ترجمه البیان في تفسیر القرآن

ترجمه البيان في تفسير القرآن اثر سید جعفر حسینی (معاصر)، ترجمه‌ای است فارسی از کتاب «البيان في تفسير القرآن» نوشته سید ابوالقاسم خویى (1317- 1413ق).

ترجمه البیان في تفسیر القرآن
پدیدآوران	خوئی، ابوالقاسم (نويسنده) حسینی‌، جعفر (مترجم)
عنوان‌های دیگر	البیان فی تفسیر القرآن. فارسی
ناشر	دار الثقلين
مکان نشر	ایران - قم
سال نشر	1384ش
چاپ	1
شابک	‎964-7250-54-1
موضوع	قرآن - علوم قرآنی - قرآن - تحقیق
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	1383 9041ب9خ 69/5 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

انگیزه ترجمه

تفسیر البیان آیت‌الله خویی، در واقع دیباچه‌ای است بر تفسیر قرآن کریم و تفسیر سوره حمد که دارای نکات عمیق و پرمحتوا و عالمانه و محققانه است که در ضمن آن، مباحث گوناگون علوم قرآنی با سبک خاصی، بررسی شده است. متن عربی این تفسیر، با تحقیق سید جعفر حسینی (مترجم) که یکی از شاگردان مبرز آیت‌الله خویی است، به زیور طبع آراسته شده و چندین دوره متوالی توسط ایشان، تدریس گردیده است. از همین رو، ایشان تصمیم به ارائه ترجمه فارسی این تفسیر گران‌سنگ گرفته و در طی دو سال تلاش مجدانه، این امر، حاصل گردیده است.

ازآنجایی‌که در سایت ویکی نسخه عربی آن دارای مقاله کتاب‌شناسی است در اینجا فقط به ترجمه می‌پردازیم.

شیوه کار مترجم

مولف این تفسیر نفیس، از کتاب خدا، نکته‌های جدید و سنجیده‌ای را درک نموده و در این کتاب آورده است. این نکات، گرچه کوتاه و مختصر است، ولی عمیق و پرمحتوا و عالمانه و محققانه بوده و در آن، مباحث گوناگون علوم قرآنی، با سبکی خاص، بررسی شده است. مترجم نیز که با طرز بیان و قلم و افکار ایشان، آشنایی دیرینه داشته، سعی نموده است تا تمام مقصد و مقصود مولف را در این ترجمه آورده و تاحدامکان، چیزی از آن فروگذار ننماید.

وی تلاش نموده تا در کنار رعایت اصل امانت در ترجمه، واژگان، کلمات و عبارات کتاب را به‌صورت روان و سلیس، ترجمه نموده تا فهم و درک آن، برای خوانندگان فارسی‌زبان، آسان باشد. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به قسمتی از آن اشاره می‌شود:

متن:

«عجز القرآن عن وصف القرآن: من الخير أن يقف الإنسان دون ولوج هذا الباب، وأن يتصاغر أمام هذه العظمi، وقد يکون الإعتراف بالعجر خيرا من المضي في البيان. ماذا يقول الواصف في عظمi القرآن، وعلو کعبه و ماذا یقول...».

ترجمه: «ناتوانی انسان از وصف قرآن: چه نیکوست هرگاه انسان در مقابل شگفتی‌ها و عظمت قرآن قرار گیرد، خود را در این وادی وارد نکند و در برابر عظمت آن اظهار عجز و ناتوانی بنماید چه اینکه اعتراف به ناتوانی بهتر از وصف آن است. چه بگوید این انسانی که ممکن‌الوجود و محدود است درباره عظمت قرآن و قله سر افزار و بلند آن».

منابع مقاله

1. مقدمه کتاب.
2. خویی، سید ابوالقاسم، «البيان في تفسير القرآن»، موسسه إحياء آثار الامام الخویی، قم، سده 13.