تفسیر عرفانی قرآن

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    تفسیر عرفانی قرآن
    تفسیر عرفانی قرآن
    پدیدآورانجعفر بن محمد (ع)، امام ششم (نويسنده)

    تدین، مهدی (مصحح)

    میرباقری فرد، علی‌اصغر ( مصحح)
    عنوان‌های دیگرتفسیر الإمام جعفر بن محمد الصادق علیه السلام. فارسی
    ناشرسخن
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1393ش
    چاپ1
    شابک978-964-372-680-5
    موضوعتفاسیر شیعه - قرن 2ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /7041ت 7ج 93 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسیر عرفانی قرآن، منسوب به امام جعفر صادق(ع) است و شامل تفسیر باطنی و اشاری برخی از آیات قرآن کریم می‌شود. استادان زبان و ادبیات فارسی دانشگاه، مهدی تدین (1317-۱۴۰۲ش) و سید علی‌اصغر میرباقری فرد (متولد 1342ش) این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند بر آن افزوده‌ و همچنین توضیح کافی درباره روش آن و چگونگی تشکیک‌ها درباره انتساب آن به امام جعفر صادق(ع) ارائه کرده‌اند.

    هدف و روش

    • مهدی تدین و سید علی‌اصغر میرباقری فرد با تأکید بر آنکه اهل طریقت در تفسیر عرفانی کوشیده‌اند واژه‌ها، اشارات و مفاهیم کلی آیات را متناسب با مبانی عرفانی خود تفسیر و تأویل کنند، افزوده‌اند:
    1. استناد به احادیث و به‌خصوص روایات امام جعفر صادق(ع) یکی از ویژگی‌های متون و تفاسیر عرفانی است....
    2. یکی از طرح‌های پژوهشی قطب علمی تحقیق در متون حکمی و عرفانی دانشگاه اصفهان، تصحیح تفسیر منسوب به امام جعفر صادق(ع) بود که به لطف الهی به انجام رسید.... [۱]
    3. مصححان، با بیان آنکه شرق‌شناس و عرفان‌پژوه مشهور فرانسوى پل نویا برای اولین بار به معرفی تفسیر منسوب به امام جعفر صادق(ع) پرداخت، افزوده‌اند: پل نویا چند اشتباه دارد یکی آنکه او این تفسیر را همان تفسیر نعمانی پنداشته و دیگر اینکه راوی تفسیر منسوب به امام جعفر صادق(ع) را شیعی و همه روایات آن را هم‌خوان با اعتقادات شیعه شمرده و سوم آنکه این تفسیر را دارای الفاظ و تعابیر یکسان با حقائق التفسير عنوان کرده است! [۲]

    ساختار و محتوا

    • در این اثر، تفسیر اشاری (عارفانه) برخی از آیات سوره‌های حمد تا ناس ذکر شده است.

    نمونه مباحث

    • با سند نقل کرده است که امام جعفر صادق(ع) در تفسیر سخن خدای متعال «بِسمِ اللهِ» گفت: «باء» بقای او، «سین» اسامی او و «میم» مقام اوست. معنایش این است: بقای من و اسامی من و مقام مرا یاد کنید. ایمان مؤمن یادکرد خدا با توجه به بقای اوست.... [۳]
    • امام جعفر صادق(ع) گفت: مردم سه دسته هستند: عاقل، عالم و عارف. عاقل غایب از عیوب (غیوب) است و عالم، محبوبش را می‌طلبد و عارف، از هرچه که او را از علّام‌الغیوب دور می‌کند، می‌گریزد. [۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصححان، ص هفت- هشت.
    2. ر.ک: همان، ص هفده- هجده.
    3. متن کتاب، ص3.
    4. همان، ص521.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها