مشوشنامه
مشوشنامه تألیف محمدعلی سدیدالسلطنه کبابی با تصحیح مصطفی باباخانی؛ این کتاب تذکرهای ارزشمند از شاعران دوره قاجار به ویژه شاعران جنوب ایران است که توسط مورخ و پژوهشگر برجسته بندرعباسی گردآوری شده و حاوی نمونههایی از شعر بیش از 160 شاعر همعصر مؤلف میباشد.
| مشوشنامه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سدیدالسلطنه کبابی، محمدعلی (نویسنده) باباخانی، مصطفی (مصحح) |
| ناشر | آرون |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1394 |
| شابک | 9789642312610 |
| موضوع | تذکره شعرا، شعر فارسی دوره قاجار، ادبیات جنوب ایران |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 3180/3م3 |
ساختار
کتاب در 548 صفحه و در دو بخش اصلی تنظیم شده است: بخش اول شامل مقدمههای مفصل مصحح و معرفی کتاب، و بخش دوم متن اصلی مشوشنامه که به ترتیب الفبایی شاعران مرتب شده است.
گزارش کتاب
کتاب «مشوشنامه» اثر محمدعلی سدیدالسلطنه کبابی، تذکرهای منحصر به فرد از شاعران دوره قاجار است که با تصحیح و تحقیق مصطفی باباخانی منتشر شده است. این اثر که در سال 1394 توسط نشر آرون به چاپ رسیده، گنجینهای ارزشمند از شعر فارسی در اواخر دوره قاجاریه محسوب میشود.
سدیدالسلطنه در این کتاب نمونههایی از شعر 147 شاعر همعصر خود را گردآوری کرده و به همراه اطلاعاتی درباره زندگی هر یک ارائه داده است. ویژگی بارز این تذکره، توجه ویژه به شاعران جنوب ایران و مناطق کمتر شناخته شده است که در منابع دیگر کمتر به آنها پرداخته شده است.
محتوا و ویژگیهای کتاب: 1. معرفی 147 شاعر دوره قاجار با ذکر نمونهاشعار 2. توجه ویژه به شاعران مناطق جنوبی ایران 3. ارائه اطلاعات تاریخی و اجتماعی ارزشمند از دوره قاجار 4. تنوع قالبهای شعری شامل 330 غزل، 54 قصیده و 273 دوبیتی و رباعی 5. مقدمههای تحقیقی مصحح درباره اهمیت اثر و زندگی مؤلف
سدیدالسلطنه (1253-1320 قمری) که خود از خاندانهای دیوانسالار ایرانی بود، در این اثر نه تنها به گردآوری شعر پرداخته، بلکه تصویری زنده از جامعه ادبی و فرهنگی دوره خود ارائه داده است. اشعار گردآوری شده در این کتاب طیف گستردهای از مضامین از جمله مسائل اجتماعی، سیاسی و انتقادات دوران مشروطه را در بر میگیرد.
تصحیح حاضر توسط مصطفی باباخانی با افزودن مقدمههای تحقیقی، فهارس مفصل و تصاویر مرتبط، ارزش علمی این اثر را دوچندان کرده است. این کتاب برای پژوهشگران تاریخ ادبیات دوره قاجار، به ویژه ادبیات مناطق جنوبی ایران، منبعی بیبدیل محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات