دلائل النبوة (فریابی)
| دلائل النبوة(فریابی، جعفر بن محمد) | |
|---|---|
| پدیدآوران | فریابی، جعفر بن محمد (نويسنده) صبری، عامر حسن (محقق) |
| ناشر | اندیشه و پیکار |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 1406ق - 1986م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - معجزات - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. -- سرگذشتنامه - نبوت خاصه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 8د4ف 24/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دلائل النبوة، از آثار حافظ، قاضی و محدث ثقه و سندآور بلخی قرن سوم هجری قمری، ابوبکر جعفر بن محمد بن حسن بن مستفاض فریابی، مشهور به فریابی صغیر (207-301ق)، مجموعه روایاتی همراه با سند در باب ادله و شواهد اثبات نبوت پیامبر اعظم(ص) است. پژوهشگر معاصر عراقی و استاد حدیث نبوی و رئیس گروه مطالعات اسلامی دانشکده شرع و حقوق، عامر حسن صبری (متولد بغداد 1957م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی را بر آن افزوده و شخصیت و آثار فریابی صغیر را شناسانده، ولی درباره روش اثر حاضر فقط به ارائه توضیحی اجمالی بسنده کرده است.
هدف و روش
- پدیدآورنده، این مباحث را در قالب «إملاء» (حدیثگویی) بیان میکند. فریابی صغیر هیچ مقدمهای (روشی یا محتوایی) ندارد و در نتیجه انگیزهها، اهداف، چگونگیهای پیدایش این اثر و برخی از دیدگاههای خاص پدیدآورنده درباره مبحث اثبات نبوت رسول اکرم(ص) پنهان مانده است.
- عامر حسن صبری، با تأکید بر اینکه بهخاطر اهمیت و قدمت کتاب حاضر، تصمیم گرفتم آن را تحقیق کنم، افزوده است:
- ابوبکر فریابی، به بررسی معجزات حسّی پیامبر(ص) پرداخته و برتری و شرافت جایگاه او را در نزد خدای متعال بیان کرده و در کتابش روش محدّثان را پیموده و روایات را همراه با اسناد آن آورده است.
- اندیشوران نقاد، اثر حاضر را مورد توجه قرار دادند و این کتاب تبدیل به منبع اصلی برای آثاری شد که سایر اندیشمندان بعد از آن، تألیف کردند[۱].
- محقق تأکید کرده است که کتاب «دلائل النبوة» از طریق ابوطالب مبارک بن علی بن خضیر و با واسطه راویانی به دست ما رسیده که همگی ثقه و مشهور هستند. عامر حسن صبری برای تبیین مطلب مذکور، به توضیح وثاقت و شرح حال اجمالی هریک از این راویان پرداخته است[۲].
ساختار و محتوا
- ابوبکر فریابی در این اثر تعداد 53 روایت را با سند آورده است[۳].
نمونه مباحث
- با سند نقل کرده است که رسول خدا(ص)، شب را به صبح رساند، درحالیکه در لشکر، آبی نبود. پیامبر(ص) دستش را بر دهانه ظرفی گذاشت که اندک آبی در آن بود، پس چشمههایی از آب از بین انگشتانش جوشید و به بلال فرمان داد که بگوید: بشتابید بهسوی وضوی مبارک[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.