آفاق الروح في أدعیة الصحیفة السجادیة

آفاق الروح في أدعية الصحيفة السجادية، اثر سید محمدحسین فضل‌الله (۱۳۱۴-۱۳۸۹ش)، در شرح صحیفه سجادیه با اسلوبی ادبی و دیدگاهی جدید است.

آفاق الروح في أدعیة الصحیفة السجادیة
آفاق الروح في أدعیة الصحیفة السجادیة
پدیدآورانفضل‌‌‎الله، محمدحسین (نويسنده)
ناشردار الملاک للطباعة و النشر و التوزیع
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر1420ق - 2000م
چاپ1
موضوععلی‌ بن‌ حسین‌(ع)، اما‌م‌ چها‌رم‌، ۳۸-۹۴ق‌. -- صحیفه‌ سجا‌دیه‌ -- نقد و تفسیر,احا‌دیث‌ شیعه‌-- قرن‌ ۱ق‌,دعا‌ها‌ -- احا‌دیث‌,دعا‌ها‌
زبانعربی
تعداد جلد2
کد کنگره
BP ۲۶۷/۱/ع۸ص۳۰۲
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

فضل‌الله شرح 54 دعای صحیفه را با روشی ادبی و روان و بیانی محکم که انسان را در فضای شاعرانه، مناسب با جو دعا قرار می‌دهد (تا انسان با تمام وجود و احساس، عبودیت خداوند و فراوانی نعمت‌هایش را حس نموده، قلبش خاشع و جوارحش خاضع مقام الهی شوند) ارائه می‌نماید.

و ازآنجایی‌که هر دعا حامل مضمونی فکری اسلامی، مرتبط با شخصیت فردی و اجتماعی انسان است، ایشان با بیانی نو که ناظر به واقعیات عصر حاضر و مسائل پیش روست، دیدگاه اسلام را بدون محدودیت درباره مفاهیم اسلامی مانند عزت، بلا، آزادی، عدالت، مال، فقر و موضوعات عقیدتی در ارتباط با خدا، انبیا، ائمه، ملائکه، شیطان، بهشت و آخرت و مضامین اخلاقی (که روابط انسان را با والدین، همسایه و همه افراد جامعه تعریف می‌کند) و دیگر مفاهیم مهم، تشریح می‌نماید[۱].

روش و ویژگی‌های شرح

روش شارح در شرح هر دعا چنین است:

  • پس از ثبت عنوان دعا و شماره آن، متن دعا را ارائه داده، موضوعات آن را یکی پس از دیگری عنوان‌بندی کرده و شرح می‌دهد.
  • در بسیاری از موارد به آیات مرتبط، استدلال و استشهاد می‌نماید[۲] و از روایات در چگونگی و توضیح مباحث بهره می‌گیرد[۳].
  • در بحث‌های عقیدتی و کلامی، به اختلاف اقوال اشاره و بر دیدگاه منتخب خود استدلال می‌کند و به نقد دیگر اقوال می‌پردازد[۴].
  • در بخش قابل توجهی از موارد، قبل از آغاز شرح فقرات دعا، بحثی کلی در ارتباط با موضوع دعا مطرح می‌نماید[۵].
  • در برخی موارد از قول حکما و شعرا نیز جهت تبیین معنا بهره می‌برد[۶].
  • معنای لغات غریب را در پاورقی انتهای هر دعا بدون ذکر منبع یادآوری می‌کند[۷].
  • از میان شروح صحیفه فقط از «رياض السالكين» سید علی خان مدنی استفاده می‌کند[۸] و بخشی از مطالب منقول از دیگران را نیز از «رياض السالكين» نقل می‌نماید[۹].

فهرست تفصیلی مطالب در ابتدای هر جلد و منابع استفاده‌‌شده، در پایان شرح هر دعا بیان شده است.

پانویس

  1. ر.ک. مقدمه ناشر، ج1، ص‌20
  2. ر.ک: متن کتاب، همان، ص‌33
  3. ر.ک: همان، ص‌84
  4. ر.ک: همان، ص‌83-82
  5. ر.ک: همان، ص‌444-435؛ همان، ج2، ص‌25-21
  6. ر.ک: همان، ج1، ص‌480
  7. ر.ک: همان، ج2، ص‌188 و 78
  8. ر.ک: همان، ج1، ص‌550
  9. ر.ک: همان، ص123، 259، 197، 184 و 131

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها