاره‌اي از غزوه‌ها، پندها و پندارها، اخلاق‌ و اخبار‌ نيك‌ سلف صالح است كه از يك سو، با ايجاز همراه است و از ديگر سو‌، بر‌ كتابهاي تاريخي مورخان معتبر اسلامي تكيه شده است.[۱]

    جزء پنجم پیرامون احوال نبی(ص) و فاطمه زهرا(س) و باقی ائمه(ع) و مناقب ایشان به تفصیل و ترتیب نیکوست.[۲]

    نویسنده در ديباچه و يا مؤخره‌هاي كوتاهي‌ كه‌ بر‌ هريك از اجـزاي پنج‌گانه نگاشته‌، بر اين نظر است كه: اهل منبر و خطبه و خطابه و مصيبت‌خوانان و مرثيه‌سرايان‌ و نويسندگان‌ و شاعران، در باب مصايب اهل‌ بيت‌ عصمت و طـهارت‌، بويژه‌ حماسه‌ كربلا، هركس از زعم و ظن خود‌، راهی را درست مي پندارد و می‌پيمايد و چيزی بر اين واقعيت تاريخی می‌افزايد‌ و در ساز و كار جعل و نقل احاديث‌ دروغين شركت می‌جويد‌. كسي‌ كه م‌طلبی بر حديث، تاريخ‌ و…‌ می‌افزايد و يا نكته مهمی را ناديده می‌گيرد، با اين كار، به‌ جانِ‌ رويداد و روايت آسيب مي‌رساند‌ و صحت‌ و سقم‌ و هدف حديث را‌ در‌ نظر ندارد.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: عباسی، حسین، ص275-276
    2. ر.ک: مقدمه مؤلف، جلد1، ص6
    3. ر.ک: عباسی، حسین، ص276-277

    منابع مقاله

    1. مقدمه مؤلف.
    2. عباسی، حسین، «سیری در کتاب مجالس السنیه فی مناقب مصائب العترة النبویّه»، حوزه، تابستان 1388، دوره بیست‌و‌ششم، شماره 152، ص 271 تا 302.


    وابسته‌ها