هجاء مصاحف الأمصار

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هجاء مصاحف الأمصار، از آثار نحوی، قرائت‌شناس و مفسّر مغربی قیروانی قرن پنجم هجری قمری، ابوالعباس احمد بن عمار بن ابی‌العباس مهدوی (متوفای حدود 440ق)، است که چگونگی خوانش و نگارش بعضی از کلمات قرآنی را توضیح می‌دهد. این اثر را مورخ، مصحح و استاد بخش زبان عربی دانشکده ادبیات دانشگاه بغداد، حاتم صالح ضامن (متوفای 1434ق)، تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی و به‌خصوص ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

هجاء مصاحف الأمصار
هجاء مصاحف الأمصار
پدیدآورانمهدوی، احمد بن عمار (نويسنده) ضامن، حاتم صالح (محقق)
ناشر[بی نا]
مکان نشرامارات
سال نشر1428ق - 2007م
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
م9ه3 73 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

نام کتاب

  • در آغاز این اثر، عنوان «القول في علم خطّ مصاحف أهل الأمصار بغاية الجهد و الاختصار» آمده[۱] که به نظر می‌رسد نام کتاب باشد، ولی حاتم صالح ضامن، اسم «هجاء مصاحف الأمصار» را برگزیده و نوشته است که هیچ‌یک از کسانی که شرح‌ حال ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی را نوشته‌اند به این کتاب اشاره‌ای نکرده‌اند و گمان غالب آن است که این اثر، فصلی یا بابی از یکی از کتاب‌های اوست که هنوز منتشر نشده است و شواهدی در آن وجود دارد که این ادعا را تأیید می‌کند[۲]؛ البته محقق این شواهد را توضیح نداده است.

هدف و روش

  • احمد بن عمار مهدوی، با تأکید بر لزوم وحدت در نگارش مصاحف و وجود رسم‌الخطّ اختصاصی برای قرآن حکیم، افزوده است: نیاز به توضیح این موارد همانند حاجت به علوم قرآنی و بلکه مهم‌تر از آن است[۳].
  • حاتم صالح ضامن، نقدی دقیق و طولانی (حدود صد مورد) بر چاپ پیشین این کتاب (تصحیح محیی‌الدین عبدالرحمن رمضان) نوشته است[۴].

ساختار و محتوا

  • ابوالعباس مهدوی، در این اثر مختصر، به بررسی برخی از مسائل مرتبط با قرائت و نگارش کلمات قرآنی به‌ترتیب ذیل پرداخته است:
  1. کلماتی که با هاء یا تاء از های تأنیث نوشته شده‌اند.
  2. موصول و مقطوع.
  3. واژگانی که واو و یاء دارند.
  4. مهموز.
  5. زیادت.
  6. حذف.
  7. اجتماع دو همزه.
  8. الف وصل.
  9. حروفی که مصحف‌های اهالی حجاز و عراق و شام در مورد آن باهم اختلاف دارند.

نمونه مباحث

  • کلمه «النعمة» در همه جای قرآن به همین شکل نوشته می‌شود، جز در 11 مورد که با تای کشیده ثبت می‌گردد؛ مانند «... وَ اذْكرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيكمْ...» (بقره: 231)[۵].

پانویس

  1. ر.ک: قبل از مقدمه نویسنده، ص34
  2. ر.ک: مقدمه محقق، ص7
  3. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص34
  4. ر.ک: مقدمه محقق، ص8-23
  5. ر.ک: متن کتاب، ص35

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها