تاریخ من و نادر، شاه ایران (وقایع‌نامۀ آبراهام کرتی)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تاریخ من و نادر، شاه ایران (وقایع‌نامۀ آبراهام کرتی) تألیف کاتولیکوس آبراهام کرتی، با ترجمه فارسی دکتر فاطمه اروجی؛ این اثر دربردارندۀ حوادث سال‌های 1147-1149 هجری قمری و نوشته‌شده توسط جاثلیق اعظم ارامنه است که شاهد عینی رویدادهای مهم دوران نادرشاه افشار بوده است.

تاریخ من و نادر، شاه ایران (وقایع‌نامۀ آبراهام کرتی)
تاریخ من و نادر، شاه ایران (وقایع‌نامۀ آبراهام کرتی)
پدیدآورانکرتی، آبراهام (نویسنده) اروجی، فاطمه (مترجم)
ناشرطهوری
مکان نشرتهران
سال نشر1396
شابک978-600-5911-44-2
موضوعتاریخ ایران دوره افشاریه، نادرشاه افشار، منابع تاریخی
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره

ساختار

کتاب در یک مقدمه و متن اصلی همراه با توضیحات و ضمائم مفصل تنظیم شده است.

گزارش کتاب

«تاریخ من و نادر، شاه ایران یا وقایع‌نامۀ» آبراهام کرتی نوشتۀ کاتولیکوس آبراهام کرتی، جاثلیق یا خلیفۀ اعظم ارامنه است که دربردارندۀ حوادث سال‌های 1147-1149 هجری قمری می‌باشد. این اثر منبعی منحصربه‌فرد از دورۀ حکومت نادرشاه افشار است که توسط یکی از شخصیت‌های مذهبی برجستۀ ارمنی که خود شاهد عینی بسیاری از رویدادها بوده، به رشتۀ تحریر درآمده است.

آبراهام کرتی در سال 1734 میلادی به عنوان کاتولیکوس کلیسای اچمیادزین انتخاب شد و دوران زعامت او مصادف با لشکرکشی‌ها و حضور پررنگ نادرشاه در قفقاز بود. مهم‌ترین بخش کتاب، شرح مفصلی است که نویسنده از انجمن دشت مغان - که منجر به انتخاب نادر به عنوان شاه ایران شد - ارائه می‌دهد. کرتی که خود به این گردهمایی دعوت شده بود، مشاهدات دقیقی از این رویداد تاریخی مهم ثبت کرده است.

این اثر نه‌تنها تصویر زنده‌ای از شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی منطقه ارائه می‌دهد، بلکه حاوی اطلاعات ارزشمندی دربارۀ ساختار سپاه ایران و سیستم اداری دورۀ افشاریه است که در دیگر منابع تاریخی این دوره یافت نمی‌شود. کتاب همچنین نشانگر مناسبات ویژۀ کلیسای ارمنی با نادرشاه و حکومت مرکزی ایران است.

از وجوه ممتاز این اثر، ثبت دقیق اصطلاحات و واژگان اداری، اقتصادی و نظامی رایج در آن دوره است که منبعی غنی برای پژوهش‌های زبان‌شناختی و تاریخی محسوب می‌شود. نویسنده با ذکر جزئیات دقیق از رویدادها، منبعی بی‌بدیل برای مطالعه تاریخ ایران در قرن هجدهم میلادی فراهم آورده است.[۱]

پانويس

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها