زاد سفر الملوك

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

زاد سفر الملوك، از آثار شاعر، لغوی، کاتب و تاریخ‌نگار ایرانی قرن پنجم هجری قمری، ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبى نیشابوری، مشهور به ابومنصور ثعالبی (350-429ق)، مجموعه‌ سخنانی ادیبانه است که نویسنده، ارزشمندی و آداب سفر را با ذکر آیات و روایات و نظم و نثر بیان می‌کند و می‌کوشد همه موضوعات مرتبط با آن را نیز توضیح دهد و اثری جامع و جالب بیافریند. پژوهشگر معاصر، ابراهیم بن حسین بن صالح، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار ثعالبی و نیز روش اثر حاضر را به‌شکل اجمالی شناسانده است.

زاد سفر الملوک
زاد سفر الملوك
پدیدآورانثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) صالح، ابراهیم (محقق)
ناشرهيئة أبوظبي للثقافة و التراث. المجمع الثقافي
مکان نشرامارات - ابوظبی
سال نشر1431ق - 2010م
چاپ1
شابک978-9948-01-489-8
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ز2 3914 PJA
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • ثعالبی کتابش را برای یکی از دولت‌مردان ادب‌پرور ولایت غزنه (پایتخت سلطان محمود غزنوی)، به نام ابوسعید حسن بن سهل تألیف کرده و به او تقدیم داشته و خودش را مدیون لطف و احسان او شمرده است[۱].
  • ابراهیم بن حسین بن صالح، با تأکید بر آنکه اثر حاضر فقط یک نسخه خطی دارد، افزوده است: این کتاب به چگونگی و آداب مسافرت و مدح یا ذمّ آن می‌پردازد و آیات، روایات و اشعاری را مطرح می‌کند که برخی از آنها را جز در این نوشتار نمی‌یابیم[۲].

ساختار و محتوا

  • ثعالبی، این اثر را در 50 باب سامان داده و هر نکته‌ای که درباره مباحث مربوط به سفر یافته، در آن گردآوری کرده است. اولین باب، «مدح سفر» است[۳] و آخرین، «دیدار جان‌ها و دوری بدن‌ها»[۴].

نمونه مباحث

  • خدای متعال، مسافران را مدح کرده و گفته است: «...وَ آخَرُونَ يضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (مزّمّل: 20) و فرمان به سفر کردن داده و فرموده: «... فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ...» (جمعه: 10) و همچنین گفته است: «هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكبِهَا وَ كلُوا مِنْ رِزْقِهِ ۖ وَ إِلَيهِ النُّشُورُ» (ملک: 15)[۵].
  • مثل‌های سفر:
  1. «الرفيق ثمّ الطريق» (اول هم‌سفر، بعد سفر)
  2. «البركة في الحركة» (از تو حرکت، از خدا برکت)
  3. «لأن تمشي و تدوم خيرٌ من أن تعدو و لا تقوم» یعنی:
    رهرو آن نیست که گه تند و گهى خسته رود رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود[۶].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص21-22
  2. ر.ک: مقدمه محقق، ص12
  3. ر.ک: متن کتاب، ص27
  4. ر.ک: همان، ص175
  5. ر.ک: همان، ص27
  6. ر.ک: همان، ص65

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها