ایران در عثمانی: برگ‌هایی از تجددگرایی نهادی ایرانیان

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ایران در عثمانی: برگ‌هایی از تجددگرایی نهادی ایرانیان به کوشش حسن حضرتی و محمدحسین صادقی؛ مجموعه‌ای از هشت نوشتار است که تکاپوهای فرهنگی و سیاسی ایرانیان در عثمانی را بررسی می‌کند و کنش‌های تجددگرایانه آنان را در بلاد روم مورد تحلیل قرار می‌دهد.

ایران در عثمانی: برگ‌هایی از تجددگرایی نهادی ایرانیان
ایران در عثمانی: برگ‌هایی از تجددگرایی نهادی ایرانیان
پدیدآورانحضرتی، حسن (گردآورنده) صادقی، محمدحسین (گردآورنده)
ناشریام
مکان نشرتهران
سال نشر1403
چاپاول
شابک978-622-91531-0-9
موضوعتجدد -- ایران -- تاریخ -- قرن ۱۳ق -- انجمن‌ها، مؤسسه‌ها و غیره -- ایران -- تاریخ -- ایران -- روابط فرهنگی -- ترکیه -- ترکیه -- روابط فرهنگی -- ایران
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
DSR ۱۳۱۵ ح۸ ۱۴۰۳

ساختار

این کتاب شامل هشت گفتار اصلی و بخش‌های تکمیلی است.

گزارش کتاب

کتاب «ایران در عثمانی: برگ‌هایی از تجددگرایی نهادی ایرانیان» به کوشش حسن حضرتی و محمدحسین صادقی، در سال 1403 توسط انتشارات یام در 217 صفحه منتشر شده است. این اثر به بررسی پیوندهای فرهنگی و سیاسی ایران و عثمانی می‌پردازد که تاکنون کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.

کتاب شامل هشت نوشتار از ایرانیان عثمانی است که بازتاب‌دهنده تکاپوهای فرهنگی و سیاسی ایشان در بلاد روم می‌باشد. گفتار نخست به «نظام‌نامۀ جمعیت مکتب موقتی ایرانی» اختصاص دارد که مربوط به هیئت مؤسس دبستان ایرانیان استانبول است. گفتار دوم «پیشنهاد سیاسی انجمن برادران ایرانی» را شامل می‌شود که احتمالاً متعلق به کاظم‌زاده ایرانشهر است.

گفتار سوم با عنوان «تازیانۀ غیرت؛ چاره درد ایران و وظیفه هر یک از ایرانیان» اثر حسین کاظم‌زاده ایرانشهر است که به بیداری روح آزادی‌خواهی در ایرانیان می‌پردازد. گفتار چهارم ترجمۀ فارسی «نظام‌نامۀ مدرسه خیریۀ ایرانیه» در مصر را در بر می‌گیرد.

گفتار پنجم «نظام‌نامۀ جمعیت جوانان ایرانی» در استانبول را بررسی می‌کند و گفتار ششم به رساله‌ای از ایرانشهر با عنوان «معارف در عثمانی و یک درس عبرت برای ایرانیان» اختصاص دارد. گفتار هفتم ترجمۀ آیین‌نامۀ رابرت کالج استانبول و گفتار پایانی «نظام‌نامۀ جمعیت خیریۀ ایرانیان» را شامل می‌شود.

این کتاب منبع ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ معاصر ایران، روابط ایران و عثمانی و مطالعات تجددگرایی محسوب می‌شود.[۱]

پانويس

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها