متن کامل صحیفه سجادیه حضرت علی بن الحسین زین‌العابدین(ع)

    از ویکی‌نور
    متن كامل صحيفه سجاديه حضرت علی بن الحسین زین العابدین (ع)
    متن کامل صحیفه سجادیه حضرت علی بن الحسین زین‌العابدین(ع)
    پدیدآورانعلی بن حسین (ع)، امام چهارم (نويسنده)

    رحمت کاشانی، حامد (مترجم)

    ارفع، کاظم ( مقدمه‌نويس)
    عنوان‌های دیگرالصحیفة السجادیة. فارسی - عربی
    ناشرپيام عدالت
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1384ش
    چاپ1
    شابک964-7633-30-0
    موضوعدعاها
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1384ب 3041ص8ع 267/1 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    متن کامل صحیفه سجادیه حضرت علی بن الحسین زین‌العابدین(ع)، متن کامل «صحیفه سجادیه» و ترجمه فارسی آن به قلم حامد رحمت کاشانی است که با مقدمه سید کاظم ارفع، منتشر شده است.

    در مقدمه کوتاه کتاب، به معرفی مختصر «صحیفه سجادیه» پرداخته شده و به این موضوع اشاره شده است که ویژگی این اثر ارزشمند که از امام سجاد(ع) صادر شده، این است که هر مراجعه‌کننده بی‌غرض را به مراتبی از عرفان و عشق به خداوند می‌رساند که دیگر تا پایان عمر حاضر نیست دست از آن بردارد و همچنان بدان عشق ورزیده و با آن انس می‌گیرد[۱].

    شیوه ترجمه بدین صورت است که ابتدا متن عربی دعا، با خطی درشت‌تر درج گردیده و سپس در زیر هر سطر، با خطی کوچک‌تر، ترجمه آن ارائه شده است. مترجم سعی نموده تا در کنار رعایت اصل امانت در ترجمه و وفاداری به آن، ترجمه ارائه‌شده از شیوایی و رسایی مطلوبی برخوردار باشد. به‌منظور آشنایی بیشتر با سبک و نوع ترجمه، به بخشی از آن اشاره می‌شود:

    متن: «الحمد لله الأول بلا أول كان قبله و الآخر بلا آخر يكون بعده (1)؛ الذي قصرت عن رؤيته أبصار الناظرين و عجزت عن نعته أوهام الواصفين (2). ابتدع بقدرته الخلق ابتداعا و اخترعهم علی مشيته اختراعا (3). ثم سلك بهم طريق إرادته و بعثهم في سبيل محبته؛ لا يملكون تأخيرا عما قدمهم إليه و لا يستطيعون تقدما إلی ما أخرهم عنه (4) و جعل لكل روح منهم قوتا معلوما مقسوما من رزقه؛ لا ينقص من زاده ناقص و لا يزيد من نقص منهم زائد».

    ترجمه: «سپاس خدایی را که اول است بی‌آنکه قبل از او اولی باشد و آخر است بدون اینکه پس از او آخری باشد. خدایی که چشم بینایان از دیدنش ناتوان و فکر توصیف‌کنندگان از وصف او عاجر است. به دست قدرتش مخلوقات را آفرید و به خواست خود آنها را صورت بخشید. آنگاه آنها را در مسیر اراده خود قرار داد و در جاده محبت خویش روانه کرد. خلایق توان تأخیر انداختن در قضای او را ندارند و اگر او نخواهد کاری از پیش نمی‌برند. از برای هریک، روزی معلوم و مشخصی معین فرمود. روزی هرکس را افزاید، کسی یارای کاستن آن را ندارد و روزی آن را که کاست، کسی نتواند بیفزاید»[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص6
    2. ر.ک: متن کتاب، ص30-31

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها