شعر و شاعری در ایران باستان و میانه
| شعر و شاعری در ایران باستان و میانه (تاریخ حقیقی آغاز شعر ایرانی در گفتوگو با ابوالقاسم اسماعیل پور) | |
|---|---|
| پدیدآوران | گلمحمدی، پوریا (مصاحبهگر و گردآورنده) اسماعیل پور، ابوالقاسم (مصاحبهشونده) |
| عنوانهای دیگر | تاریخ حقیقی آغاز شعر ایرانی در گفتوگو با دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور |
| ناشر | آوای کلار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| چاپ | اول |
| شابک | 7ـ072ـ226ـ600ـ978 |
| موضوع | اسماعیلپور,، ابوالقاسم,، ۱۳۳۳ -,-- مصاحبهها,971786,a01,شعر ایرانی,شعر فارسی, -- تاریخ و نقد, -- تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR ۸۳/الف۵آ۵ ۱۳۹۲ |
شعر و شاعری در ایران باستان و میانه (تاریخ حقیقی آغاز شعر ایرانی در گفتوگو با ابوالقاسم اسماعیل پور) تألیف پوریا گلمحمدی (متولد 1352ش)، مصاحبهگر و گردآورنده، و ابوالقاسم اسماعیلپور (متولد 1333ش)، استاد زبان و ادبیات باستانی و مصاحبهشونده؛ کتابی است که به بررسی ژرف و تخصصی پیشینه شعر و ادبیات ایرانی در دورههای باستان و میانه میپردازد و با نگاهی انتقادی، تاریخ مغفول مانده ادبیات ایران پیش از اسلام را روشن میسازد. این اثر به همه بسترها، فضاها و وضعیتهای شعر ایران در قرون و هزارههای گذشته پرداخته و اطلاعات دقیق و کارگشایی در اختیار مخاطب به ویژه اهل فن، شاعران و محققان قرار میدهد.
ساختار
این کتاب در قالب یک گفتوگوی مفصل و تخصصی تنظیم شده و از بخشهای متعددی تشکیل شده است که به موضوعات گوناگون شعر ایرانی در ادوار مختلف تاریخی میپردازد.
گزارش کتاب
کتاب حاضر با نگاهی انتقادی به رویکرد رایج در مطالعات ادبی ایران میپردازد که منجر به نادیده گرفته شدن بخش عظیمی از تاریخ ادبیات این سرزمین شده است. دکتر اسماعیلپور در این گفتوگو تأکید میکند که ما با قیچی کردن تاریخ ادبیات، حدود ۱۸۰۰ سال از ادبیات سه هزار ساله ایران را حذف کردهایم و تنها به ۱۲۰۰ سال اخیر (از قرن سوم هجری به بعد) مینازیم. وی ادبیات ایرانی را به چهار دوره عظیم تقسیم میکند: ادبیات دوره آریایی یا هندوایرانی (اشعار ودایی و سنسکریت)، ادبیات ایران باستان (اشعار اوستایی و فارسی باستان)، ادبیات ایرانی میانه (اشعار پهلوی اشکانی، فارسی میانه و سغدی) و دوره اشعار فارسی به شیوه هجایی ایرانی میانه مانند فهلویات و اورامنات و ترانههای محلی.
از جمله مباحث مهم کتاب، بررسی شعر آریایی، نقش دین در شعر ایران باستان و میانه، تحلیل نمونههایی از اشعار گاهانی، یشتی، پهلوی اشکانی، فارسی میانه و مانوی است. همچنین به رابطه اسطوره و شعر، نمونه اشعار سغدی، مانی به عنوان نخستین شاعر سپیدگوی جهان، و زرتشت به عنوان نخستین شاعر ایرانی پرداخته شده است. ویژگیهای اشعار ایران باستان و میانه، قالب و وزن شعر در این دورهها، تفاوت شعر و نثر، و ادبیات کودکان در ایران باستان و میانه از دیگر موضوعات مورد بحث در این کتاب است.
این اثر نشان میدهد که عصر طلایی و باشکوه هنر و فرهنگ ایران که در دانشگاهها و دانشکدههای ادبیات فقط بخش هنر آن به شکلی بسیار خلاصه تدریس میشود، دارای تاریخ ادبی غنی و تدویننشدهای است که شاعران بزرگی مانند سنایی، کسایی مروزی و رودکی در برابر عظمت آن کم و گم میشوند. کتاب با ارائه شواهد و نمونههای متعدد، درصدد است تا این تاریخ گمشده ادبیات ایران را بازسازی کند و جایگاه واقعی شعر ایرانی را در گستره تاریخ تمدن بشری نشان دهد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات