این ترانه بوی نان نمی‌دهد؛ سبک‌شناسی ترانه‌های قیصر امین‌پور

    از ویکی‌نور
    این ترانه بوی نان نمی‌دهد
    این ترانه بوی نان نمی‌دهد؛ سبک‌شناسی ترانه‌های قیصر امین‌پور
    پدیدآورانفیروزیان، مهدی (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرسبک‌شناسی ترانه‌های قیصر امین‌پور
    ناشرکتاب آبی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1396
    چاپاول
    شابک978-600-96731-6-2
    موضوعامین‌پور، قیصر، 1338-1385 - نقد و تفسیر
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ٨٧١٣٩۶ىعم/ ٧٩۶٢ PIR

    این ترانه بوی نان نمی‌دهد تألیف مهدی فیروزیان؛ این کتاب به بررسی سبک‌شناسانه ترانه‌های قیصر امین‌پور می‌پردازد و با تحلیل ابعاد مختلف شعر و ترانه‌های او، جایگاه امین‌پور را در میان ترانه‌سرایان معاصر مشخص می‌کند.

    ساختار

    این کتاب در هشت فصل اصلی به همراه پیش‌درآمد و کتاب‌نامه سازماندهی شده است.

    گزارش کتاب

    این اثر پژوهشی جامع و تحلیلی درباره ترانه‌های قیصر امین‌پور، شاعر نامدار معاصر است. این کتاب با رویکردی سبک‌شناسانه به بررسی دقیق ویژگی‌های فکری، زبانی و ادبی ترانه‌های امین‌پور می‌پردازد.

    فصل اول کتاب با عنوان «نیم‌نگاهی به ترانه‌سرایی پیش از قیصر» به بررسی پیشینه ترانه‌سرایی در ادبیات فارسی می‌پردازد تا زمینۀ درک بهتر نوآوری‌های امین‌پور در این حوزه فراهم شود. نویسنده در این فصل تحولات ترانه‌سرایی را تا دوره معاصر پیگیری می‌کند.

    فصل دوم با عنوان «قیصر امین‌پور در یک نگاه» به زندگی‌نامه و ویژگی‌های کلی شعر امین‌پور اختصاص دارد. در این بخش هشت ویژگی اصلی شعر امین‌پور شامل اندیشه، زبان، قالب‌ها و انواع موسیقی شعر بررسی شده است.

    فصل سوم به تحلیل محتوایی ترانه‌های امین‌پور می‌پردازد و ویژگی‌های فکری و اندیشگی او را در 21 ترانه‌اش بررسی می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه امین‌پور توانسته ارزش‌های معنوی و دینی را با زبان ساده و روان در ترانه‌هایش بیان کند.

    فصل چهارم و پنجم به ترتیب به بررسی سطح زبانی و موسیقایی ترانه‌های امین‌پور اختصاص دارد. نویسنده در این بخش‌ها به تحلیل دقیق ویژگی‌های آوایی، واژگانی و دستوری ترانه‌ها پرداخته و نقش موسیقی درونی و بیرونی را در اثرگذاری آنها بررسی کرده است.

    فصل ششم به تحلیل صور خیال و صنایع بدیعی در ترانه‌های امین‌پور می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه وی از تشبیهات و استعارات به اندازه و به جا استفاده کرده است.

    فصل هفتم با رویکرد تطبیقی، ترانه‌های امین‌پور را با آثار سه ترانه‌سرای دیگر (معینی کرمانشاهی، صفایی و والا) مقایسه می‌کند تا جایگاه واقعی او در ترانه‌سرایی معاصر مشخص شود.

    فصل پایانی به بررسی تصنیف‌ها و آوازهایی اختصاص دارد که بر اساس شعرهای امین‌پور ساخته شده‌اند. نویسنده در این فصل 55 تصنیف و 17 آواز مبتنی بر شعرهای امین‌پور را معرفی و تحلیل کرده است.

    این کتاب با ارائه تحلیل‌های دقیق و مستند، منبع ارزشمندی برای شناخت جنبه‌های مختلف ترانه‌های قیصر امین‌پور و جایگاه او در ترانه‌سرایی معاصر فارسی است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها