(أن) النحو العربي و أساليبها في القرآن الکريم
| (أن) النحو العربي و أساليبها في القرآن الکريم | |
|---|---|
| پدیدآوران | علی، عبدالستار مهدی (نويسنده) |
| ناشر | دار صفاء |
| مکان نشر | اردن - عمان |
| سال نشر | 1435ق - 2014م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9957-24-876-5 |
| موضوع | قرآن - صرف و نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8الف8ع 82/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
(أن) النحو العربي و أساليبها في القرآن الکريم ، تألیف ادیب معاصر و استاد نحو در دانشگاه بابل عبد الستار مهدی علی، نقش و اهمیت حرف «أن» (از حروف معانی) را نشان میدهد و کاربردهای فراوان آن را در زبان عربی و قرآن کریم تحلیل و تفسیر میکند. نویسنده در این اثر کوشیده است که معانی گوناگون «أن» (مخففه از ثقیله، خفیفه موصول حرفی، خفیفه حرف ناصبه برای فعل مضارع، تفسیریه، به معنی ضمیر، جزاء، به معنی «إذ» تعلیلیه، به معنی حتی و...) را بدرستی و با ذکر مثال توضیح دهد.
انگیزه نگارش
- نویسنده، توجه به موارد ذیل را باعث اشتیاق خود و تصمیم به نگارش اثر حاضر شمرده است:
- اهمیت و جایگاه ممتاز حرف «أن» در میان حروف معانی در زبان عربی
- تعدد دلالتها، اختلاف معانی، کثرت اسلوبها و گستردگی کاربرد این حرف در کلام عربی
- تکرار فراوان حرف «أن» در قرآن کریم (بیش از 500 بار) [۱]
ساختار و محتوا
- نویسنده تأکید کرده است که این اثر از مقدمه و 2 بخش و 10 فصل و خاتمه به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه (هدف و روش و معرفی بخشها و فصلها)
- بخش اول: کلمه «أن» در نحو زبان عربی (6 فصل)
- بخش دوم: کاربردهای حرف «أن» در قرآن کریم (4 فصل)
- خاتمه (6 نتیجه). [۲]
انتقاد
- علیرغم تأکیدی که از نویسنده نقل شد، اثر حاضر گرفتار آشفتگی در ساماندهی و عنوانگذاری است و بخش دوم مشخص نیست از کجا شروع میشود و در فهرست مطالب نیامده و در متن نیز چنین عنوانی وجود ندارد. البته به نظر میرسد که نویسنده محتوای مورد نظرش را آورده و بخش دوم را با عنوان «صلة أن الخفیفة» آغاز کرده و تا پایان کتاب ادامه داده است. [۳]
نمونه مباحث
- قرطبی در آیه « فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِنْ قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ. » (نمل/ 19) گفته است که «أن» در هر دو مورد («أَنْ أَشْكُرَ» و «أَنْ أَعْمَلَ»)، مصدری است. [۴]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.