شهر گمشده؛ بازخوانی زندگی و آثار غلامحسین ساعدی

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    شهر گمشده؛ بازخوانی زندگی و آثار غلامحسین ساعدی
    شهر گمشده؛ بازخوانی زندگی و آثار غلامحسین ساعدی
    پدیدآورانحبیبی، محمدحسن (نویسنده)
    ناشرهرمس
    مکان نشرتهران
    سال نشر1393 ش
    چاپاول
    شابک978-964-363-897-9
    موضوعساعدی، غلامحسین، 1314-1364ش -- نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    PIR 8084/س 2 ح 1393

    شهر گمشده؛ بازخوانی زندگی و آثار غلامحسین ساعدی تألیف محمدحسن حبیبی (متولد 1357ش)؛ پژوهشگر ادبی؛ کتابی است که به بازخوانی زندگی و اندیشه‌های غلامحسین ساعدی پرداخته و با بررسی وضعیت تاریخی زمانه او، رابطه متقابل آثار این نویسنده با جریان روشنفکری ایران را تحلیل می‌کند.

    ساختار

    این کتاب در پنج بخش اصلی و پانزده فصل سازمان‌یافته است.

    گزارش کتاب

    کتاب «شهر گمشده» به بررسی زندگی و آثار غلامحسین ساعدی، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر ایران می‌پردازد. نویسنده در این اثر نشان می‌دهد که ساعدی نه تنها نویسنده‌ای توانا در حوزه نمایشنامه و داستان‌نویسی بود، بلکه روشنفکر و فعال سیاسی پرشوری نیز محسوب می‌شد که زندگی و آثارش عمیقاً تحت تأثیر مسائل سیاسی و اجتماعی زمانه قرار داشت.

    کتاب در پنج بخش اصلی تنظیم شده است: بخش اول با عنوان «آرزوهای بزرگ» به وضعیت استبدادی دوره رضاخان و کارهای اولیه ساعدی می‌پردازد. بخش دوم با عنوان «کابوس شکست» به دوران شکل‌گیری خلاقیت ادبی ساعدی اختصاص دارد. بخش سوم با عنوان «شکوفایی» که از مهم‌ترین بخش‌های کتاب است، به جایگاه دهه 40 در تاریخ معاصر ایران و آثار مهم ساعدی در این دوره مانند «عزاداران بَیَل»، «ترس‌ولرز»، «واهمه‌های بی‌نام‌ونشان»، «چوب به دست‌های ورزیل» و «آی بی‌کلاه آی باکلاه» پرداخته است.

    بخش چهارم با عنوان «طغیان و تردید» به نسبت مبارزه و معصومیت در آثار ساعدی و هم‌زیستی قلم و تفنگ در زندگی او می‌پردازد. بخش پنجم با عنوان «پایکوبی مرگ» به بازگشت ساعدی به عرصه نبرد فرهنگی و مهاجرت نهایی او اختصاص دارد.

    نویسنده در این کتاب نشان می‌دهد که ساعدی محصول جریان روشنفکری نامتعادلی بود که از پرستش غرب به نفرت از آن رسیده بود. این عدم تعادل ریشه در شوک روانی ناشی از حضور ناگهانی ایران در جمع بازیگران قدرتمند جهان جدید داشت. ساعدی با وجود دغدغه‌های سیاسی، زیباترین آثار خود را هنگامی خلق کرد که مسائل و ارزش‌های اصیل انسانی را مبنا قرار داد.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها