آشنایی با «مکتب طب اسلامی»
آشنایی با «مکتب طب اسلامی»، اثر غلامرضا نورمحمدی (معاصر). این کتاب با هدف آشنایی با مکتب طب اسلامی، به بررسی دیدگاههای اسلام در مورد دانش و جایگاه علم پزشکی پرداخته و تمدن علمی پزشکی در اسلام و نگارش احادیث طبی را شرح میدهد.
| آشنایی با "مکتب طب اسلامی" | |
|---|---|
| پدیدآوران | نور محمدی، غلامرضا (نويسنده) |
| ناشر | فقه |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-499-290-2 |
| موضوع | پزشکی اسلامی - تاثیر - پزشکی اسلامی - تاریخ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9آ5 143 R |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب در دو بخش اصلی سازماندهی شده است که هر بخش نیز خود شامل چندین فصل است.
سبک نگارش
نویسنده برای تبیین موضوعات خود بهصورت گسترده از آیات و روایات دینی (از منابع شیعه و اهلسنت) استفاده کرده و ترجمه آنها را ارائه داده است[۱]. وی همچنین به بررسی تاریخی تمدن علمی پزشکی در اسلام در مقایسه با غرب (رنسانس) پرداخته و دیدگاههای مختلف (مخالف، حداقلی، حداکثری) در مورد ارتباط دین و طب را تحلیل میکند[۲].
گزارش محتوا
بخش نخست: نگرش کلی به دانش: فصل اول: نگرش دین اسلام به دانش؛ این فصل به تعریف جامع «علم» در معانی عام (آگاهی) و خاص (مجموع مسائل پیرامون یک موضوع پژوهشی) و محدود (دانشهای تجربی) میپردازد و انحرافات مفهوم علم در دوران رنسانس اروپا را تبیین میکند. در ادامه، سرچشمه دانش بشر (جنبه تکوینی و تشریعی) بررسی شده و اصول اساسی اسلام برای کسب علم شامل: قانون کلی و بدون تبعیض، عدم انحصار علم در نزد گروه خاص، پیوند دانشاندوزی با یادگیری در تمام مدت عمر، و ایجاد انگیزه قوی برای کسب دانش، تشریح میگردد[۳].
فصل دوم: ارزش دانش پزشکی؛ این فصل به بررسی ارزش دانش پزشکی از ابعاد مختلف میپردازد، از جمله ارزش والای دانش پزشکی و هدف آن که حفظ تندرستی و کسب سلامتی است. همچنین، نیاز گسترده به پزشکی در زندگی شهری مدرن (بیتحرک و ماشینی) و اهمیت آن در حفظ سلامت بیان شده و جایگاه پزشکی در دین اسلام که دانش پزشکی را شریفترین علوم میداند، تبیین میگردد[۴].
فصل سوم: آشنایی با مفهوم و گستره طب؛ این بخش با ارائه تعاریف جامع از طب توسط علمای مسلمان مانند ابن سینا و حکیم نظامی، طب را دارای دو معنای لغوی و اصطلاحی میداند. مفهوم «حکمت» و «طبابت» و تفاوت آنها با علم محض تشریح شده و سابقه پزشکی اولیه در تمدنهای مختلف و مراحل تکامل آن (از دوران ماقبل تاریخ تا دوران اخیر) شرح داده میشود[۵].
بخش دوم: طب و دین: فصل نخست: تمدن علمی پزشکی در اسلام؛ این فصل به تمدن علمی پزشکی در اسلام در شش مرحله تاریخی تقسیم میشود: دوران ظهور اسلام (که حارث بن کَلَدَه ثقفی بهعنوان طبیب عربستان مشهور بود)، دوران انتقال، دوران طلایی تمدن اسلامی (عصر طلایی پزشکان مسلمان که شامل تأسیس بیمارستانها بود)، دوران رکود و فترت (همزمان با آغاز رنسانس غرب)، دوران وانهادگی (که غرب به بازسازی و احیای علوم پزشکی پرداخت) و دوران شکوفایی مجدد[۶].
فصل دوم: ارتباط طب با دین؛ این فصل به بررسی ضرورت ارتباط بین طب و دین میپردازد و دیدگاههای مختلف در این زمینه را دستهبندی میکند. این دیدگاهها شامل دیدگاه بیباور (کسانی که منکر هرگونه ارتباط هستند) و دیدگاههای باورمدار (اعم از حداقلی، میانی و حداکثری) است که ارتباط طب با دین را به اشکال گوناگون میپذیرند[۷].
فصل سوم: نگارش احادیث طبی این فصل، تاریخچه نگارش احادیث طبی را نزد اهلسنت (با تأکید بر وجود کتاب «الطب» در صحیح بخاری و احادیث نبوی) و نزد شیعه بررسی میکند و به فقدان تدوین منسجم در دورههای متقدم شیعی اشاره دارد. سپس، دیدگاههای مختلف پیرامون علم طب پیامبر(ص) و معصومین(ع) از منظر اهلسنت (ابن جوزی، جاحظ، ابن خلدون) و شیعه (اعتماد به فراگیری و وحیانی بودن) بررسی شده و به استدلال عقلی و نقلی در موافقت یا مخالفت با طب رایج اشاره میکند[۸].
فصل چهارم (که در کتاب بهعنوان فصل دوم ذکر شده است): آشنایی اجمالی با مکتب طب اسلامی؛ در این فصل، ضمن تأکید بر ضرورت طرح مکتب طب اسلامی، تعریف و اهداف کلی این مکتب (تأمین حیات طیبه) و ویژگیهای آن بیان شده است. همچنین علل عدم توجه کافی به مکتب طب اسلامی از نظر فردی، اجتماعی، مدیریتی، پزشکی و درمانی ارائه میشود. [۹].
در فصل پنجم (که در کتاب بهعنوان فصل سوم ذکر شده است): به بررسی مقایسهای طب اسلامی در ایران و سایر کشورهای اسلامی پرداخته شده است. این مقایسه، در چهار سطح مفهومی، محتوایی، تاریخی و مدیریتی و تشکیلاتی، صورتگرفته است[۱۰].
در فصل ششم (که در کتاب بهعنوان فصل چهارم ذکر شده است): مکتب طب اسلامی با طب آلوپات، مقایسه گردیده است. بررسی نگرشهای کلام در پزشکی، بررسی انحرافات در نگرش غیرالهی و گفتار پیروان طب آلوپات درباره مکتب اسلامی، موضوعات مطرح شده در این فصل میباشد[۱۱]. نویسنده در گفتار نهایی کتاب، به راههای شناسایی کارآمدی مکتب طب اسلامی و معرفی و اثبات آن بهاختصار پرداخته است[۱۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.