با نیروی عشق: گزیده اشعار
| با نیروی عشق: گزیدۀ اشعار | |
|---|---|
| پدیدآوران | الوار، پل (نویسنده) فريد، جواد (مترجم) |
| ناشر | نگاه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | 978-964-351-882-0 |
| موضوع | شعر فرانسه -- قرن 20 -- ترجمه شده به فارسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | Q 2603 |
با نیروی عشق: گزیدۀ اشعار تألیف پل الوار با ترجمه جواد فريد؛ گزیدهای از اشعار پل الوار، شاعر نامدار فرانسوی نیمۀ اول سدۀ بیستم است که در این کتاب از پنج مجموعه شعری او گردآوری شده است. پل الوار با نام واقعی اوژن گرندل، از برجستهترین شاعران فراواقعگرای فرانسه به شمار میرود که شعرش همچون منشوری چندوجهی، تحول اندیشه و گسترش دنیای شعری او را نشان میدهد. الوار که در خانوادهای متوسط زاده شد و به علت بیماری تحصیل را رها کرد، با پیوستن به جنبش فراواقعگرایی توانست سرنوشت شعری خود را رقم زده و با زبانی زلال و مسحورکننده از عشق، طبیعت و برادری انسانها سخن بگوید. شعر او با وجود شخصی بودن، به دلیل حضور «من همگانی» توانسته رابطه عاطفی صمیمانهای با خواننده برقرار کند و پیوندی بین فرد و همگان ایجاد نماید.
ساختار
این کتاب در پنج بخش اصلی شامل گزیدهای از پنج کتاب پل الوار سامان یافته است.
گزارش کتاب
کتاب «با نیروی عشق: گزیدۀ اشعار» اثر پل الوار با ترجمه جواد فريد، مجموعهای ارزشمند از اشعار یکی از برجستهترین شاعران فرانسوی سدۀ بیستم است. پل الوار با نام واقعی اوژن گرندل، در سال ۱۸۹۵ متولد شد و در سال ۱۹۵۲ درگذشت. وی که در خانوادهای متوسط زاده شده بود، به علت بیماری تحصیلات خود را ناتمام گذاشت و به شعر روی آورد.
الوار یکی از شاعران نامدار نیمۀ اول سدۀ بیستم فرانسه است که مجموعۀ اشعارش همچون منشوری چندوجهی، نه تنها تحول اندیشه و گسترش دنیای شعری او، بلکه بازتاب جنبشهای ادبی، اجتماعی و سیاسی زمانۀ شاعر را نشان میدهد. شعر الوار در دورانی ظهور کرد که قیدوبندهای شعری پیشین هنوز تجربههای آزاد شاعرانه را محدود میکرد.
وی از جمله شاعرانی است که در گشودن پنجرههای شعر بر روی جهان نقش قاطعی ایفا کرده است. اگرچه در آغاز کار، درسهای مکتب انسانگرایی و آموزههای شعری والت ویتمن برای او سرنوشتساز بودند، اما با پیوستن به جنبش فراواقعگرایی توانست سرنوشت شعری خود را رقم بزند. فراواقعگرایی نیز به یمن حضور الوار، طبیعیترین شاعر خود را باز یافت.
از ویژگیهای برجستۀ شعر الوار، حضور «من همگانی» است که حتی زمانی که عشق شاعر کاملاً شخصی است یا به روایت تجربهای پنهان و خصوصی میپردازد، رابطه عاطفی صمیمانهای بین شاعر و خواننده برقرار میکند. الوار در اشتیاق شدید به تداوم، میکوشد تضادهایی را که موجب رویارویی فرد با همگان میشود از میان بردارد و تنهایی جهان را درهم شکند.
در شعر الوار حضور قاطعانۀ خرد و وجدان آفرینندۀ انسانی معصوم به چشم میآید. وی کیمیاگری است که عناصر چهارگانه و اجزای مادی را با گوهر شعر به هم میآمیزد. باد و باران و آب و آفتاب به صورت جاندار و طبیعی در شعرش جای گرفتهاند.
این کتاب گزیدهای از پنج کتاب پل الوار را در بر میگیرد و شامل بخشهای زیر است:
۱. زمین نیلی است همچون پرتقالی
۲. من زنم، شویش و کودکشان
۳. مرا نمیتوان شناخت بهتر از آنکه تو شناختهای
۴. من زاده شدم تا تو را بشناسم تا تو را بنامم
۵. شما را میشناسم من، رنگ مردان و زنان
اشعار الوار با زبانی زلال و مسحورکننده، خواننده را به دنیای عشق، طبیعت و انساندوستی میبرد و تا دم واپسین، او را مردی باوقار و مهربان با دلی خشمآلود در برابر ناراستان نشان میدهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات