نامه حائری: (جشن‌نامه استاد عبدالحسین حائری)

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    نامۀ حایری: جشن‌نامه استاد عبدالحسین حایری
    نامه حائری: (جشن‌نامه استاد عبدالحسین حائری)
    پدیدآورانطالعی، عبدالحسین (کوششگر)
    ناشرکتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1392
    چاپاول
    شابک9‑179‑220‑600‑978
    موضوعحائری، عبدالحسین، 1306- -- یادنامه‌ها -- نسخه‌های خطی -- مقاله‌ها و خطابه‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    Z١٠٠٣ / ٢ح ٢١٣٩٢

    نامۀ حایری: جشن‌نامه استاد عبدالحسین حایری به کوشش عبدالحسین طالعی؛ جشن‌نامه‌ای است که به پاسداشت استاد عبدالحسین حائری، نسخه‌شناس برجسته و رئیس پیشین کتابخانه مجلس شورای اسلامی تدوین شده است. این اثر، مردی حکیم را معرفی می‌کند که همواره دست محبت پدرانه بر سر اهل دانش می‌کشید و به «خدمت» می‌اندیشید و حاصل یک عمر پربرکت او در همین یک کلمه نمود می‌یابد. استاد حائری نمادی از گنجورهای ذوفنون دیروز در دنیای پرشتاب امروز بود که بیش از نیم قرن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی خدمت کرد.

    ساختار

    این کتاب در چهار بخش اصلی (بخش اول: دربارۀ استاد حائری، بخش دوم: مقالات، بخش سوم: رسالات، بخش چهارم: تصاویر) تشکیل شده است.

    گزارش کتاب

    نامۀ حایری، جشن‌نامه‌ای است که به پاسداشت استاد عبدالحسین حائری یزدی (1306-)، نسخه‌شناس برجسته و رئیس پیشین کتابخانه مجلس شورای اسلامی تدوین شده است. این اثر، شخصیتی را معرفی می‌کند که به راستی وارسته بود و بیش و پیش از ادب درس، به ادب نفس شهره بود. استاد حائری بیش از نیم قرن (از سال 1331) در کتابخانه مجلس شورای اسلامی خدمت کرد و نزدیک به 20 سال از این دوران را عهده‌دار سمت ریاست کتابخانه مجلس بود.

    کتاب با بخش «دربارۀ استاد حائری» آغاز می‌شود که در آن مقالاتی همچون «جان بی‌قرار؛ شصت سال تکاپوی استاد عبدالحسین حائری در کتابخانه مجلس» از محمد حیدری، «مقدّمه» از عبدالحسین طالعی، «در سپاس از استاد استادان» از احسان‌الله شکراللهی، «سی سال در مکتب استاد» از علی صادق‌زادۀ وایقان، و «ما را هم از این نمد، کلاهی دادند» از سیدعبدالله ناصری قرار دارد. این مقالات به بررسی ابعاد مختلف شخصیتی، علمی و اخلاقی استاد حائری می‌پردازند.

    بخش دوم کتاب به «مقالات» اختصاص دارد که شامل نوشته‌های پژوهشی متعددی است از جمله: «خطوط نویافته از معین‌الدین اسفزاری» از بهروز ایمانی، «نظرات فی‌الذریعة الی تصانیف الشیعة» از مصطفی جواد بغدادی، «جُنگ مدح و معجزات» از علی حیدری یساولی، «معرّفی نسخه‌ای کهن از قرآن کریم» از کریم دولتی، «محمدحسین بن خلف تبریزی، مؤلف برهان قاطع، در مقام کاتب» از مهدی رحیم‌پور، «دو گزارش از شیوه‌های احیا و مرّمت نسخ خطی» از حمید سلیم گندمی، «راه‌حل تازه‌ای برای حدیث «نیة المؤمن خیر من عمله» از آیت‌الله شیخ مرتضی آشتیانی» از محسن صادقی، «یادداشت‌های سیدمحمد جزایری بر سی و دو نسخۀ خطّی» از عبدالحسین طالعی، «تصحیح انتقادی متون در ادبیات عرب» ترجمۀ سیدعلی کسائی، «مقدّمة الکلام شیخ طوسی و شروح آن» از حسین متّقی، «قرآن شمارۀ 969 کتابخانۀ مجلس و قواعد کتابت آن» از سیدحسین مرعشی، و «بازخوانی چند وقف‌نامۀ قرآن کریم» از زهرا یزدان‌پناه.

    بخش سوم شامل «رسالات» ارزشمندی است مانند: «خاطرات مشروطیت» از حسن شکوهی به تصحیح یوسف بیگ‌باباپور و مسعود غلامیّه، «التهلیلة فی شرح کلمة التوحید» از فاضل هندی به تحقیق سیدمحمدرضا حسینی جلالی، «رسالة الاسدیة فی انساب السادات العلویة» از سراج‌الدین محمّدقاسم عبیدلی سبزواری به تصحیح محمدکاظم رحمتی، و «قصیدۀ فراتیۀ سیدمحمد کربلایی» با ترجمۀ منظوم و حواشی میرزا ابوالقاسم قمی به کوشش عبدالحسین طالعی.

    بخش پایانی کتاب به «تصاویر» اختصاص یافته که شامل عکس‌ها و اسناد تصویری مربوط به استاد حائری است. این جشن‌نامه نه تنها به معرفی زندگی و خدمات استاد حائری می‌پردازد، بلکه با گردآوری مقالات تخصصی در حوزه نسخه‌شناسی، فهرست‌نگاری و مطالعات اسلامی، منبعی ارزشمند برای پژوهشگران این حوزه‌ها به شمار می‌رود. استاد حائری با نظریه «بازنویسى تاریخ علم بر اساس بازنویسى فهارس نسخ خطى» که جایزه‌ای جهانی را برای وی به ارمغان آورد، نقش بسزایی در توسعه مطالعات نسخه‌شناسی در ایران داشت.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها